<http://weblogs.nrc.nl/lezerschrijft/2009/09/26/de-lezer-schrijft-over-onderbuikgevoelens/ > en pagina 7, katern opinie & debat.

zaterdag 26 september 2009

De lezer schrijft over onderbuikgevoelens

De afgelopen week had ik loodgieters, timmermannen en elektriciens over de vloer. Met veel plezier heb ik af en toe het nieuws met hen besproken, maar uiteindelijk merkte ik wel dat ik door het lezen van NRC Handelsblad het zicht op onderbuikreacties en de bijbehorende logica kwijtraak. Alleen indirect lees ik ze, wanneer een populistische partij er Kamervragen van maakt en ze als politieke realiteit in de krant niet meer te negeren zijn.

Als ik de tijd neem om veel reacties onder artikelen op nieuwswebsites te lezen of allerlei televisieshows te kijken, krijg ik met moeite wel weer een overzicht.

Toch is het politiek wel relevant om ook deze argumenten te kennen; ook de irrationele en populistische, die wij als geïnformeerde lezer geen kracht toekennen. Zo hoorde ik op het nieuwsbericht ‘190 miljoen per jaar bezuinigen bij politie’ de reactie „dan krijgen we nog meer boetes in het verkeer”.

Zoiets zou ik niet kunnen verzinnen, want de opbrengst van boetes gaat niet terug naar de politieorganisatie en is onlogisch.

Zou de krant in een aparte rubriek kort en puntig eenregelige samenvattingen kunnen geven van reacties uit de onderbuik zodat we ons de moeite kunnen besparen? Met bronvermelding uiteraard.

Reinder Rustema
Amsterdam

De krant antwoordt:

De lezer heeft twee verzoeken: geef in de krant onderbuikgevoelens weer en vat die samen in één regel. Onderbuikgevoel is volgens Van Dale „het geheel van latent aanwezige negatieve gevoelens”. Dat is niet per se wat de lezer bedoelt. Hij vraagt: publiceer niet alleen genuanceerde meningen, maar ook populistische. Zijn wens is daarmee conform onze Beginselen: zelf nadenkend, maar altijd bereid ook te luisteren naar meningen van anderen.

Het is onze taak als krant de werkelijkheid zo goed mogelijk te beschrijven en daarbij hoort weergeven wat er in Nederland leeft, wat mensen denken en vinden. Maar de vraag is: hoe onderzoek je dat? Hoe weet je of een uitlating van één persoon staat voor meer?

Om daar een enigszins steekhoudend beeld van te krijgen zijn we sinds 1994 een aantal keren met een groep verslaggevers het land in gegaan, om tientallen mensen uitgebreid hun mening te vragen. We gingen naar speciaal geselecteerde wijken die tezamen een representatief beeld zouden geven. Uit dat onderzoek kwam bijvoorbeeld in 1994 op basis van 530 vraaggesprekken door dertig verslaggevers dat een meerderheid van de ondervraagden vond dat Nederland vol was. „Veel kiezers zijn de bezuinigingen, de buitenlanders, de woningschaarste, de files, het volle openbaar vervoer en de criminaliteit beu”, luidde de conclusie. Vandaag doen we iets soortgelijks en publiceren we in het Weekblad een verhaal op basis van uitgebreide interviews onder PVV-stemmers. Daarbij presenteren we de resultaten van een enquête onder zeshonderd Nederlanders.

Maar dan nog moeten we voorzichtig zijn met het trekken van algemene conclusies en ons telkens afvragen: hoe representatief is dit? Een vaste rubriek ‘uit de onderbuik’ is daarom niet opportuun.

Birgit Donker
Hoofdredacteur



_______________________________________________
Gepubliceerd mailing list
Gepubliceerd@reinder.rustema.nl
http://reinder.rustema.nl/mailman/listinfo/gepubliceerd

Antwoord per e-mail aan