<http://weblogs.nrc.nl/lezerschrijft/2009/09/26/de-lezer-schrijft-over-onderbuikgevoelens/
> en pagina 7, katern opinie & debat.
zaterdag 26 september 2009
De lezer schrijft over onderbuikgevoelens
De afgelopen week had ik loodgieters, timmermannen en elektriciens
over de vloer. Met veel plezier heb ik af en toe het nieuws met hen
besproken, maar uiteindelijk merkte ik wel dat ik door het lezen van
NRC Handelsblad het zicht op onderbuikreacties en de bijbehorende
logica kwijtraak. Alleen indirect lees ik ze, wanneer een
populistische partij er Kamervragen van maakt en ze als politieke
realiteit in de krant niet meer te negeren zijn.
Als ik de tijd neem om veel reacties onder artikelen op nieuwswebsites
te lezen of allerlei televisieshows te kijken, krijg ik met moeite wel
weer een overzicht.
Toch is het politiek wel relevant om ook deze argumenten te kennen;
ook de irrationele en populistische, die wij als geïnformeerde lezer
geen kracht toekennen. Zo hoorde ik op het nieuwsbericht ‘190 miljoen
per jaar bezuinigen bij politie’ de reactie „dan krijgen we nog meer
boetes in het verkeer”.
Zoiets zou ik niet kunnen verzinnen, want de opbrengst van boetes gaat
niet terug naar de politieorganisatie en is onlogisch.
Zou de krant in een aparte rubriek kort en puntig eenregelige
samenvattingen kunnen geven van reacties uit de onderbuik zodat we ons
de moeite kunnen besparen? Met bronvermelding uiteraard.
Reinder Rustema
Amsterdam
De krant antwoordt:
De lezer heeft twee verzoeken: geef in de krant onderbuikgevoelens
weer en vat die samen in één regel. Onderbuikgevoel is volgens Van
Dale „het geheel van latent aanwezige negatieve gevoelens”. Dat is
niet per se wat de lezer bedoelt. Hij vraagt: publiceer niet alleen
genuanceerde meningen, maar ook populistische. Zijn wens is daarmee
conform onze Beginselen: zelf nadenkend, maar altijd bereid ook te
luisteren naar meningen van anderen.
Het is onze taak als krant de werkelijkheid zo goed mogelijk te
beschrijven en daarbij hoort weergeven wat er in Nederland leeft, wat
mensen denken en vinden. Maar de vraag is: hoe onderzoek je dat? Hoe
weet je of een uitlating van één persoon staat voor meer?
Om daar een enigszins steekhoudend beeld van te krijgen zijn we sinds
1994 een aantal keren met een groep verslaggevers het land in gegaan,
om tientallen mensen uitgebreid hun mening te vragen. We gingen naar
speciaal geselecteerde wijken die tezamen een representatief beeld
zouden geven. Uit dat onderzoek kwam bijvoorbeeld in 1994 op basis van
530 vraaggesprekken door dertig verslaggevers dat een meerderheid van
de ondervraagden vond dat Nederland vol was. „Veel kiezers zijn de
bezuinigingen, de buitenlanders, de woningschaarste, de files, het
volle openbaar vervoer en de criminaliteit beu”, luidde de conclusie.
Vandaag doen we iets soortgelijks en publiceren we in het Weekblad een
verhaal op basis van uitgebreide interviews onder PVV-stemmers.
Daarbij presenteren we de resultaten van een enquête onder zeshonderd
Nederlanders.
Maar dan nog moeten we voorzichtig zijn met het trekken van algemene
conclusies en ons telkens afvragen: hoe representatief is dit? Een
vaste rubriek ‘uit de onderbuik’ is daarom niet opportuun.
Birgit Donker
Hoofdredacteur
_______________________________________________
Gepubliceerd mailing list
Gepubliceerd@reinder.rustema.nl
http://reinder.rustema.nl/mailman/listinfo/gepubliceerd