(srpskohrvatski /français / english / italiano) Il monumento a Tudjman e altre ciliegine reazionarie croate
1) LINKS 2) Zagreb 30/1: Prosvjed ispred spomenika Franji Tuđmanu Si terrà mercoledì a Zagabria, di fronte al monumento a Tudjman "sfregiato" con una falce e martello dal 24-enne Filip Drač, un presidio per richiedere non solo il proscioglimento del giovane ma anche azioni giudiziarie contro chi ha sfregiato e distrutto in Croazia nell'ultimo quarto di secolo molte centinaia di lapidi e monumenti a martiri e partigiani caduti nella Lotta Popolare di Liberazione FLASHBACK 2017: Spomenik Franji Tuđmanu koštat će Zagrepčane 560 tisuća kuna === 1: LINKS === Zaratino multato per aver corretto un graffito "Ammazza il serbo" in "Ama il serbo" Задранин кажњен јер је преправио графит "Уби Србина" (10.1.2019.) http://www.rts.rs/page/stories/ci/story/3/region/3383628/zadranin-kaznjen-jer-je-prepravio-grafit-ubi-srbina.html <http://www.rts.rs/page/stories/ci/story/3/region/3383628/zadranin-kaznjen-jer-je-prepravio-grafit-ubi-srbina.html> Croazia: L’epilogo del caso Agrokor, il colosso agroalimentare evita il fallimento (di Pierluca Merola, 10/1/2019) ..... l’Agrokor, con un fatturato di 6,5 miliardi di euro l’anno, è la più grande società per azioni dell’Europa sud-orientale. La società è presente in Croazia, Bosnia-Erzegovina, Montenegro, Ungheria, Slovenia e Serbia, dove impiega più di 130.000 persone. Infine, il valore dell’Agrokor è pari da solo al 16% del PIL croato. Da quando è fuggito nell’ottobre 2017, Todoric ha sempre dichiarato di essere vittima di una congiura internazionale, orchestrata dal governo croato e dal fondo di investimento americano Knighthead Capital Investments, per privarlo della propria compagnia... Il nuovo assetto societario vede la banca russa Sberbank come socio di maggioranza con il 39,2% delle azioni, seguita dagli ex-obbligazionisti con il 25% delle azioni, la cui maggioranza è gestita dalla Knighthead Capital Investments. Partecipazioni minori sono poi detenute dalla russa VTB bank (7,5%) e dall’italiana Unicredit (2,3%)... http://www.eastjournal.net/archives/95005 <http://www.eastjournal.net/archives/95005> Révisionnisme Pro-Oustachi En Croatie : Le Nouveau Scandale De Noël (CdB 9 janvier 2019) « Joyeux Noël pour tous les ’amis’ serbes » : voici ce qu’a écrit sur Facebook le fils d’un député du HDZ, avec la photographie d’un milicien oustachi tenant des têtes coupées de combattants serbes. Ce nouveau scandale s’inscrit dans la vague de révisionnisme pro-oustachi, dénoncent les organisations serbes de Croatie... https://www.courrierdesbalkans.fr/croatie-revisionnisme-pro-oustachi-noel <https://www.courrierdesbalkans.fr/croatie-revisionnisme-pro-oustachi-noel> Croazia: genere e spazio urbano, le donne dimenticate (Ana Kuzmanić, Ivana Perić, 08/01/2019) Lo spazio urbano è fondamentale nel processo di creazione di una memoria collettiva e per immaginare il futuro. In Croazia, nella toponomastica, non vi è però traccia di nomi femminili https://www.balcanicaucaso.org/Tutte-le-notizie/Croazia-genere-e-spazio-urbano-le-donne-dimenticate-191667/ <https://www.balcanicaucaso.org/Tutte-le-notizie/Croazia-genere-e-spazio-urbano-le-donne-dimenticate-191667/> Croatia: Crimes Denied and Criminals Praised (Anja Vladisavljevic / BIRN, 26/12/2018) The downplaying of crimes committed by Croatia’s World War II fascist regime and the public rehabilitation of convicted criminals from the 1990s war continued to cause alarm in 2018 http://www.balkaninsight.com/en/article/croatia-crimes-denied-and-criminals-praised-12-13-2018 <http://www.balkaninsight.com/en/article/croatia-crimes-denied-and-criminals-praised-12-13-2018> Croazia, come ricordare i luoghi storici “dimenticati”? (di Alice Straniero, 04/12/2018) https://www.balcanicaucaso.org/aree/Croazia/Croazia-come-ricordare-i-luoghi-storici-dimenticati-191461/ <https://www.balcanicaucaso.org/aree/Croazia/Croazia-come-ricordare-i-luoghi-storici-dimenticati-191461/> Suvremena kutura sjećanja u Hrvatskoj i Europi: Kako dalje na odabranim lokacijama na Golom otoku, Grguru, Pagu i Rabu?", Rijeka, 26.-27. listopada 2018. https://www.documenta.hr/hr/pravda-nakon-haaga-zagreb-novinarski-dom-09.-10.-listopada-2018-1-1...html <https://www.documenta.hr/hr/pravda-nakon-haaga-zagreb-novinarski-dom-09.-10.-listopada-2018-1-1.html> Sul fascista croato che a novembre 2018 nella città di Spalato, nella foga di abbattere a calci il busto dell'eroe antifascista Rade Končar, si è rotto una gamba: http://www.cnj.it/home/it/informazione/jugoinfo/9039-8959-chi-ha-paura-di-rade-kon-ar.html <http://www.cnj.it/home/it/informazione/jugoinfo/9039-8959-chi-ha-paura-di-rade-kon-ar.html> Sulla situazione tragica per la libertà di stampa: Croazia: giornalisti e media sotto processo (OBC / Radio Popolare, 21 gennaio 2019) AUDIO: https://www.balcanicaucaso.org/Media/Multimedia/Croazia-giornalisti-e-media-sotto-processo/ <https://www.balcanicaucaso.org/Media/Multimedia/Croazia-giornalisti-e-media-sotto-processo/> Croazia, mille cause contro i giornalisti (Giovanni Vale, 18/01/2019) https://www.balcanicaucaso.org/aree/Croazia/Croazia-mille-cause-contro-i-giornalisti-192090/ <https://www.balcanicaucaso.org/aree/Croazia/Croazia-mille-cause-contro-i-giornalisti-192090/> Croazia: quel cazzuto trio del Feral (Giovanni Vale, Srđan Sandić, 31/12/2018) Due giornalisti di punta e un famoso caricaturista. Sono tra i fondatori dello storico settimanale satirico croato Feral Tribune. In questa intervista, il trio commenta senza peli sulla lingua la situazione in Croazia, lo stato di salute dei media e altro ancora https://www.balcanicaucaso.org/aree/Croazia/Croazia-quel-cazzuto-trio-del-Feral-191825/ <https://www.balcanicaucaso.org/aree/Croazia/Croazia-quel-cazzuto-trio-del-Feral-191825/> === 2 === Si terrà mercoledì a Zagabria, di fronte al monumento a Tudjman "sfregiato" con una falce e martello dal 24-enne Filip Drač, un presidio per richiedere non solo il proscioglimento del giovane ma anche azioni giudiziarie contro chi ha sfregiato e distrutto in Croazia nell'ultimo quarto di secolo molte centinaia di lapidi e monumenti a martiri e partigiani caduti nella Lotta Popolare di Liberazione. Sul caso del monumento a Tudjman si veda anche: Na novom Tuđmanovom spomeniku u Zagrebu osvanuo zanimljiv grafit (R.I., 6.1.2019.) https://www.index.hr/mobile/clanak.aspx?category=vijesti&id=2054448 <https://www.index.hr/mobile/clanak.aspx?category=vijesti&id=2054448> https://www.facebook.com/events/2320809184610205/ <https://www.facebook.com/events/2320809184610205/> Srijeda 30 siječanj 2019. od 18:00 ispred spomenika Franji Tuđmanu - križanje Ulice grada Vukovara i Ulice Hrvatske bratske zajednice u Zagrebu Prosvjed - Protiv političke represije Baza za radničku inicijativu i demokratizaciju (BRID), Mreža Antifašistkinja Zagreba <https://www.facebook.com/antifamrezazg/> (MAZ), Radnička Fronta <https://www.facebook.com/RadnickaFronta/>, Radnički portal <https://www.facebook.com/radnicki.org/> i Socijalistička radnička partija Hrvatske <https://www.facebook.com/officialSRPH/> (SRP) u srijedu, 30. 1. 2019. organiziraju prosvjed „Protiv političke represije“ koji će se održati u Zagrebu ispred spomenika Franji Tuđmanu na križanju Ulice grada Vukovara i Ulice Hrvatske bratske zajednice u 18 sati. IZJAVA POVODOM PROSVJEDA: U deindustrijaliziranoj i iseljenoj Hrvatskoj u kojoj većina stanovništva jedva preživljava, a domaći i strani kapitalisti na najgrublji način desetljećima eksploatiraju radnice i radnike, seljakinje i seljake, umirovljenice i umirovljenike, studentice i studente, protekli je tjedan započela medijska i javna hajka. Država je preko svog ministarstva raspisala tjeralicu za dvadesetčetverogodišnjakom koji je na spomenik privatizacijske pljačke, uništene privrede i ratnih zločina 90-ih nacrtao simbol radničke i seljačke sloge... Javnom objavom identiteta osumnjičenika represivni aparat namjerno je proizveo i nastavlja proizvoditi opasnu atmosferu koja graniči s pozivom na linč, a na koji će dio desničarske javnosti spremno odgovoriti. S druge strane, državni aparat, koji tijekom devedesetih uspostavlja i njime autoritarno upravlja Franjo Tuđman, nije učinio ništa da zaustavi uništavanje preko 3000 spomenika i spomen obilježja posvećenih antifašističkom otporu, borbi za narodno oslobođenje, kao i stotinama tisuća žrtava ustaško-fašističkog terora. Smatramo da je nužno naglasiti činjenicu da sadašnji režim nastavlja s toleriranjem neofašističkog vandalizma, dok se u nekim slučajevima uključuje i u promociju ustaške ikonografije. Masovna uporaba eksplicitnih ili latentnih simbola ustaškog režima ne problematizira se u javnosti već više od dva desetljeća, unatoč tome što su zakonski zabranjeni, za razliku od komunističkih, radničkih i antifašističkih simbola. Očiti rezultat jest da se takva kaznena djela i njihovi počinitelji ne osuđuju i ne proganjaju. Nužno je naglasiti da je korištenje javnih institucija za selektivnu i pristranu represiju, čemu svjedočimo u navedenom slučaju – a sve kako bi se reproducirala dominantna ideologija – nedopustivo u demokratskom društvu. Zbog svega navedenog oštro osuđujemo ovaj gnjusni čin kapitalističke države, njezinog represivnog aparata i institucija koji preko leđa mladića koji se suprotstavio sistemu poručuju da će u zatvor trpati sve ljude koji, pa makar i na simboličan način, pokušaju pružiti otpor njihovoj vladavini. Postojeća ekonomska i društvena devastacija u najvećoj mjeri ostavština je Franje Tuđmana i Hrvatske demokratske zajednice. U potpunosti shvaćajući da je otpor puzajućoj fašizaciji društva nužan, od vladajućih zahtijevamo: - da se smjesta obustave postojeća politička i policijska represija, hajka i linč - da nadležne institucije započnu s procesuiranjem i kažnjavanjem odgovornih za uništenje spomenika Narodno-oslobodilačke borbe - da Državno odvjetništvo smjesta odbaci optužnicu protiv Filipa Drače Antifašistički VJESNIK Baza za radničku inicijativu i demokratizaciju (BRID) Mreža antifašistkinja Zagreba (MAZ) Radnička fronta Radnički portal Slobodni Filozofski Socijalistička radnička partija Hrvatske (SRP) --- FLASHBACK: TRAD.: CROATIE : L’OMNIPRÉSENT FRANJO TUĐMAN FAIT SON RETOUR À ZAGREB (H-Alter, lundi 11 décembre 2017) Après avoir débarqué à l’aéroport Franjo Tuđman, vous pourrez vous détendre au Parc Franjo Tuđman, avant d’aller vous recueillir devant le nouveau monument à Franjo Tuđman... La mairie de Zagreb fait des coupes sèches dans les budgets sociaux, mais vient de débloquer 90 000 euros pour une statue de l’ancien Président... https://www.courrierdesbalkans.fr/L-aeroport-un-monument-a-Zagreb-Franjo-Tudman-est-omnipresent <https://www.courrierdesbalkans.fr/L-aeroport-un-monument-a-Zagreb-Franjo-Tudman-est-omnipresent> http://www.h-alter.org/vijesti/675-tisuca-kuna-za-tudjmana <http://www.h-alter.org/vijesti/675-tisuca-kuna-za-tudjmana> 675 tisuća kuna za Tuđmana Toni Gabrić 07.12.2017. H-Alter otkriva: Spomenik Franji Tuđmanu koštat će Zagrepčane 560 tisuća kuna. Grad Zagreb ovih je dana, nakon višemjesečnog natezanja, bio prinuđen dostaviti nam ponudbeni list koji je početkom godine zaprimio od akademika Kuzme Kovačića za posao koji je službeno opisan kao "modeliranje izvedbene skice–modela i izrada kipa dr. Franje Tuđmana u glini u konačnim dimenzijama". Na osnovu te ponude zagrebački gradonačelnik Milan Bandić s Kovačićem je 20. travnja ove godine potpisao ugovor za izradu Tuđmanovog spomenika, koji nam je također isporučen po slovu zakona. Navedeno remekdjelo trebalo bi ukrašavati tzv. Sveučilišnu livadu, kako se službeno zove onaj teško pristupačni zeleni prostor preko puta Nacionalne i sveučilišne knjižnice, na kojem su posađene znamenite Bandićeve fontane. Iz ponudbenog lista vidljivo je da je Kovačić za navedeni posao zatražio od Grada 560 tisuća kuna. Isti iznos prepisan je i u ugovor, kao svota koju Grad mora iskeširati Kovačiću za obavljeni posao, s naznakom "bez PDV-a". U Odluci o odabiru donesenoj 18. travnja, vrijednost nabave je procijenjena na 674.900 kuna, uz naznaku "bez PDV-a". Kako smo doznali u tajništvu Hrvatskog društva likovnih umjetnika, za ovakav se tip autorskog rada niti ne plaća PDV, pa naznaku iz ugovora ne bi trebalo tumačiti u smislu da bi Grad, uz ovaj "neto" iznos, trebao platiti još i PDV. Međutim, napominju u HDLU-u, uz plaćanje osnovnog iznosa redovito ide porez i prirez, a vjerojatno i još neka specifična davanja, što ukupnu cijenu izrade Tuđmanova spomenika diže na blizu 700 tisuća kuna. Računamo li prema recentnijim službenim podacima <https://www.jutarnji.hr/biznis/karijere/prosjecna-neto-placa-u-zagrebu-veca-od-7000-kuna-doznajte-koja-je-najveca-prosjecna-placa-i-u-kojem-sektoru-je-isplacena/6247806/>, radi se o iznosu koji jedan prosječni zagrebački radnik (uzmemo li pritom u obzir samo one zaposlene) zaradi za stotinu mjeseci, odnosno za nešto više od osam godina svakodnevnog rada. Unesemo li pak u kalkulaciju podatke o prosječnoj mirovini <http://www.index.hr/vijesti/clanak/plate-rezije-i-sanjaju-hranu-prosjecna-mirovina-u-hrvatskoj--dvije-tisuce-kuna/905959.aspx> proizlazi da umirovljenik Kuzma Kovačić za izradu još jednog u nizu svojih Tuđmana zaradi 311 prosječnih mirovina. Drugim riječima, jedan penzioner/penzionerka toliko novaca primi za 26 godina mirovinskog staža, naravno, ako ih doživi. Vidimo da Franjo Tuđman, otkako se preselio u onostranost, živi na jednako visokoj nozi kako je to uobičajio dok je provodio vrijeme na ovome svijetu. On je sebi bio beskonačno važniji od svakog običnog smrtnika pa je, korak po korak, postao beskonačno važniji i njima samima. Privatizirao je vilu u kojoj je živio u Nazorovoj točno dan prije donošenja propisa kojim je bio zabranjen otkup rezidencijalnih objekata i vila u sjevernom dijelu grada, deložiravši pritom bivše susjede i iskeširavši za taj rezidencijalni objekt tričavih 200 tisuća DEM-a, čime je udario ton pljačkaškoj privatizaciji koja je ubrzo nakon toga, u jeku rata, započela. Jednoga sina je instalirao na čelo svih obavještajnih službi, supruga mu je postala liderica karitativnog pokreta za djecu Hrvatske, kćer uspješna trgovkinja luksuznom tehničkom robom s dućanom u MORH-ovoj zgradi i s poslom koji je bio uspješan dok je ćaća bio živ i na vlasti. Drugi sin mu je bio uspješan ugostitelj čiji je uspjeh također durao dok je ćaća stolovao na Pantovčaku, jednako kao i uspjeh unuka, talentiranog bankara. Uspjesi su se devedesetih nizali, sve zahvaljujući Franji i njegovom beskonačno važnom položaju, čime se obitelj Tuđman inaugurirala u rodonačelnike nepotizma u modernoj povijesti Hrvata. Završilo je, kao što znamo, time da ga danas djeca u školama "uče" kao Stvoritelja hrvatskog državotvornog čuda. Čudo se, u glavnim crtama, sastoji u tome što je, u povijesnom trenutku u kojem je u Europi i srednjoj Aziji niklo cca. 25 novih, samostojnih i suverenih država, svaka zasebno kao neprijeporno ostvarenje tisućljetnih snova naroda koji većinski u njima žive – i Franjo uspio napraviti svoju. Pa je zato posve normalno, razumljivo i hvale vrijedno da mu Zagreb diže spomenik težak 26 godina prosječnog penzionerskog staža. U jeku skupštinske rasprave o gradskom budžetu <http://www.zagrebancija.com/prijedlog-proracuna-za-2018/> suvišno bi bilo pitati se je li taj izdatak najpotrebniji u situaciji kada se iz budžeta vidi da Bandićeva vlast očito i u 2018. namjerava preskočiti vruću temu sanacije Jakuševca, da nemilosrdno reže sredstva za osnovno i srednje školstvo, za unapređenje stanovanja, za nezavisnu kulturu, za organizacije naprednog civilnog društva – ali zato jednako tako nemilosrdno podiže sredstva za plaće i druga davanja gradskoj birokraciji koju su prvih deset godina nakon tzv. Stjecanja Nezavisnosti po babi i po stričevima regrutirali Mikšin i Canjugin HDZ, a preostalih sedamnaest godina Bandić i njegov bivši SDP. Suvišno bi bilo pitati, jer takva budžetska struktura, takvo regrutiranje i takva birokracija nisu ništa drugo no logična posljedica politike kakvu je na ovim prostorima inaugurirao Onaj kojemu akademski kipar Kuzma Kovačić, prekaljeni autor bezbrojnih Gospi, Oltarā Domovine, Svetih otacā, Prvih Hrvatskih Predsjednikā i čega sve još <https://www.tportal.hr/kultura/clanak/spomenik-tudmanu-radit-ce-kuzma-kovacic-ali-na-novoj-lokaciji-20170214>, ta vjerna domovinska kopija blitvinskog vajara, ideologa i političara Romana Rajevskog, upravo vaja spomenik, na radost i veselje svih Blitvinki i Blitvina, pardon: Hrvatica i Hrvata koje je za života usrećio. Suvišno bi bilo napomenuti i da je Zagrebačka skupština, ona koja je bila u mandatu do proljeća 2017, odluku da se Prvom Hrvatskom Predsjedniku sagradi taj spomenik donijela jednoglasno <http://www.novilist.hr/Vijesti/Hrvatska/Gradska-skupstina-jednoglasno-odlucila-o-gradnji-spomenika-Franji-Tudmanu-i-Spomenika-domovini>. Tu su hvalevrijednu zamisao od srca podržali svi vijećnici i vijećnice, redom: iz SDP-a, HNS-a, HSU-a, HSLS-a, HSS-a, Kandidacijske liste grupe birača Milana Bandića, te naravno iz HDZ-a i koalicijskog mu HSP-a. I tako, kada danas putnik namjernik, biznismen, diplomat ili obični turist iz neke druge zemlje doleti u Hrvatsku, prvi će fizički kontakt s našom zemljom najvjerojatnije ostvariti na aerodromu glavnoga grada, koji se odnedavno zove Zračna luka Franjo Tuđman. Zatim će se, taksijem ili aerodromskim autobusom, provesti pored velebnog spomenika Franji Tuđmanu, okruženog fontanama od kojih ti zastane dah, šarenim cvijećem, a u perspektivi u društvu Spomenika domovini <http://zagreb.hr/raspisani-natjecaji-za-umjetnicka-rjesenja-za-spom/82457>. Ako za svojega boravka zaluta malo dalje od najužeg centra grada, mogao bi se naći na prostoru nekadašnjih Rudolfovih vojarni, nazvanim Parkom Kristijana Barutanskog, pardon, Franje Tuđmana. Od skupštinske odluke o gradnji spomenika pa do trenutka njegova postavljanja, koji još nije nastupio, politička se perspektiva ponešto promijenila. Međunarodna je zajednica u neku ruku službeno zauzela stav, za koji smo otpočetka znali da je istinit, i baš smo zato Tuđmana voljeli, ali smo se ipak nadali da će stvari ostati pri tome da to samo mi to znamo: vječitoj umjetničkoj motivaciji i izvoru prihoda Kuzme Kovačića pravomoćno je drugostupanjskom sudskom presudom potvrđeno da je bio na čelu udruženog zločinačkog pothvata čiji pripadnici su, nije na odmet još jednom citirati: "Već u decembru 1991. članovi rukovodstva Hrvatske zajednice Herceg-Bosne i čelnici Hrvatske (među kojima je Franjo Tuđman, predsjednik Hrvatske) ocijenili da je za ostvarivanje krajnjeg cilja, to jest za uspostavljanje hrvatskog entiteta, neophodno promijeniti nacionalni sastav stanovništva na teritorijama za koje se tvrdilo da pripadaju Hrvatskog zajednici Herceg-Bosni. U najmanju ruku od kraja oktobra 1992., Jadranko Prlić, Bruno Stojić, Milivoj Petković i Slobodan Praljak znali su da je ostvarivanje ovog cilja u suprotnosti s mirovnim pregovorima koji su se vodili u Ženevi i da podrazumijeva premještanje muslimanskog stanovništva izvan teritorije Herceg-Bosne." Taj hrvatski je identitet trebao biti uspostavljen "djelomično u granicama Hrvatske banovine iz 1939., kako bi se omogućilo ponovno ujedinjenje hrvatskog naroda. Ovaj hrvatski entitet u BiH trebalo je ili da se pripoji Hrvatskoj nakon eventualnog raspada BiH, ili da postane nezavisna država unutar BiH, tijesno povezana sa Hrvatskom". Pa zatim, "u osmišljavanju i ostvarivanju zajedničkog zločinačkog cilja, jedna grupa hrvatskih javnih ličnosti, među kojima se ističu Franjo Tuđman, Gojko Šušak, Janko Bobetko, Mate Boban, Jadranko Prlić, Bruno Stojić, Slobodan Praljak, Milivoj Petković, Valentin Ćorić i Berislav Pušić, postigla je međusobni dogovor. Iz svih činjeničnih i pravnih zaključaka koje je Vijeće izvelo, proizilazi da su se organi, strukture i ljudstvo HVO-a koristili radi ostvarivanja različitih aspekata zajedničkog zločinačkog cilja". U sjajnom intervjuu <https://www.portalnovosti.com/stefica-galic-sluzbeni-zagreb-podrzava-pakt-dodika-i-covica>nedavno objavljenom u Novostima, Štefica Galić, urednica mostarskog portala Tačno.net <http://xn--tano-hua.net/>, ističe da je njezina zemlja napadnuta od dva agresora, Hrvatske i Srbije, koji su kao nagradu za to dobili svoje teritorije – Republiku Srpsku i Herceg-Bosnu "u pokušaju". "Nije li to sveopći poraz pravde i ljudskosti", pita ona. Svejedno, posljednju haašku presudu Galić vidi kao šansu za Hrvatsku da se "radikalno razračuna sa zločinačkim aspektima službene Tuđmanove politike devedesetih", i da dio društva koji odbija to prihvatiti, konačno prihvati, i usput počne ozdravljati. "Prihvaćanje" bi, rekli bismo nakon jučerašnjeg govora Kolinde Grabar-Kitarović pred Vijećem sigurnosti UN-a i zadnjih vrludanja Andreja Plenkovića, moglo nastupiti samo u smislu oportunističkog taktiziranja pred međunarodnom zajednicom. Dok istinsko odricanje od tuđmanovske prošlosti ne prevlada, Zagreb će biti jedan od vrlo rijetkih glavnih gradova čijim javnim prostorima dominira ličnost koja se presudom međunarodnog suda dovodi u vezu s najtežim ratnim zločinima. Dizajn glavnog hrvatskog grada ubrzano se mijenja po želji ekstremne desnice, a ostale stranke gradskog političkog mainstreama ne pružaju otpor već, kao u slučaju Tuđmanova spomenika, drže lopovske ljestve takvom razvoju događaja.
