Ke ah macana wengi meh teu lami ngantosan sambunganana hehehe Hatur nuhun Abah Sent from BobokoBerry®
-----Original Message----- From: Abbas Amin <abas_ami...@yahoo.com> Sender: urangsu...@yahoogroups.com Date: Thu, 19 Jul 2012 11:11:43 To: kisunda<kisunda@yahoogroups.com>; urangsunda<urangsu...@yahoogroups.com> Reply-To: urangsu...@yahoogroups.com Subject: [Urang Sunda] Cersil Sunda 232 Mawar Hideung ngaluarkeun sora nu Kacida sinisna ( suara hidung tea ) :” hemh ; reungeukeun ku andika , hee Ki Barda… aya tilu hal nu nyababkeun Kula datang ka tempat andika ! Kahiji Kula hayang tarung jeung andika, lantaran cenah andika pangjagona di ieu kota Cirebon ! kadua Kaula rek ngajar adat ka andika ku sabab cenah andika gede hulu ! Katiluna ayeuna katempo ku panon Kula sorangan, maneh nyiksa pamajikan; tah Kula ayeuna rek niat mereskeun sampeyan !” Ki Barda barang ngadenge omongan Mawar Hideung, teu ngengkekeun deui belesat we nyerang ku tajongan kilat ka Mawar Hideung ! Ciaaattt ! DUK ! Adduhh ! Lain Mawar Hideung nu ngajungkel; tapi Ki Barda! Barang manehna nyerang ku kaki saktina tea; Mawar Hideung marengan ku gerakan nu leuwih kesit ti batan Ki Barda; atuh dadana telek pisan kajejek ku Mawar Hideung; Mawar Hideungna mah geus melesat deui ngajauhan. Saenyana mah tajongan Ki Barda kesit jeung beurat, mun telek najan tembok imah ge bisa jebol ku eta tajongan Ki Barda; ku Mawar Hideung ge tadi karasa beuratna sepakan Ki Barda; tapi Mawar Hideung yakin pisan, yen kagesitanana saluhureun Ki Barda; nu matak wani marengan nyerang; hasilna Ki Barda ngajongkeng. Karasa ku ki Barda dadana sesek, tanda aya tatu di jero; manehna gancang ngagurinjal terus nyorowok bari nahan kanyeri:”Eh Mawar Hideung tong kabur siah; aing rek mawa senjata!” Mawar Hideung:”Jig ! ditungguan ku aing ! Mawar Hideung moal mundur ku jago kacangan pantar andika, Barda” Teu lila Ki Barda kaluar deui; leungeunna geus nyekel hiji senjata nu ngagurilap pikagimireun ! Trisula ! PARANDENE kitu, Mawar Hideung lain sieun malah seuri :”Hahahaa, sok siah maju, sugan we atuh eta TRisula bisa diandelkeun !” Ki Barda geus teu loba omong deui terus we ngamaenkeeun jurus Trisula nyerang ka Mawar Hideung. KI Barda arang langka ngaluarkeun eta senjata , da cukup ku elmu sukuna oge geus bisa nalukkeun jago2 sa Cirebon; nu matak manehna gede hulu; eta jurus Trisula nu dimaenkeun ku Ki Barda enya hebat oge; ngan kaciri sinarna wungkul ku cepet2na ngamaenkeun eta jurus; tapi sanggeus welasan jurus, Mawar Hideung teu wae kabeunangan, boro2 kulit Mawar Hideung, najan bajuna ge teu kagores sakali kali acan ! Enyaan Mawar Hideung teh kakesitanana saluhureun Ki Barda; tapi Mawar Hideung ge teu wani gagabah nyerang ka Ki Barda nu muter2keun Trisulana rekep pisan. Ahirna Mawar Hideung luncat rada ngajauhan. Ki Barda seuri ngagakgak ! marukanana Mawar Hideung gimir ku senjatana; teu kanyahoan seeer seer ! sabaraha kali ! Aduuh ! aduh ! Trisula Ki Barda ngacleng; manehna ge tigolepak, mani morongkol. Luncatna Mawar Hideung katukang, lain rek lumpat, tapi rek ngarawu babatuan; terus we dibelesatkeun sababaraha kali ka badan Ki Barda; atuh Ki Barda ripuh, lantaran Mawar Hideung ngaluarkeun Elmu nu can pernah digunakeun ka saha oge salila Mawar Hideung kaluar ngalalana neangan pangalaman. Tah nya ayeuna digunakeunana ka Ki Barda ! Atuh Ki Barda Kacida ripuhna; mangkaning elmu eta teh langka aya di dunya Persilatan Tanah Jawa mah; nya teu mangga pulia Ki Barda sababaraha kali kakeunaan ku baledogan batu laleutik, tapi make elmu maledogkeun senjata rahasia nu hebat pisan. Ki Barda teu hudang deui, ngan humaregung we, bari napasna empas empes. Keur kitu teh Jeduk ! wae dijejek iga burungna ku Mawar Hideung ! Auuuuh ! “Eh sia Barda tong babaung siah ! Ayeunaa bakal diparagatkeun sia ku aing !” Ti na sombong, ayeuna mah Ki Barda timbul rasa sieun; sieun pisan ku ieu Si Mawar Hideung. Terus we ceurik ampun2an kawas budak leutik teh lain bobohongan; tuda badan lungse, awak asa pasiksak; tanaga geus suda; di ditu Mawar Hideung kaciri masih napsu; nya Ki Barda euweuh cara lain salian ti taluk ka Mawar Hideung. “Hahahaha ! Barda … Barda .. teu boga kaera siah ! ampun2an ! Lamun sampeyan ngabegal batur atawa ngarampok, nepi ka maehan pisan; mungkin oge ku Kaula , sampeyan di hampura ! Tapi sampeyan geus ngahina awewe ! malah pamajikan sorangan pisan ! Moal ! sampeyan moal dihampura ku Kaula sampeyan bakal diperenan !” Keur kitu torojol awewe tengah tuwuh; ceurik jejeritan bari ngarangkulan Ki Barda; aduuuh nu geulis, nu gagah Mawar Hideung hampura ieu salaki kuring; enya ge galak tapi saenyana manehna aya oge bageurna; kuring pamajikan nu kahiji; menta pangampura keur ieu Ki Barda , hiiiing hiiing. Sajongjongan mah Mawar Hideung ngahuleng, ku teu nyangka, aya oge nu bela ka Ki Barda. Terus we Mawar hideung ngajambak buuk Ki Barda , pok nyentak :”Eh Barda ! Kadenge tah pamajikan maneh geus bebela ka andika !?” “Ampuu uuun Mawar Hideung; enya eta pamajikan uing nu pang satiana. Duuh Mawar Hideung uing enyaan bakal insap ayeuna mah, moal adigung adiguna…..” “Eh Barda ! enyaan maneh taluk ka Kaula !?” Nyentak deui Mawar Hideung. “Enya aaa ; moal, moal rek baha, naon wae parentah sampeyan bakal diturut ku kaula.” Ngomongna Ki Barda bari humarurung, da saluar awakna karasa nyeri. “Lamun ku Kula harta maneh dipenta, bakal dibikeun !?” “Sagala harta oge pek wae cokot ayeuna ku Kaula bakal dihibahkeun ka sampeyan, asal nyawa kuring we dibere ampun !” cek Ki Barda bari asa aya harepan. “Gancang atuh bawa kadieu harta maneh, awas mun aya nu disumputkeun !” Kuniang Ki Barda hudang, bari karasa awakna beurat pisan jeung nyareri; tapi dipaksakeun we, digendeng ku pamajikanana; pamajikan nu sejen ge daratang ngarumpul bari sarepa; tapi teu pipilueun. Sanggeus sawatara lilana, ki Barda kaluar bari mawa peti ukiran Jepara; barang bray dibuka eusina perhiasan nu aralus pisan; jeung duit emas mani ngaratus. “Barda ! Ngaku siah ! meunang ti mana ieu harta sakieu lobana hah !?” “Ampuun … ampuun Mawar Hideung; Kula sabage Pendekar didieu nya sering nampa bagean nu lumayan oge ti para oah didieu. Sakapeung kuring dititah nelasan hiji jelema bari buruhna gede. Tah dikumpulkeun jadi kakayaan kieu.” Bari ngadegdeg Ki Barda nerangkeun, da sieun salah ngomong. Mawar Hideung geus nyentak deui :”Eh Barda ! lamun ku Kula ayeuna kabehanana dicokot rek kumaha sampeyan !?” “Ah asal teu disiksa deui ge Kula mah geus sukur; soal harta mah pek wae kuma sampeyan!” “Tah ayeuna Kula boga kaputusan, serahkeun sakabeh pamajikan maneh ayeuna keneh ! bere waragad nu nyukupan Kula nu ngabagina !” Pamajikan nu kahiji ceurik balilihan, menta supaya manehna ulah diserahkeun; da manehna saenyana nyaah ka Ki Barda teh. Mawar Hideung ahirna ngabulkeun kahayang pamajikan nu pangheulana dikawin ku Ki Barda. Pamajikan nu sejenna dibagi ku Mawar Hideung perhiasan nu loba; terus dibagi oge duit Emas Gulden. Terus disina arindit ti dinya harita keneh; atuh maranehna mani aratoheun pisan; langsung we ngarencis da rek mulang ka kolotna bari mawa dunya brana. Sesana masih loba keneh; dipasrahkeun we Ku Mawar Hideung ka pamaajikan Barda keur bekel hirupna. Terus we Mawar Hideung ngarawu sarawuna; eta sabangsa Mutiara jeung nu sejenna deui. “Tah Kula mah nyokot sakieu we jeung duit emas 20 kepeng; maneh ihlas !?” Cek Mawar Hideung bari molotot. “Ihlas pisan Pendekar Mawar Hideung. Malah kuring duaan nganuhunkeun pisan, lantaran sampeyan masih mere sesana nu masih loba keur kuring.” Ceuk Ki Barda jeung pamajikanana bareng. “Seug ari kitu mah.” Cek Mawar Hideung bari ngajorelat; ngan sakiceup geus teu kaciri deui. Ki Barda ngan ukur gogodeg we; da nyata Mawar Hideung hebat pisan elmuna; manehna asa kakara ngimpi; tapi karasa awak asa pasiksak; saenyana mah masih keuheul ka Mawar Hideung, tapi manehna ngarti yen moal bisa males, masing nepi ka iraha oge. Nya manehna pasrah we ahirna mah.HANCA
