Meander 543 * Annette Akkerman en anderen

[meander]

Title: Annette Akkerman en anderen

Wordt deze mail niet goed weergegeven? Klik dan hier! Abonneren, opzeggen, wijzigen, schrijven, meewerken, reageren, vragen, steunen of adverteren? Zie colofon. Aflevering 543 * 30 juli 2017 http://meandermagazine.net * http://ezine.meandermagazine.net Annette Akkerman      Gedichten I      Gedichten II      Recensies      Colofon       Annette Akkerman Annette Akkerman (Maarssen, 1962) chemicus, schrijft gedichten, haiku’s en korte verhalen sinds 2015. Ze heeft enkele prijzen gewonnen waaronder de Baarnse literatuurprijs 2015, Gorinchemse literatuurprijs 2017, Dichter op Hofwijck (2015) en Kunst van Komrij prijs (2017). Haar werk is gepubliceerd in een reeks van bloemlezingen, bundels en tijdschriften. Enkele haiku’s zijn uitgezonden door de Japanse NHK. Haar gedichten zijn vaak een verslaglegging van de verhalen in haar hoofd in interactie met de wereld om haar heen.   verwachting het is een dag dat de kraaien karkassen eisen er verschrompelde wortels in de groentelade van mijn verder lege koelkast liggen, de nieuwslezer betrapt wordt op het vertellen van zijn eigen verhaal het is een dag dat ik me verbaas over de namen van rijnaken - Vertrouwen, Verandering en Verwisseling alleen het schip van de gebroeders Buijs heet Verwachting terwijl de boot toch steeds tussen eendere havens vaart het is een dag dat mijn tandenborstel rood ziet bloed - parodontitis - dan verwacht je toch dat over vijf jaar de tanden uit je mond zullen vallen misschien wel net op de dag dat ik ga trouwen het is een dag dat ik appeltaart bak met wortels zo droog dat ze alle zoete kaneelstroop opslurpen ik denk aan mijn langzaam blootvallende tandwortels en een schip dat heen en weer vaart naar nergens zoals je adem steeds maar weer dezelfde weg zoekt en dan zomaar op een dag stokt – je weet niet wanneer of wat de nieuwslezer bezield heeft op deze dag en of het nog nut heeft een tandarts te bezoeken Met dit gedicht haalde Annette een gedeelde 3e/4e plaats in de zesde ronde van de Meander Dichtersprijs 2017. een scherf van de tijd ze ziet: er is een scherf van het kopje met de rozen, het schoteltje gesneuveld tijdens de vaat of gewoon bij een ruzie alles wat van waarde is lijkt breekbaar het verschil tussen teer en teder zijn hij zegt: je hoeft geen moeilijke zinnen te gebruiken – en toont dat je van ver kunt zien waar een regenbui valt een blauwgrijs vierkant onder een wolk ze is opgelucht als ze zijn woorden herkent ze vraagt: doe ik het goed - hij lacht haar uit of toe - ondanks de zon vallen hagelstenen die nog lang blijven liggen in de ondiepe kuiltjes van het mulle zand cellulitis, denkt ze, en verdringt de gedachte hij verwijt: je klemt je vast aan de boom ze merkt dat er zich al een laagje kurk vormt tussen het blad en de twijg – en belooft zichzelf het korset niet langer te dragen te verkleuren en los te laten ze voelt: ze is de dwaasheid te ver voorbij slagbomen zijn neergelaten en er rest alleen nog wat gebroken is en nooit zal helen nog steeds koestert ze het kopje met de rozen en weet zich een scherf van de tijd   Annette Akkerman      Gedichten I      Gedichten II      Recensies      Colofon       Uit de gedichten die werden ingezonden voor de Meander Dichtersprijs 2017. Ernie Bossman (1966) als ik mijn gezicht door midden knip de linkerhelft over de rechter klap en andersom kijk ik scheel naar de goede kant kan ik zo naar het feest ze zeggen dat verdriet je trekken verzacht zoals komkommer de oppervlaktespanning verlaagt of lachen breed lachen, grinniken doet niks voor je als ik mijn woorden verwissel mijn gedachten laat lopen zonder erg hoef ik niks nieuws aan te trekken Elly Stolwijk (1957) een straat er waren herten in de straat, en iedereen leek stil te wachten op sneeuw. toch kon je niet zeggen dat we gelukkig waren, in die tijd. hoewel het koesteren van witte verlangens anders doet vermoeden. we inspecteerden de stoepranden op bergkristal. jij wist beter dan ik hoe dat eruitzag. maar uiteindelijk was ik het die hem vond, de harde korrel, met het blote oog. wat zacht moest zijn bleek onuitroeibaar. maar oh wat was het kind in vervoering toen de eerste vlokken vielen, het keek omhoog en duizelde de wolken in maar dan andersom, het tolde om zijn eigen as. alle mensen, het vallen is begonnen, sla mijn armen om me heen onder takken die breken van wit gewicht, het aanstormen van het grootste hert. Erik Lucassen (1992) De grammatica van het dirigeren is met de losse pols vastgelegd Een filmpersonage neemt zijn medicatie in met water uit een kristallen glas dat door zijn decadentie volledig misstaat op de smoezelige wasbak van de badkamer Het is dan ook niet schrikbarend dat elke dirigent er zijn eigen golvingen en snijvlakken op nahoudt De man scheert met een zilveren veiligheidsscheermes korte stroken haar uit zijn stoppelbaard tot het lemmet blijft haken en hij als reactie op de pijnprikkel lucht door zijn tanden naar binnen zuigt Ook de duur van de stilte aan het eind van een symfonie gaat volledig op gevoel en is dan ook geheel zelf bepaald Toch kan deze stilte wel degelijk te kort of te lang zijn naarmate de spanning te veel of weinig is opgebouwd Ga maar na, je weet niet wat je weet Een klein streepje bloed vloeit van de rand van de wasbak naar de afvoer en neemt een afgeschoren baardhaar mee Applaus. Voorzichtig deppen met aluin. Aftershave goed verdelen over de huid. Twee klappen op de wangen. Buiging. Applaus.   Annette Akkerman      Gedichten I      Gedichten II      Recensies      Colofon       Uit de gedichten die werden ingezonden voor de Meander Dichtersprijs 2017. Hella Brugts (1961) Borsten Vandaag hebben mijn borsten voor mij gekozen. Ze blijven, als mango’s zei de nachtelijke zuster; ik wist het en vergat het weer. Zeer rust niet, al is het van mijn moeder, haar zus en zus. Alsof ik hun borsten terug huil, voorgoed. Hun zachte huid, voedende gave, de tinteling en ronde schoonheid … ze blijven. Ik ontbloot mezelf voor de spiegel, dankbaar voor dit tweede leven. De zegen van een tunnel die kan zien. Ik werd erin gelegd, de weg terug om vooruit te komen. Mijn lijf herinnert de beklemming en wacht op de wee. Volhouden nu, ze rijpen, nooit meer zullen ze verharden, niets en niemand mag ze verharden. De liefde leeft sijpelend uit haar tepels. De zon spiegelt zich erin als een omgekeerde droom. Ja allicht, mijn borsten zijn mango’s. Ezra Hakze (1993) IJsvogel Toen zij ‘stom’ van doofheid onderscheidde, was ze jong maar met een mond vol tanden. Leerde zij de taal om niet te spreken en las het woordenboek tot introvert. Totdat zijzelf zo werd. ‘Stom’ was spraak die wraak nam, op de mensen zoals zij. Ze weet wel dat ze langzaamaan ontdooit. Maar meer nog dan het ijs doorbreekt bij elk nieuw woord de stilte. Truus Roeygens (1964) Gezelschapsvers ze speelt met haar handen haar handen luisteren als honden ze is geïntrigeerd door de dreiging en tegelijk de redding die van handen uitgaat ze droomt van olifanten in een sneeuwlandschap ze voelt medelijden met de personen als uitgespuwde prooien in het portiek van staatsgebouwen, ze geeft ze een chique goot in versregels ze houdt van het gezelschap van mannen ze houdt van het spel met vrouwen ze houdt van het gruis in haar dorp en van de natte stukken in de stad                                    maar ze kan nooit lang blijven ze wordt zoals de haarborstel of de moersleutel altijd op de verkeerde plek teruggelegd haar hart is als een oude stad er is de oude kern en er zijn de nieuwe delen     Annette Akkerman      Gedichten I      Gedichten II      Recensies      Colofon       Recensies Wat het raadsel achterlaat - Guy Commerman Spelen om te (over)leven Romain John van de Maele over ‘Wat het raadsel achterlaat’ van Guy Commerman: ‘Op een ogenblik dat de wetenschap het essentiële en existentiële spreken overschreeuwt, durft Commerman het aan om over een raadsel te spreken. Dat veronderstelt moed en levenswijsheid, want onderzoekers houden ons het ontraadselen van het allerlaatste raadsel voor’. Maar wie ‘het raadsel ontraadselbaar acht, sluit onbezonnen de weg naar betekenis af.’ Waar leg ik mijn hart - Wendela de Vos Geen gewoon liefdesverhaal Wendela de Vos heeft een theaterachtergrond en dat zie je terug in haar debuut ‘Waar leg ik mijn hart’. Eric van Loo: ‘De verschillende gedichten zijn als losse scènes in een toneelstuk, het is aan de lezer om hier een verhaallijn doorheen te weven. ( … ) De lezer wordt uitgenodigd de verschillende fragmenten verder in te vullen, en misschien zelfs te verbinden met eigen ervaringen. Want hoewel 'Waar leg ik mijn hart' is ingekleurd met historische details, is het bovenal een tijdloos verhaal waarin universele menselijke vragen en verlangens de hoofdrol spelen.’ As, vuur - Hester Knibbe Kiezelstenen in de knapzak Peter J.R. Vermaat is onder de indruk van de bundel ‘As, Vuur’ van Hester Knibbe: ‘[…] taal speelt in deze bundel de hoofdrol, met als verdienstelijke tegenspelers de dingen die geweest zijn, verbonden, verwantschappen en ontmoetingen van vroeger. Het is de as die de lezer kan doen denken aan een vuur, ooit, waarbij hij zich in de gedichten alleen kan warmen aan de nagloeiende sintels.’ Moordballaden. Een bloemlezing van op ware moorden gebaseerde gedichten. Deel 1 - Bart FM Droog (samenstelling) ‘Nog horen we je stem, nog zien we je blik’ Bart FM Droog constateerde dat gedichten die zijn gemaakt naar aanleiding van het ‘Eenzame Uitvaart’- project vaak aangrijpend zijn, hoewel ze in zeer korte tijd zijn geschreven. De dood doet kennelijk iets met hen. Zou dat met gedichten over moord ook zo zijn? Met de van hem bekende snelheid gaf hij dichters de gelegenheid zo’n moordgedicht te schrijven. Het resultaat, de bundel ‘Moordballaden’, mag er zijn. (Hans Puper) de tuimelaar - Harry M.P. van de Vijfeijke De dichter als chroniqueur van zijn eigen private leven Eric van Loo schreef een recensie over ‘de tuimelaar’, de zevende bundel van Harry M.P. van de Vijfeijke. Hij laat zijn oordeel volgen door dat van Victor Vroomkoning, wat tot een opmerkelijk resultaat leidde: beide zienswijzen hebben een reliëf gekregen. de wereld onleesbaar - Jeroen van Kan De dichter op een uitkijkpost Jeroen van Kan, een van de presentatoren van ‘VPRO Boeken’, schreef tot nu toe onder het pseudoniem Westley Albstmeyer. Zijn nieuwe bundel, ‘de wereld onleesbaar’, is de eerste onder zijn eigen naam. Hij bestaat uit drie delen, die, hoewel verschillend van karakter, een sterke samenhang vertonen. Blijft zijn wereld onleesbaar? (Herbert Mouwen) Gedichten - Jorgos Seferis De voortgezette mythe van de werkelijkheid Levity Peters: ‘Soms stemt het mij enigszins somber te ervaren hoe vluchtig de interesse blijkt te zijn voor niet hedendaagse poëzie die ertoe doet, die de tijd niet heeft weggezuiverd. (…) De gemiddelde poëzielezer (die niet zelden ook zelf dichter is!) houdt zich meestal slechts bezig met de hype van het ogenblik. Dus toen ik de bundel 'Gedichten' van Jorgos Seferis onder ogen kreeg, was mijn eerste gedachte: Gerechtigheid!’   Annette Akkerman      Gedichten I      Gedichten II      Recensies      Colofon       Colofon meandermagazine.net * ezine.meandermagazine.net Abonneren, opzeggen of e-mailadres wijzigen? Dat gaat het eenvoudigste op meandermagazine.net/service. Schrijf je zelf gedichten en wil je een keer in Meander staan?  Bied ons dan je werk aan via het formulier op contact.meandermagazine.net/kopij.php. Dan bekijkt de redactie of we je werk interessant genoeg vinden voor publicatie in Meander. Ken je iemand anders die wel eens in Meander zou mogen staan? Een dichter die echt de moeite waard is en die we bij Meander tot nu toe over het hoofd hebben gezien? Vertel het ons op contact.meandermagazine.net/tip.php. In het colofon op de site staat, wie er meewerken aan Meander. Wil je ook meewerken aan Meander? Bijvoorbeeld als schrijver van recensies, als interviewer of als ontdekker van nieuwe talenten? Laat het ons weten via contact.meandermagazine.net/meewerken.php Een vraag of opmerking over Meander? Gebruik het formulier op contact.meandermagazine.net. Meander wordt uitgegeven door en financieel mogelijk gemaakt door de Stichting Literatuursite Meander. Wil je Meander financieel steunen? Dat kunnen we goed gebruiken! Maak een gift over of word voor twaalf euro per jaar Vriend van Meander. steun.meanderstichting.info. Adverteren in Meander? Niet duur en je bereikt aardig wat mensen die in poëzie geïnteresseerd zijn. Vraag informatie via contact.meandermagazine.net. ISSN 1871-1820 * Verdere verspreiding van de in deze uitgave opgenomen teksten is alleen toegestaan met voorafgaande en uitdrukkelijke toestemming van de auteur(s) of rechthebbenden.