In het maandblad Film Valley staat iedere maand de rubriek Hollandywood. Voor het huidige nummer had Ellen van Slagmaat een interview met acteur André Landzaat.
---------------------------------------------------------------------------- Wie: André Landzaat Wat: Acteur Bekend van: General Hospital, Medisch Centrum West, Westenwind 'Het lijkt of ze denken: hij woont in LA, hij zal wel niet beschikbaar zijn' Hij mist Nederland nu wat meer dan vroeger. André Landzaat vertrok vlak na zijn middelbareschooltijd naar het buitenland en werd in Amerika vooral bekend door de soapserie General Hospital. Hij wilde acteur worden, maar moest eerst over de landsgrens naar een plek waar niemand hem kende: 'Ik was te verlegen en bang dat ik uitgelachen zou worden.' General Hospital loopt al sinds 1963 en is nog steeds enorm populair in de Verenigde Staten. Ruim twintig jaar terug deed de Haagse André Landzaat auditie voor de serie die zich afspeelt rondom het ziekenhuis van de havenstad Port Charles aan de Amerikaanse oostkust. 'Ik had net de screentest gedaan en was weer even bij mijn ouders in Nederland op bezoek. Op kerstavond kreeg ik het bericht dat ik uitgekozen was! Mijn ouders vonden het hun leukste kerstcadeau.' Landzaat voer als Tony Cassadine de serie binnen op een jacht. 'Een soort Onassis was ik, een rijke zakenman met een geheim, een sinister personage op zoek naar een gestolen diamant. Welke nationaliteit ik had? Ha, Europees! Niet Duits of Frans, maar Europees!' Hij had Elizabeth Taylor - 'een heel aardige, fijne vrouw' - als tv-schoonzus Helena Cassadine. De filmdiva was zo'n fan van de soap dat ze zelf vroeg of ze een gastrol mocht vervullen. Ze nam genoegen met een 'laag' salaris en was bereid zich om te kleden in het productiekantoor. 'Vooral de mensen om haar heen behandelden haar als een ster.' General Hospital was een lot uit de loterij. 'Ik had zo'n geluk dat ik precies op dat moment in de serie kwam, op het hoogtepunt. Het was een soort cult en iedereen keek ernaar. Een geweldige ervaring; je was een soort rockstar. Overal moest je in shopping malls optreden en handtekeningen geven - prachtig was het maar soms ook wel beangstigend, al die verering.' Kruispunt Hij is inmiddels 60 jaar en is de concurrentie met duizenden anderen in Los Angeles een beetje moe. 'Ik had zonder General Hospital nooit de waardering kunnen krijgen die me toen ten deel viel, maar er gebeuren ook vreemde dingen met je. Uiteindelijk is het acteren het allerbelangrijkste, en jonge acteurs verliezen dat vaak uit het oog. Ze zijn te veel bezig met outside looks, hoe ze overkomen, en daar word je meestal ongelukkig van. Hoe ouder je wordt, hoe échter je speelt - ik leer nog iedere dag. Dromen zijn goed hoor, maar als je van het acteerproces zelf niet kunt genieten, verspil je je energie. Beroemdheid is van zo veel factoren afhankelijk, óók als goed acteur heb je toeval nodig.' Hij speelde de afgelopen jaren in verschillende Amerikaanse tv-films en commercials en hoopte dit jaar op een rol in de successerie Lost. 'Dat ging helaas niet door, maar ik kijk af en toe wel. Ik weet nu eigenlijk echt niet wat ik wil; Nederland lokt wel, zeker met de politieke situatie onder Bush, vreselijk vind ik die. Almost a Mussolini-like dictatorship. Misschien een beetje sterk uitgedrukt, maar als de vrijheid van meningsuiting in gevaar is en Bush de vrede in de hele wereld forceert, terwijl hij hier onze vrijheid belemmert, dan is het wel het begin van een dictatorship. Maar in Holland is het ook niet meer zo fris als vroeger, hoor ik. Ik houd soms contact met een Nederlands castingbureau, maar het lijkt wel of ze denken: hij woont in LA, dus hij zal wel niet beschikbaar zijn. Ik ben al drie jaar niet in Nederland geweest en heb zelfs de invoering van de euro niet meegemaakt. Maar als ze me polsen voor iets interessants, sta ik daar zeker voor open. Mijn partner wil best mee naar Nederland.' Kater Landzaat werd vanwege zijn Amerikaanse bekendheid eind jaren 80 gevraagd om tijdelijk terug te keren naar Nederland voor de rol van Rudolf Stikker in Medisch Centrum West. 'Prettig, dacht ik, in Nederland zal het op een set vast wat gemoedelijker zijn - niet zo hard. Maar dat viel behoorlijk tegen! Sommige acteurs lieten zich leiden door jaloezie en de sfeer was net zo cut-throat als hier.' Met een kater ging hij terug naar Amerika, maar hij liet zich in 2000 toch overhalen om de invalide Wim Driessen in Westenwind te spelen. 'Die ervaring was zó veel beter en regisseur Steven de Jong [ook De Schippers van de Kameleon - red.] was erg leuk om mee te werken - heel professioneel. Bovendien kon ik toen weer even bij mijn moeder zijn. Die vond het fijn als haar kinderen in de buurt waren; ze was vreselijk bang om alleen te zijn als de tijd daar was om naar de andere wereld te vertrekken.' Zijn ouders, die inmiddels overleden zijn, hebben Landzaat altijd aangemoedigd in zijn acteeraspiraties. 'Ze zijn een geweldige steun geweest. Op m'n achttiende won ik een wedstrijd als nieuw talent. Ik wilde wel acteur worden, maar ik móest naar het buitenland omdat ik me in Nederland te verlegen voelde, ik was bang om uitgelachen te worden. Niemand kende me in het buitenland en dat maakte het makkelijker om mijn inner-self te laten zien en te ontwikkelen. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg - met die Nederlandse mentaliteit had ik vroeger veel moeite. Ik heb toen in de zomervakantie als liftbediende gewerkt in het Kurhaus in Scheveningen om mijn reis te kunnen betalen en daarna hebben mijn ouders me op een vrachtwagen naar Frankrijk gezet. In Parijs kreeg ik pas een gevoel van vrijheid en durfde ik te acteren. Maar het was ook sappelen; ik moest allerlei bijbaantjes nemen en ik had zelfs zoveel trots dat ik nog met de clochards onder een brug geslapen heb om te overleven, want ik wilde per se niet naar huis! Ik had soms geen rooie cent. Ik nam les en kon figurantenrollen spelen, maar ik realiseerde me na twee jaar dat ik nooit grote rollen zou krijgen vanwege mijn accent.' In Amerika speelt dat veel minder. De weg voerde via New York - hij volgde 'private classes' bij de beroemde Lee Strasberg (een mentor in method-acting), tegelijkertijd met de jonge Robert De Niro, Al Pacino en Harvey Keitel - naar Los Angeles, waar hij nog steeds geregeld deelneemt aan de sessies van de Actors Studio waarvan hij lid is. Sinds 18 jaar woont hij met zijn vriend in Malibu: 'Maar nu ik iemand uit Nederland aan de telefoon heb, krijg ik weer een beetje heimwee. Misschien besluit ik wel om in Amsterdam acteerlessen te geven of zo. Heeft het pas nog gesneeuwd? Ach, als ik dat hoor, dan heb ik zin om weer eens terug te komen!' Ellen van Slagmaat Het eerste seizoen van Medisch Centrum West is te koop op dvd. Het eerste seizoen van Westenwind verschijnt eind dit jaar.
