με αφορμή ένα άρθρο στο Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα
Αντιπροσωπευτική “δημοκρατία” χρησιμοποιούν
τα πολιτεύματα, με τα κοινοβούλια και τους βουλευτές τους
τα κόμματα σαν τρόπο εσωκομματικής λειτουργίας, ακόμα και τα …προοδευτικά
οι διάφορες εξω-κοινοβουλευτικές πολιτικές οργανώσεις
οι δήμοι
τα συνδικάτα των εργαζομένων
τα πάσης φύσεως σωματεία, όμιλοι και σύλλογοι
Αντιπροσωπευτική “δημοκρατία”, δηλαδή κοινοβουλευτισμός εν γένει, σημαίνει:
αντιπρόσωποι με μακρές θητείες που επανεκλέγονται και επανεκλέγονται χωρίς όριο
και περιορισμό επανεκλογής στις θέσεις εξουσίας (βουλευτές, δήμαρχοι-δημοτικά
συμβούλια, κεντρικές επιτροπές-πολιτικά γραφεία, προεδρεία εργατικών συνδικάτων
και συνδικαλιστικών ενώσεων).
Το σύστημα αυτό της αντιπροσώπευσης, που υποκριτικά ονομάζει τον εαυτό του
“δημοκρατία”, δεν είναι δημοκρατία. Είναι ολιγαρχία. Είναι ολιγαρχία ανεξάρτητα
από το αν το χρησιμοποιεί ένας πολιτικός χώρος που θεωρεί τον εαυτό του
προοδευτικό ή ένα εργατικό σωματείο. Είναι πάντα ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ.
Ουσιαστικά η αντιπροσώπευση καταλήγει να δημιουργήσει μία ομάδα ανθρώπων που
νέμεται την εξουσία (στο πολίτευμα, τον δήμο, το κόμμα, το σωματείο), ένα
σχετικά κλειστό κλάμπ εξουσίας, που τελικά αυτονομείται από το σύνολο που
υποτίθεται αντιπροσωπεύει και υπηρετεί. Και γίνεται κάτι ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ, πέρα και
έξω από το σύνολο αυτό. Και απέναντί του.
Και εν τέλει καταλήγει η ομάδα αυτή να εξουσιάζει το σύνολο εκείνο το οποίο την
επέλεξε για να το αντιπροσωπεύει. Και μάλιστα η ομάδα αυτή αποκτάει πλέον τα
ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ συμφέροντα έναντι του συνόλου, με πρώτο συμφέρον να
συνεχίσει να παραμένει στην εξουσία. Και να αναπαράγεται.
Δηλαδή έχουμε έναν πρώτο ταξικό διαχωρισμό, οχι οικονομικό αναγκαστικά εδώ,
αλλά πολιτικό. Εχουμε δηλαδή εδώ μια ταξική διαστρωμάτωση όχι με την έννοια της
συσσώρευσης πλούτου, αλλά της συσσώρευσης εξουσίας. Που τελικά καταλήγει και
στο ίδιο αποτέλεσμα.
Ουσιαστικα αν το καλοεξετάσουμε όλο αυτό που δημιουργεί η αντιπροσώπευση (στο
πολίτευμα, τον δήμο, το κόμμα, το σωματείο) θα δούμε πως μοιάζει με τον ορισμό
του κράτους όπως τον ξέρουμε από τον μαρξισμό. Μια εξουσία αυτο-νομημένη και
αλλοτριωμένη από το σύνολο που υποτίθεται πως υπηρετεί. Μια εξουσία που τίθεται
στην υπηρεσία μίας και μόνης τάξης, η οποία άρχει επί του συνόλου. Το μόνο που
λείπει, κι αυτό σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις, είναι οι ένοπλοι πραιτωριανοί.
Στον αντίποδα αυτής της ψεύτικης δημοκρατίας, βρίσκεται η αληθινή δημοκρατία.
Στην αληθινή δημοκρατία την υπέρτατη εξουσία την ασκεί ένα και μόνο σώμα: η
γενική συνέλευση όλων των μελών (πολιτών). Σε ένα αληθινά δημοκρατικό πολίτευμα
αυτή η γενική συνέλευση θα ήταν ο αποκλειστικός νομοθέτης. Στον
κοινοβουλευτισμό νομοθέτης και κυβερνήτης γίνεται μια οργανωμένη ομάδα
“ομοϊδεατών” που εμείς την ξέρουμε ως πολιτικό κόμμα. Που νομοθετεί
συντεταγμένα υπακούοντας στις εντολές του αρχηγού-αυτοκράτορα του κόμματος.
Στην αληθινή δημοκρατία δεν υπάρχουν θητείες 4 ετών. Η μεγαλύτερη θητεία δεν
υπερβαίνει το ένα έτος. Η επανεκλογή απλώς αποκλείεται. Στην αληθινή δημοκρατία
οι θέσεις εξουσίας καταλαμβάνονται έπειτα από κλήρωση μεταξύ όλων των
ενδιαφερομένων. Κάλπη για ανάδειξη σε αξιώματα μπαίνει πολύ σπάνια και για
ελάχιστα αξιώματα.
Καταλαβαίνει κάποιος πως ως πολιτικό περιβάλλον η αληθινή δημοκρατία μή
ευνοώντας την συσσώρευση πολιτικής εξουσίας καταλήγει να μην ευνοεί και την
συσσώρευση πλούτου και στο κοινωνικό περιβάλλον. Με διάφορους τρόπους και για
πολλούς λόγους. Ενας από τους οποίους, ίσως ο πιο σημαντικός, είναι πως κάθε
συσσώρευση εξουσίας ή πλούτου, απειλεί την ίδια την ύπαρξή της δημοκρατίας.
Σήμερα βλέπουμε σε όλο τον πλανήτη τους λαούς να ζητούν πραγματική δημοκρατία.
Την οποία, παρά την απλότητά της, την αγνοούν. Δεν γνωρίζουν οι λαοί ούτε τι
είναι καλά καλά ούτε τον απλό τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η δημοκρατία. Τα
διεθνή ΜΜΕ δεν άνοιξαν και ούτε θα ανοίξουν εύκολα μια συζήτηση περί
δημοκρατίας παρά τα αιτήματα των λαών για “Πραγματική Δημοκρατία Τώρα”. Και ο
λόγος είναι πως μια τέτοια συζήτηση περί δημοκρατίας ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ πολλούς.
Μια συζήτηση περί δημοκρατίας
δεν συμφέρει την παγκόσμια ολιγαρχία του χρήματος και του πλούτου που ελέγχει
τον πλανήτη
δεν συμφέρει την παγκόσμια πολιτική ολιγαρχία που εξουσιάζει τους λαούς με την
αντιπροσώπευση, δηλαδή τον κοινοβουλευτισμό
δεν συμφέρει κανένα κόμμα που έχει την αντιπροσώπευση ως τρόπο λειτουργίας,
ακόμη και τα προοδευτικά
δεν συμφέρει κανένα πρόσωπο ή οργανισμό που έχει στον νου του να εξουσιάσει με
κάποιον τρόπο.
Κι ενώ θα έπρεπε η δημοκρατία να είναι η μεγαλύτερη συζήτηση αυτή την περίοδο,
έχει καταλήξει να παραμένει ένα καλά κρυμμένο μυστικό.
Μόνο που έτσι που οδηγεί η παγκόσμια κρίση τα πράγματα, δηλαδή προς την τυφλή
και οργισμένη εξέγερση των καταπιεσμένων, σύντομα θα καταλάβουμε ως κοινωνίες
πως έχουμε ένα και μοναδικό δίλημμα:
Δημοκρατία ή βαρβαρότητα.
Θραξ Αναρμόδιος
Read more…
________
Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net
διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα
http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net
Για το αρχείο της λίστας
http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net
παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011)
http://www.freelists.org/archives/orasi
NVDA δωρεάν αναγνώστης οθώνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού
http://www.nvda-project.org/
______________
