Απόσπασμα από το βιβλίο: Tό ήμερολόγιο τής προσφυγιάς ένός άντάρτη
του Δημήτρη Ραβάνη — Ρεντη
«πιστεύ ομεν!» ,
Ήταν τότε, στήν Πλατεία Συντάγματος, πού ο πρωθυπουργός Γεώργιος
Παπανδρέου έβγαζε τόν παρθενικό του λόγο, σάν έπίκεφαλής της Κυβέρνησης
της ’Εθνικής Ένότητας, καί άπό τό μπαλκόνι του Υπουργείου Συγκοινωνίας
είχε άρχίσει νά άναπτύσσει τά «πιστεύω» του. Ο κόσμος άπό κάτω,
εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, του φωνάζανε, σάν νά κάνανε τόν ύποβολέα:
«Λαο-κρα-τίά!»
Καίοό Παπανδρέου είπε έκείνο πού θά μείνει στήν Ιστορία της δημαγωγίας:
«πιστεύομεν καί εις τήν Λαοκρατίαν!»
Τώρα, γιά τό τί «πίστευε» έκείνη τή μέρα, θά τό μαθαίναμε πρίν κλείσουν
δυό μηνες, όταν κροτάλισαν τά πολυβόλα άπό τά Παλιά Ανάκτορα,
σκοτώνοντας τόν κόσμο, μπροστά στό Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη ...
Μιά έξήγηση:
Ο Παπανδρέου, γιά τίς σημερινές γενιές, είναι ο στυλοβάτης της
Δημοκρατίας , «ο Γέρος».
Τότε δέν ήταν.
Τότε ήταν ο άνθρωπος πού χρησιμοποίησε ή άγγλική πολιτική γιά νά βάψει
τόν τόπο στό αίμα, ο άνθρωπος πού άκουγε καί έκτελουσε τίς διαταγές,
πρωθυπουργός αύτός μιας έλεύθερης χώρας, ένός ξένου στρατηγού: του Σκόμπυ. .
Νομίζω πώς πρέπει νά τά λέμε αύτά, όχι γιά νά ανοίγουμε κιτρινισμένα
τεφτέρια, έστω καί ματωμένα, μά γιατί κρίνω πώς δέν είναι σωστή η
άντίληψη νά σβύνουμε τά καλά πού ’κανε κάποιος, σάν τόν πιάσουμε νά
κάνει μιά στραβοτιμονιά, όπως καί δέν πρέπει νά ξεχναμε τό κακό πού μας
έκανε, στό δνο-μα της άλλαγης πού έδειξε άργότερα. Γι’ αύτό μιλάω γιά
τόν τότε Παπανδρέου, τόν άνθρωπο τού «πιστεύομεν». Τόν άνθρωπο τών
πολυβόλων πού κροτάλισαν ξαφνικά καί αμείλικτα, όταν πετάχτη-κε η φωνή
τού πλήθους, τό ίδιο ξαφνική καί αμείλικτη:
—«Παπανδρέου Παπατζή, ξεσκεπάστηκες κι έσύ!»
Καί ή άλλη κραυγή:
—«Παπανδρέου - δο-λο-φό-νε!»
’Από έκατοντάδες χιλιάδες στόματα...
Δέν μιλάω, λοιπόν, γιά τό «Γέρο», άλλά γιά τό νεότερο κατά 24 χρόνια
Γεώργιο Παπανδρέου, τόν κακό δαίμονα της χώρας, στήν πιό άνοιξιάτικη
έποχή της Έλλάδας. Τό «Γέρο» προσπαθώ νά τόν τοποθετήσω κάπου στήν μνήμη
μου, νά τόν περάσω σάν καθυστερημένο άνανήψαντα δημοκράτη, μέ όλες τίς
έπιφυλάξεις πού ο ίδιος μου πρόσφερε, όπως εκείνη στήν ομιλία του στήν
Πλατεία Κλαυθμώνος, τόν Δεκέβρη του 1964, είκοσι χρόνια μετά τά
Δεκεμβριανά: « ... Τόν Δεκέμβριο τού 1944 νικήσαμε μέ τή βοήθεια τού
Θεού. Τώρα θά νικήσουμε μέ τή βοήθεια τού λαού...» , .
...Πρέπει νά τά λέμε αύτά, γιά νά μήν Αποπροσανατολιζόμαστε, γιά νά μήν
φτάνουμε θτά«πιστεύο-μεν καί σέ... ». καί στά «ύποχρεωθήκαμε»...
Ανάμεσα στα έργα του Δημήτρη Ραβάνη-Ρέντη είναι και το εξαιρετικό βιβλίο
Ό Δρομάκος μέ τήν Πιπεριά
μυθιστόρημα άπό τήν Κατοχή 4η Έκδοση
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΗΡΙΔΑΝΟΣ.
κυκλοφόρησαν πολλά άντιστασιακά του ποιήματα πού έγιναν τραγούδια τής
άντίστασης, όπως τό «Παιδιά σηκωθείτε νά βγούμε στούς δρόμους», κλπ, κλπ.
Υ.Γ. Η ιστορία διδάσκει, ιδιαιτέρως στις μέρες μας
Φιλικώτατα
Μιχάλης
________
Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net
διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα
http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net
Για το αρχείο της λίστας
http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/
παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011)
http://www.freelists.org/archives/orasi
__________
NVDA δωρεάν αναγνώστης οθώνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού
http://www.nvda-project.org/
__________
Για καλή Ελληνική και ξένη μουσική, Θεατρικά έργα από το ελληνικό και παγκόσμιο
ρεπερτόριο επισκεφθείτε το
http://www.isobitis.com
______________
