Re: [Orasi] Μια μέρα μιας Μαίρης; Ή μια μέρα ενός Μάριου;
Καλημέρα Νίκο καλημέρα σε όλους και σε όλες Νομίζω οι. Στίχοι σου θα γινότανε ύμνος Σε μία μητριαρχική κοινωνία.χα χα χα! Γρηγόρης Στάλθηκε από το iPhone μου 15 Σεπ 2019, 12:19 μμ, ο/η Νίκος Χαρίτος έγραψε: > > Παραφράζω αντιστρέφοντας τους στίχους του Λουκιανού Κηλαηδόνη. > > Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! > > Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά! > > Μια εργαζόμενη μητέρα, μια καλή νοικοκυρά. > Δεν είμαι τίποτα το σπέσιαλ, το καταπληκτικό, > > είμαι αυτό που λέμε δείγμα τυπικό. > > Γράφει ο Νίκος Χαρίτος. > > Είμαι ο Μάριος Παναγιωταράς! > > Σύγχρονος σκλάβος, παντρεμένος και εργάτης φουκαράς. > > Δεν είμαι τίποτα το σπέσιαλ, το καταπληκτικό, > > Είμαι αυτό που λέμε δείγμα τυπικό. > > Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! > > Μόλις ξυπνήσω το πρωί, πολύ πρωί, πριν ξημερώσει δηλαδή καλά-καλά, > λέω από μέσα μου μουλάρι σήκω ντύσου γιατί εδώ σε περιμένουνε πολλά! > Και τότε τρέχω να ξυπνήσω, να ταΐσω, να ποτίσω και να ντύσω τα παιδιά, > ενώ παράλληλα ετοιμάζω πρωινό για τον πασά. > > Γράφει ο Νίκος Χαρίτος. > > Μόλις ξυπνήσω το πρωί, πολύ πρωί, πριν ξημερώσει δηλαδή καλά καλά > > Λέω από μέσα μου μουλάρι σήκω ντύσου, γιατί εδώ σε περιμένουνε πολλά. > > Και τότε τρέχω να ξυπνήσω να ταΐσω, να ποτίσω και να ντύσω τα παιδιά, > > Ενώ παράλληλα ετοιμάζω πρωινό για την κυρά! > > Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! > > Του το πηγαίνω στο κρεβάτι κι αυτομάτως, κατεβάζω τα παιδιά στο σχολικό, > πάω γραμμή για να ψωνίσω κι ο χασάπης μες στη φούρια να μου πιάνει και τον κω… > να 'χω το νου μου κάθε μέρα για πουκάμισο και σώβρακο καινούριο καθαρό > κι αλίμονο μου αν το ξεχάσω και δεν βρει ζεστό νερό. > Να συγυρίζω τα κρεβάτια και το σπίτι, να ετοιμάζω φαγητό για τα παιδιά > κι έχω να φύγω νηστική και σαν τρελή για την δουλειά. > > Γράφει ο Νίκος Χαρίτος. > > Της το πηγαίνω στο κρεβάτι κι αυτομάτως, κατεβάζω τα παιδιά στο σχολικό > > Πάω γραμμή για να ψωνίσω σούπερ μάρκετ και κάτι ακούω απ την ταμεία σεξιστικό. > > Να ‘χω το νου μου στης κοντέσας το φουστάνι και για στριγκ φρεσκοπλυμένο > καθαρό > > Κι αλίμονο μου αν το ξεχάσω και δε βρει ζεστό νερό. > > Να συγυρίζω τα κρεβάτια και το σπίτι, να ετοιμάσω φαγητό για τα παιδιά > > Κι έχω να φύγω νηστικός και σαν τρελός για τη δουλειά. > > Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! > > Και μόλις φτάσω αλαφιασμένη στη δουλειά, να 'χω να κάνω και καφέ στο' > αφεντικό, > να 'χω κι αυτόν που του τη δίνει κάθε τόσο και που θέλει να μου πιάνει και > τον κω… > να 'χω το ντριν του τηλεφώνου μες στο' αυτί μου κι από πάνω τις δικές του τις > φωνές > και να με στέλνει έξω να κάνω και του κόσμου τις δουλειές. > > Γράφει ο Νίκος Χαρίτος. > > Και μόλις φτάσω αλαφιασμένος στη δουλειά, στη διευθύντρια καφέ την αλεπού > > Να ‘χω κι αυτή που της τη δίνει κάθε τόσο και που θέλει να μου πιάνει και τον > πού… > > Να ‘χω το ντριν του τηλεφώνου μες’ στο’ αυτί μου κι από πάνω τις δικές της > τις φωνές > > και να με στέλνει έξω να κάνω και του κόσμου τις δουλειές. > > Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! > > Μόλις σχολάσω τρέχω αμέσως να προφτάσω, να ετοιμάσω το τραπέζι για φαΐ, > να τηγανίζω, να ετοιμάζω τη σαλάτα, να σερβίρω και να κόβω και ψωμί, > να 'μαι ένα ράκος που να σέρνεται στα πόδια του απ' την πείνα κι από το > τρεχαλητό > κι αυτοί να βρίζουν πως δεν ήτανε καλό το φαγητό. > Να πλένω πιάτα και πιρούνια και μαχαίρια και να μου 'ρχεται να κάνω φονικό > κι αυτός ο κύριος να θέλει να μου πιάνει και τον κω… > > Γράφει ο Νίκος Χαρίτος. > > μόλις σχολάσω τρέχω αμέσως να προφτάσω, να ετοιμάσω το τραπέζι για φαΐ > > Να τηγανίζω να ετοιμάζω τη σαλάτα, να σερβίρω και να κόβω και ψωμί. > > Να ‘μαι ένα ράκος που να σέρνεται στα πόδια του, απ’ την πείνα κι από το > τρεχαλητό > > Κι αυτοί να βρίζουν πως δεν ήτανε καλό το φαγητό. > > Να πλένω πιάτα και πιρούνια και μαχαίρια κι απ’ την κούραση να μοιάζω με > παππού > > Και η κυρία το βιολί της να μου πιάνει και τον πού… > > Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! > > Μόλις ξαπλώσει και φωνάξει "ησυχία" μην ακούσω μες στο σπίτι τσιμουδιά, > είναι η ώρα που τελειώνω εγώ τα πιάτα και που πρέπει να διαβάσω τα παιδιά, > είναι η ώρα να διαβάσουν οι διαβόλοι, για να' αρχίσουμε να τρέχουμε μετά, > στα ιδιαίτερα του ενός και στου' αλλουνού τα γαλλικά. > > Γράφει ο Νίκος Χαρίτος. > > Μόλις ξαπλώσει και φωνάξει ησυχία, μην ακούσω μες’ στο σπίτι τσιμουδιά > > Είναι η ώρα που τελειώνω εγώ τα πιάτα και που πρέπει να διαβάσω τα παιδιά. > > Είναι η ώρα να διαβάσουν οι διαβόλοι, για να’ αρχίσουμε να τρέχουμε μετά, > > Στα ιδιαίτερα του ενός και στου’ αλλουνού τα γαλλικά. > > Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! > > Κι αφού μου βγάλουνε καλά-καλά την πίστη και γυρίσουμε στο σπίτι τελικά, > τότε θα φάνε, θα πλυθούνε, θα δαρθούνε και θα παν να κοιμηθούν κανονικά > κι ενώ εγώ θα σιδερώνω και θα πλένω, ότι κάνει μια γυναίκα δηλαδή, > αυτός ο κύριος θα είναι αραγμένος στην TV. > κι αν γίνω έξαλλη σαν πέσω στο κρεβάτι και τον δω πως είν' ο νους του στο > κακό, > "είναι καθήκον σου" γυρίζει και μου λέει, συζυγικό! > > Γράφει ο Νίκος Χαρίτος. > > Κι αφού μου βγάλουνε
[Orasi] Μια μέρα μιας Μαίρης; Ή μια μέρα ενός Μάριου;
Παραφράζω αντιστρέφοντας τους στίχους του Λουκιανού Κηλαηδόνη. Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά! Μια εργαζόμενη μητέρα, μια καλή νοικοκυρά. Δεν είμαι τίποτα το σπέσιαλ, το καταπληκτικό, είμαι αυτό που λέμε δείγμα τυπικό. Γράφει ο Νίκος Χαρίτος. Είμαι ο Μάριος Παναγιωταράς! Σύγχρονος σκλάβος, παντρεμένος και εργάτης φουκαράς. Δεν είμαι τίποτα το σπέσιαλ, το καταπληκτικό, Είμαι αυτό που λέμε δείγμα τυπικό. Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! Μόλις ξυπνήσω το πρωί, πολύ πρωί, πριν ξημερώσει δηλαδή καλά-καλά, λέω από μέσα μου μουλάρι σήκω ντύσου γιατί εδώ σε περιμένουνε πολλά! Και τότε τρέχω να ξυπνήσω, να ταΐσω, να ποτίσω και να ντύσω τα παιδιά, ενώ παράλληλα ετοιμάζω πρωινό για τον πασά. Γράφει ο Νίκος Χαρίτος. Μόλις ξυπνήσω το πρωί, πολύ πρωί, πριν ξημερώσει δηλαδή καλά καλά Λέω από μέσα μου μουλάρι σήκω ντύσου, γιατί εδώ σε περιμένουνε πολλά. Και τότε τρέχω να ξυπνήσω να ταΐσω, να ποτίσω και να ντύσω τα παιδιά, Ενώ παράλληλα ετοιμάζω πρωινό για την κυρά! Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! Του το πηγαίνω στο κρεβάτι κι αυτομάτως, κατεβάζω τα παιδιά στο σχολικό, πάω γραμμή για να ψωνίσω κι ο χασάπης μες στη φούρια να μου πιάνει και τον κω… να 'χω το νου μου κάθε μέρα για πουκάμισο και σώβρακο καινούριο καθαρό κι αλίμονο μου αν το ξεχάσω και δεν βρει ζεστό νερό. Να συγυρίζω τα κρεβάτια και το σπίτι, να ετοιμάζω φαγητό για τα παιδιά κι έχω να φύγω νηστική και σαν τρελή για την δουλειά. Γράφει ο Νίκος Χαρίτος. Της το πηγαίνω στο κρεβάτι κι αυτομάτως, κατεβάζω τα παιδιά στο σχολικό Πάω γραμμή για να ψωνίσω σούπερ μάρκετ και κάτι ακούω απ την ταμεία σεξιστικό. Να ‘χω το νου μου στης κοντέσας το φουστάνι και για στριγκ φρεσκοπλυμένο καθαρό Κι αλίμονο μου αν το ξεχάσω και δε βρει ζεστό νερό. Να συγυρίζω τα κρεβάτια και το σπίτι, να ετοιμάσω φαγητό για τα παιδιά Κι έχω να φύγω νηστικός και σαν τρελός για τη δουλειά. Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! Και μόλις φτάσω αλαφιασμένη στη δουλειά, να 'χω να κάνω και καφέ στο' αφεντικό, να 'χω κι αυτόν που του τη δίνει κάθε τόσο και που θέλει να μου πιάνει και τον κω… να 'χω το ντριν του τηλεφώνου μες στο' αυτί μου κι από πάνω τις δικές του τις φωνές και να με στέλνει έξω να κάνω και του κόσμου τις δουλειές. Γράφει ο Νίκος Χαρίτος. Και μόλις φτάσω αλαφιασμένος στη δουλειά, στη διευθύντρια καφέ την αλεπού Να ‘χω κι αυτή που της τη δίνει κάθε τόσο και που θέλει να μου πιάνει και τον πού… Να ‘χω το ντριν του τηλεφώνου μες’ στο’ αυτί μου κι από πάνω τις δικές της τις φωνές και να με στέλνει έξω να κάνω και του κόσμου τις δουλειές. Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! Μόλις σχολάσω τρέχω αμέσως να προφτάσω, να ετοιμάσω το τραπέζι για φαΐ, να τηγανίζω, να ετοιμάζω τη σαλάτα, να σερβίρω και να κόβω και ψωμί, να 'μαι ένα ράκος που να σέρνεται στα πόδια του απ' την πείνα κι από το τρεχαλητό κι αυτοί να βρίζουν πως δεν ήτανε καλό το φαγητό. Να πλένω πιάτα και πιρούνια και μαχαίρια και να μου 'ρχεται να κάνω φονικό κι αυτός ο κύριος να θέλει να μου πιάνει και τον κω… Γράφει ο Νίκος Χαρίτος. μόλις σχολάσω τρέχω αμέσως να προφτάσω, να ετοιμάσω το τραπέζι για φαΐ Να τηγανίζω να ετοιμάζω τη σαλάτα, να σερβίρω και να κόβω και ψωμί. Να ‘μαι ένα ράκος που να σέρνεται στα πόδια του, απ’ την πείνα κι από το τρεχαλητό Κι αυτοί να βρίζουν πως δεν ήτανε καλό το φαγητό. Να πλένω πιάτα και πιρούνια και μαχαίρια κι απ’ την κούραση να μοιάζω με παππού Και η κυρία το βιολί της να μου πιάνει και τον πού… Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! Μόλις ξαπλώσει και φωνάξει "ησυχία" μην ακούσω μες στο σπίτι τσιμουδιά, είναι η ώρα που τελειώνω εγώ τα πιάτα και που πρέπει να διαβάσω τα παιδιά, είναι η ώρα να διαβάσουν οι διαβόλοι, για να' αρχίσουμε να τρέχουμε μετά, στα ιδιαίτερα του ενός και στου' αλλουνού τα γαλλικά. Γράφει ο Νίκος Χαρίτος. Μόλις ξαπλώσει και φωνάξει ησυχία, μην ακούσω μες’ στο σπίτι τσιμουδιά Είναι η ώρα που τελειώνω εγώ τα πιάτα και που πρέπει να διαβάσω τα παιδιά. Είναι η ώρα να διαβάσουν οι διαβόλοι, για να’ αρχίσουμε να τρέχουμε μετά, Στα ιδιαίτερα του ενός και στου’ αλλουνού τα γαλλικά. Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! Κι αφού μου βγάλουνε καλά-καλά την πίστη και γυρίσουμε στο σπίτι τελικά, τότε θα φάνε, θα πλυθούνε, θα δαρθούνε και θα παν να κοιμηθούν κανονικά κι ενώ εγώ θα σιδερώνω και θα πλένω, ότι κάνει μια γυναίκα δηλαδή, αυτός ο κύριος θα είναι αραγμένος στην TV. κι αν γίνω έξαλλη σαν πέσω στο κρεβάτι και τον δω πως είν' ο νους του στο κακό, "είναι καθήκον σου" γυρίζει και μου λέει, συζυγικό! Γράφει ο Νίκος Χαρίτος. Κι αφού μου βγάλουνε καλά καλά την πίστη και γυρίσουμε στο σπίτι τελικά, Τότε θα φάνε θα πλυθούνε θα δαρθούνε και θα παν να κοιμηθούν κανονικά. Κι ενώ εγώ θα σιδερώνω και θα πλένω, ότι κάνει ένας σκλάβος δηλαδή, Αυτή η κυρία θα ρεμβάζει αραγμένη στην TV. Κι αν γίνω έξαλλος και πέσω στο κρεβάτι και τη δω πως είναι ο νους της στο κακό, Είναι καθήκον σου γυρίζει και μου λέει, συζυγικό. Γράφει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης! Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά! Μια εργαζόμενη μητέρα, μια καλή νοικοκυρά. Δεν
