Re: [Orasi] Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; | Protagon.gr
Το να έχεις όλους τους συνεργάτες του Τσοχατζόπουλου του Πασοκ του 1996 δεν είναι καθόλου ανόμοιο για σύγκριση. Σήμερα ο Συριζα δεν μιλάει μόνο για μία ριζοσπαστική αριστερά αλλά αναφέρεται ως συνεχιστής της δημοκρατικής παράταξης. --Κώστας-- -Original Message- From: Orasi [mailto:orasi-boun...@hostvis.net] On Behalf Of Καλουδάκης Γιώργος Sent: Sunday, December 15, 2019 6:26 PM To: ORASI Subject: Re: [Orasi] Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; | Protagon.gr Επειδή συγκρίνει ανόμοια πράγματα σε διαφορετικές συνθήκες και διαφορετικό χρόνο. Γιώργος Στις 15/12/2019 5:46 μ.μ., ο Kostas Theodoropoulos έγραψε: > Θα μας εξηγήσεις το γιατί; > --Κώστας-- > > > -Original Message- > From: Orasi [mailto:orasi-boun...@hostvis.net] On Behalf Of Καλουδάκης > Γιώργος > Sent: Sunday, December 15, 2019 2:47 PM > To: ORASI > Subject: Re: [Orasi] Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; | Protagon.gr > > Η δήλωση Ευθυμίου φαντάζει επ ιεικώς ανόητη! Γιώργος > > Στις 15/12/2019 11:53 π.μ., ο Konstantinos Theodoropoulos έγραψε: > https://www.protagon.gr/apopseis/editorial/poio-pasok-einai-o-syriza-4434196 > 1307 >> Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; >> Κάποιες κινήσεις των τελευταίων ημερών φανερώνουν πως ορισμένοι > αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική δεν είναι ποτέ στατική. Και έρχεται και μία > δήλωση του Πέτρου Ευθυμίου να δείξει ποιες είναι οι πραγματικές > διαχωριστικές γραμμές με τον ΣΥΡΙΖΑ. >> Είναι ένα από τα δεδομένα της πολιτικής περιόδου που διανύουμε: Η ΝΔ, με > όποια χαρακτηριστικά τής έχει προσδώσει ή επιδιώκει και επιχειρεί να της > προσδώσει ο Μητσοτάκης, είναι ο κυρίαρχος στο πολιτικό παιχνίδι· όπου πάντως > σημειωτέον, τίποτε και ποτέ δεν μόνιμο και στατικό. >> Από εκεί κι έπειτα εκτυλίσσεται ένας διαγκωνισμός μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ > - ΠΑΣΟΚ για τον κρίσιμο ενδιάμεσο χώρο. >> Ο ΣΥΡΙΖΑ κατά αριθμητικό και εκλογικό τεκμήριο είναι ο δεύτερος πόλος και > έχει αποδυθεί σε μία άτσαλη εκστρατεία πασοκοποίησης, για λόγους προφανείς. > Αυτή είναι η μία και μοναδική εκλογική του δεξαμενή. Αυτά είναι και τα όριά > του. Είτε θα πετύχει, με τις αμήχανες, συναισθηματικές του προσκλήσεις σε > ξεχασμένα στελέχη της πασοκικής «εποποιίας», είτε όχι. >> Υπό αυτήν την έννοια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ακόμη αυτό που ήταν το ΠΑΣΟΚ. > Τίποτε δεν προδιαγράφει ότι οι θέσεις του στα έδρανα της αξιωματικής > αντιπολίτευσης συνιστούν αυτομάτως και εφαλτήριο για την επιστροφή του στην > κυβέρνηση. >> Την ίδια στιγμή το ΚΙΝΑΛ έχει το δικό του στοίχημα. Πρέπει να ποντάρει, να > ρισκάρει και να κερδίσει. Αν δεν κερδίσει, έχει να αντιμετωπίσει ένα ζήτημα > επιβίωσης. >> Σε αυτές τις συνθήκες και ενώ η κυβέρνηση κρίνεται με βάση τις πράξεις, > παραλείψεις, τα σωστά, τα λάθη, τις παθογένειές της και τις δυνατότητές της, > το ζήτημα που τίθεται μπορεί να περιγραφεί σχετικά απλά: ποιος είναι αυτός > που παράγει πολιτική ή εν πάση περιπτώσει κάνει τις κινήσεις του στην > πολιτική σκακιέρα, πέραν της κυβέρνησης που έχει το καρπούζι και το μαχαιρι; >> Είναι ο Αλέξης Τσίπρας; Και πώς το κάνει; >> >> Αφορά κανέναν η πολιτική του αφήγηση και η προσπάθειά του να κολακεύσει > και να συγκινήσει το ανδρεοπαπανδρεϊκό φιλότιμο; Τι λένε άραγε στο δυναμικό > τμήμα των ψηφοφόρων οι αναχρονιστικές αναφορές του στο ΕΑΜ και την κοινή > -κατ' εκείνον- μήτρα του ΚΚΕ, του ΚΚΕ Εσ. και του ΠΑΣΟΚ; >> Από την άλλη, είναι το ΚΙΝΑΛ παίχτης αξιώσεων στην σημερινή συνθήκη; >> >> Κρίνοντας από κινήσεις και δηλώσεις, οι οποίες στην πολιτική μπορεί να > είναι καταλυτικές, φαίνεται πως το πολιτικό υπόβαθρο του διαδόχου σχήματος > του ΠΑΣΟΚ παραμένει συμπαγές. >> Η Φώφη Γεννηματά έκανε μία πολιτική κίνηση την Τρίτη προτείνοντας κάποιον > από τους τρεις πρώην προέδρους του ΠΑΣΟΚ ως δυνάμει υποψηφίους Προέδρους της > Δημοκρατίας. Για τους δικούς της λόγους και διαφορετικούς για τον καθέναν. > Πάντως η κοινή συνισταμένη είναι ότι θέλει να δείξει ότι παραμένει, καλώς ή > κακώς και πάντως αντικειμενικά, διαχειρίστρια του brand name ή της > κληρονομιάς του. >> Ο Σημίτης δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι επιθυμεί κάτι τέτοιο. Για τον > Βενιζέλο είναι παράδοξο να μιλά έτσι η κυρία Γεννηματά, ενώ δεν τον θεώρησε > επαρκώς προοδευτικό ώστε να είναι επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. >> Για τον Παπανδρέου είναι πιο σαφή τα πράγματα. Η κυρία Γεννηματά «καίει» > μία συζήτηση που επιχειρεί παρασκηνιακά να πυροδοτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο > της πασοκικής επιστράτευσης. Ή θέλει και να κάψει και τον ίδιο. >> Την ίδια στιγμή όμως, έρχεται μία δήλωση με καταλυτική επίδραση, ίσως όχι > ορατή ακόμη στην πλήρη διάστασή της. >> Ο Πέτρος Ευθυμίου, ένα πολιτικό στέλεχος με σαφή εκσυχρονιστική πολιτική > ταυτότητα, έρχεται και με μία μονοκοντυλιά περιγράφει αυτό που θέτει αυτή > την στιγμή την διαχωριστική γραμμή μεταξύ ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ
Re: [Orasi] Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; | Protagon.gr
Επειδή συγκρίνει ανόμοια πράγματα σε διαφορετικές συνθήκες και διαφορετικό χρόνο. Γιώργος Στις 15/12/2019 5:46 μ.μ., ο Kostas Theodoropoulos έγραψε: Θα μας εξηγήσεις το γιατί; --Κώστας-- -Original Message- From: Orasi [mailto:orasi-boun...@hostvis.net] On Behalf Of Καλουδάκης Γιώργος Sent: Sunday, December 15, 2019 2:47 PM To: ORASI Subject: Re: [Orasi] Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; | Protagon.gr Η δήλωση Ευθυμίου φαντάζει επ ιεικώς ανόητη! Γιώργος Στις 15/12/2019 11:53 π.μ., ο Konstantinos Theodoropoulos έγραψε: https://www.protagon.gr/apopseis/editorial/poio-pasok-einai-o-syriza-4434196 1307 Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Κάποιες κινήσεις των τελευταίων ημερών φανερώνουν πως ορισμένοι αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική δεν είναι ποτέ στατική. Και έρχεται και μία δήλωση του Πέτρου Ευθυμίου να δείξει ποιες είναι οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές με τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένα από τα δεδομένα της πολιτικής περιόδου που διανύουμε: Η ΝΔ, με όποια χαρακτηριστικά τής έχει προσδώσει ή επιδιώκει και επιχειρεί να της προσδώσει ο Μητσοτάκης, είναι ο κυρίαρχος στο πολιτικό παιχνίδι· όπου πάντως σημειωτέον, τίποτε και ποτέ δεν μόνιμο και στατικό. Από εκεί κι έπειτα εκτυλίσσεται ένας διαγκωνισμός μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ για τον κρίσιμο ενδιάμεσο χώρο. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατά αριθμητικό και εκλογικό τεκμήριο είναι ο δεύτερος πόλος και έχει αποδυθεί σε μία άτσαλη εκστρατεία πασοκοποίησης, για λόγους προφανείς. Αυτή είναι η μία και μοναδική εκλογική του δεξαμενή. Αυτά είναι και τα όριά του. Είτε θα πετύχει, με τις αμήχανες, συναισθηματικές του προσκλήσεις σε ξεχασμένα στελέχη της πασοκικής «εποποιίας», είτε όχι. Υπό αυτήν την έννοια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ακόμη αυτό που ήταν το ΠΑΣΟΚ. Τίποτε δεν προδιαγράφει ότι οι θέσεις του στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνιστούν αυτομάτως και εφαλτήριο για την επιστροφή του στην κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή το ΚΙΝΑΛ έχει το δικό του στοίχημα. Πρέπει να ποντάρει, να ρισκάρει και να κερδίσει. Αν δεν κερδίσει, έχει να αντιμετωπίσει ένα ζήτημα επιβίωσης. Σε αυτές τις συνθήκες και ενώ η κυβέρνηση κρίνεται με βάση τις πράξεις, παραλείψεις, τα σωστά, τα λάθη, τις παθογένειές της και τις δυνατότητές της, το ζήτημα που τίθεται μπορεί να περιγραφεί σχετικά απλά: ποιος είναι αυτός που παράγει πολιτική ή εν πάση περιπτώσει κάνει τις κινήσεις του στην πολιτική σκακιέρα, πέραν της κυβέρνησης που έχει το καρπούζι και το μαχαιρι; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας; Και πώς το κάνει; Αφορά κανέναν η πολιτική του αφήγηση και η προσπάθειά του να κολακεύσει και να συγκινήσει το ανδρεοπαπανδρεϊκό φιλότιμο; Τι λένε άραγε στο δυναμικό τμήμα των ψηφοφόρων οι αναχρονιστικές αναφορές του στο ΕΑΜ και την κοινή -κατ' εκείνον- μήτρα του ΚΚΕ, του ΚΚΕ Εσ. και του ΠΑΣΟΚ; Από την άλλη, είναι το ΚΙΝΑΛ παίχτης αξιώσεων στην σημερινή συνθήκη; Κρίνοντας από κινήσεις και δηλώσεις, οι οποίες στην πολιτική μπορεί να είναι καταλυτικές, φαίνεται πως το πολιτικό υπόβαθρο του διαδόχου σχήματος του ΠΑΣΟΚ παραμένει συμπαγές. Η Φώφη Γεννηματά έκανε μία πολιτική κίνηση την Τρίτη προτείνοντας κάποιον από τους τρεις πρώην προέδρους του ΠΑΣΟΚ ως δυνάμει υποψηφίους Προέδρους της Δημοκρατίας. Για τους δικούς της λόγους και διαφορετικούς για τον καθέναν. Πάντως η κοινή συνισταμένη είναι ότι θέλει να δείξει ότι παραμένει, καλώς ή κακώς και πάντως αντικειμενικά, διαχειρίστρια του brand name ή της κληρονομιάς του. Ο Σημίτης δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι επιθυμεί κάτι τέτοιο. Για τον Βενιζέλο είναι παράδοξο να μιλά έτσι η κυρία Γεννηματά, ενώ δεν τον θεώρησε επαρκώς προοδευτικό ώστε να είναι επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Για τον Παπανδρέου είναι πιο σαφή τα πράγματα. Η κυρία Γεννηματά «καίει» μία συζήτηση που επιχειρεί παρασκηνιακά να πυροδοτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της πασοκικής επιστράτευσης. Ή θέλει και να κάψει και τον ίδιο. Την ίδια στιγμή όμως, έρχεται μία δήλωση με καταλυτική επίδραση, ίσως όχι ορατή ακόμη στην πλήρη διάστασή της. Ο Πέτρος Ευθυμίου, ένα πολιτικό στέλεχος με σαφή εκσυχρονιστική πολιτική ταυτότητα, έρχεται και με μία μονοκοντυλιά περιγράφει αυτό που θέτει αυτή την στιγμή την διαχωριστική γραμμή μεταξύ ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ (που θέλει αλλά δεν τα πολυκαταφέρνει να γίνει ΠΑΣΟΚ). Οσο αιωρείται μία άνευ πολιτικού περιεχομένου συζήτηση για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι η σύγχρονη εκδοχή της σοσιαλδημοκρατίας, απαντά χωρίς περιστροφές: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτό. Να σας το πω με γλώσσα απλή: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν να νίκησε ο Ακης ο Τσοχατζόπουλος το 1996». Είναι αυτή μία δήλωση αναγκαίου αυτοπροσδιορισμού του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ στη σημερινή συγκυρία. Είναι και μία δήλωση που βάζει στις πραγματικές του διαστάσεις το εγχείρημα του Τσίπρα. Και πιθανώς να είναι και μία δήλωση που θέτει τα γενικότερα διλήμματα για αυτό που θέλει να ονομάζεται «προοδευτική παράταξη». Οπως είπαμε, τα πράγματα στην πολιτική δεν είναι ούτε μόνιμα, ούτε στατικά. Οποιος το αντιλαμβάνεται αυτό, έχει περισσότερα εργαλεία. Και ως προς τούτο ισχύει: το εργαλείο κάνει τον μάστορα. Κώστας στάλθηκε από
Re: [Orasi] Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; | Protagon.gr
Θα μας εξηγήσεις το γιατί; --Κώστας-- -Original Message- From: Orasi [mailto:orasi-boun...@hostvis.net] On Behalf Of Καλουδάκης Γιώργος Sent: Sunday, December 15, 2019 2:47 PM To: ORASI Subject: Re: [Orasi] Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; | Protagon.gr Η δήλωση Ευθυμίου φαντάζει επ ιεικώς ανόητη! Γιώργος Στις 15/12/2019 11:53 π.μ., ο Konstantinos Theodoropoulos έγραψε: > https://www.protagon.gr/apopseis/editorial/poio-pasok-einai-o-syriza-4434196 1307 > > Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; > Κάποιες κινήσεις των τελευταίων ημερών φανερώνουν πως ορισμένοι αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική δεν είναι ποτέ στατική. Και έρχεται και μία δήλωση του Πέτρου Ευθυμίου να δείξει ποιες είναι οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές με τον ΣΥΡΙΖΑ. > > Είναι ένα από τα δεδομένα της πολιτικής περιόδου που διανύουμε: Η ΝΔ, με όποια χαρακτηριστικά τής έχει προσδώσει ή επιδιώκει και επιχειρεί να της προσδώσει ο Μητσοτάκης, είναι ο κυρίαρχος στο πολιτικό παιχνίδι· όπου πάντως σημειωτέον, τίποτε και ποτέ δεν μόνιμο και στατικό. > > Από εκεί κι έπειτα εκτυλίσσεται ένας διαγκωνισμός μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ για τον κρίσιμο ενδιάμεσο χώρο. > > Ο ΣΥΡΙΖΑ κατά αριθμητικό και εκλογικό τεκμήριο είναι ο δεύτερος πόλος και έχει αποδυθεί σε μία άτσαλη εκστρατεία πασοκοποίησης, για λόγους προφανείς. Αυτή είναι η μία και μοναδική εκλογική του δεξαμενή. Αυτά είναι και τα όριά του. Είτε θα πετύχει, με τις αμήχανες, συναισθηματικές του προσκλήσεις σε ξεχασμένα στελέχη της πασοκικής «εποποιίας», είτε όχι. > > Υπό αυτήν την έννοια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ακόμη αυτό που ήταν το ΠΑΣΟΚ. Τίποτε δεν προδιαγράφει ότι οι θέσεις του στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνιστούν αυτομάτως και εφαλτήριο για την επιστροφή του στην κυβέρνηση. > > Την ίδια στιγμή το ΚΙΝΑΛ έχει το δικό του στοίχημα. Πρέπει να ποντάρει, να ρισκάρει και να κερδίσει. Αν δεν κερδίσει, έχει να αντιμετωπίσει ένα ζήτημα επιβίωσης. > > Σε αυτές τις συνθήκες και ενώ η κυβέρνηση κρίνεται με βάση τις πράξεις, παραλείψεις, τα σωστά, τα λάθη, τις παθογένειές της και τις δυνατότητές της, το ζήτημα που τίθεται μπορεί να περιγραφεί σχετικά απλά: ποιος είναι αυτός που παράγει πολιτική ή εν πάση περιπτώσει κάνει τις κινήσεις του στην πολιτική σκακιέρα, πέραν της κυβέρνησης που έχει το καρπούζι και το μαχαιρι; > > Είναι ο Αλέξης Τσίπρας; Και πώς το κάνει; > > Αφορά κανέναν η πολιτική του αφήγηση και η προσπάθειά του να κολακεύσει και να συγκινήσει το ανδρεοπαπανδρεϊκό φιλότιμο; Τι λένε άραγε στο δυναμικό τμήμα των ψηφοφόρων οι αναχρονιστικές αναφορές του στο ΕΑΜ και την κοινή -κατ' εκείνον- μήτρα του ΚΚΕ, του ΚΚΕ Εσ. και του ΠΑΣΟΚ; > > Από την άλλη, είναι το ΚΙΝΑΛ παίχτης αξιώσεων στην σημερινή συνθήκη; > > Κρίνοντας από κινήσεις και δηλώσεις, οι οποίες στην πολιτική μπορεί να είναι καταλυτικές, φαίνεται πως το πολιτικό υπόβαθρο του διαδόχου σχήματος του ΠΑΣΟΚ παραμένει συμπαγές. > > Η Φώφη Γεννηματά έκανε μία πολιτική κίνηση την Τρίτη προτείνοντας κάποιον από τους τρεις πρώην προέδρους του ΠΑΣΟΚ ως δυνάμει υποψηφίους Προέδρους της Δημοκρατίας. Για τους δικούς της λόγους και διαφορετικούς για τον καθέναν. Πάντως η κοινή συνισταμένη είναι ότι θέλει να δείξει ότι παραμένει, καλώς ή κακώς και πάντως αντικειμενικά, διαχειρίστρια του brand name ή της κληρονομιάς του. > > Ο Σημίτης δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι επιθυμεί κάτι τέτοιο. Για τον Βενιζέλο είναι παράδοξο να μιλά έτσι η κυρία Γεννηματά, ενώ δεν τον θεώρησε επαρκώς προοδευτικό ώστε να είναι επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. > > Για τον Παπανδρέου είναι πιο σαφή τα πράγματα. Η κυρία Γεννηματά «καίει» μία συζήτηση που επιχειρεί παρασκηνιακά να πυροδοτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της πασοκικής επιστράτευσης. Ή θέλει και να κάψει και τον ίδιο. > > Την ίδια στιγμή όμως, έρχεται μία δήλωση με καταλυτική επίδραση, ίσως όχι ορατή ακόμη στην πλήρη διάστασή της. > > Ο Πέτρος Ευθυμίου, ένα πολιτικό στέλεχος με σαφή εκσυχρονιστική πολιτική ταυτότητα, έρχεται και με μία μονοκοντυλιά περιγράφει αυτό που θέτει αυτή την στιγμή την διαχωριστική γραμμή μεταξύ ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ (που θέλει αλλά δεν τα πολυκαταφέρνει να γίνει ΠΑΣΟΚ). > > Οσο αιωρείται μία άνευ πολιτικού περιεχομένου συζήτηση για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι η σύγχρονη εκδοχή της σοσιαλδημοκρατίας, απαντά χωρίς περιστροφές: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτό. Να σας το πω με γλώσσα απλή: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν να νίκησε ο Ακης ο Τσοχατζόπουλος το 1996». > > Είναι αυτή μία δήλωση αναγκαίου αυτοπροσδιορισμού του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ στη σημερινή συγκυρία. Είναι και μία δήλωση που βάζει στις πραγματικές του διαστάσεις το εγχείρημα του Τσίπρα. > > Και πιθανώς να είναι και μία δήλωση που θέτει τα γενικότερα διλήμματα για αυτό που θέλει να ονομάζεται «προοδευτική παράταξη». > > Οπως είπαμε, τα πράγματα στην πολιτική δεν είναι ούτε μόνιμα, ούτε στατικά. Οποιος το αντιλαμβάνεται αυτό, έχει περισσότερα εργαλεία. > > Και ως προς τούτο ισχύει: το εργαλείο κάνει τον μάστορα. &
Re: [Orasi] Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; | Protagon.gr
Η δήλωση Ευθυμίου φαντάζει επ ιεικώς ανόητη! Γιώργος Στις 15/12/2019 11:53 π.μ., ο Konstantinos Theodoropoulos έγραψε: https://www.protagon.gr/apopseis/editorial/poio-pasok-einai-o-syriza-44341961307 Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Κάποιες κινήσεις των τελευταίων ημερών φανερώνουν πως ορισμένοι αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική δεν είναι ποτέ στατική. Και έρχεται και μία δήλωση του Πέτρου Ευθυμίου να δείξει ποιες είναι οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές με τον ΣΥΡΙΖΑ… Είναι ένα από τα δεδομένα της πολιτικής περιόδου που διανύουμε: Η ΝΔ, με όποια χαρακτηριστικά τής έχει προσδώσει ή επιδιώκει και επιχειρεί να της προσδώσει ο Μητσοτάκης, είναι ο κυρίαρχος στο πολιτικό παιχνίδι· όπου πάντως σημειωτέον, τίποτε και ποτέ δεν μόνιμο και στατικό. Από εκεί κι έπειτα εκτυλίσσεται ένας διαγκωνισμός μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ για τον κρίσιμο ενδιάμεσο χώρο. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατά αριθμητικό και εκλογικό τεκμήριο είναι ο δεύτερος πόλος και έχει αποδυθεί σε μία άτσαλη εκστρατεία πασοκοποίησης, για λόγους προφανείς. Αυτή είναι η μία και μοναδική εκλογική του δεξαμενή. Αυτά είναι και τα όριά του. Είτε θα πετύχει, με τις αμήχανες, συναισθηματικές του προσκλήσεις σε ξεχασμένα στελέχη της πασοκικής «εποποιίας», είτε όχι. Υπό αυτήν την έννοια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ακόμη αυτό που ήταν το ΠΑΣΟΚ. Τίποτε δεν προδιαγράφει ότι οι θέσεις του στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνιστούν αυτομάτως και εφαλτήριο για την επιστροφή του στην κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή το ΚΙΝΑΛ έχει το δικό του στοίχημα. Πρέπει να ποντάρει, να ρισκάρει και να κερδίσει. Αν δεν κερδίσει, έχει να αντιμετωπίσει ένα ζήτημα επιβίωσης. Σε αυτές τις συνθήκες και ενώ η κυβέρνηση κρίνεται με βάση τις πράξεις, παραλείψεις, τα σωστά, τα λάθη, τις παθογένειές της και τις δυνατότητές της, το ζήτημα που τίθεται μπορεί να περιγραφεί σχετικά απλά: ποιος είναι αυτός που παράγει πολιτική ή εν πάση περιπτώσει κάνει τις κινήσεις του στην πολιτική σκακιέρα, πέραν της κυβέρνησης που έχει το καρπούζι και το μαχαιρι; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας; Και πώς το κάνει; Αφορά κανέναν η πολιτική του αφήγηση και η προσπάθειά του να κολακεύσει και να συγκινήσει το ανδρεοπαπανδρεϊκό φιλότιμο; Τι λένε άραγε στο δυναμικό τμήμα των ψηφοφόρων οι αναχρονιστικές αναφορές του στο ΕΑΜ και την κοινή -κατ’ εκείνον- μήτρα του ΚΚΕ, του ΚΚΕ Εσ. και του ΠΑΣΟΚ; Από την άλλη, είναι το ΚΙΝΑΛ παίχτης αξιώσεων στην σημερινή συνθήκη; Κρίνοντας από κινήσεις και δηλώσεις, οι οποίες στην πολιτική μπορεί να είναι καταλυτικές, φαίνεται πως το πολιτικό υπόβαθρο του διαδόχου σχήματος του ΠΑΣΟΚ παραμένει συμπαγές. Η Φώφη Γεννηματά έκανε μία πολιτική κίνηση την Τρίτη προτείνοντας κάποιον από τους τρεις πρώην προέδρους του ΠΑΣΟΚ ως δυνάμει υποψηφίους Προέδρους της Δημοκρατίας. Για τους δικούς της λόγους και διαφορετικούς για τον καθέναν. Πάντως η κοινή συνισταμένη είναι ότι θέλει να δείξει ότι παραμένει, καλώς ή κακώς και πάντως αντικειμενικά, διαχειρίστρια του brand name ή της κληρονομιάς του. Ο Σημίτης δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι επιθυμεί κάτι τέτοιο. Για τον Βενιζέλο είναι παράδοξο να μιλά έτσι η κυρία Γεννηματά, ενώ δεν τον θεώρησε επαρκώς προοδευτικό ώστε να είναι επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Για τον Παπανδρέου είναι πιο σαφή τα πράγματα. Η κυρία Γεννηματά «καίει» μία συζήτηση που επιχειρεί παρασκηνιακά να πυροδοτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της πασοκικής επιστράτευσης. Ή θέλει και να κάψει και τον ίδιο… Την ίδια στιγμή όμως, έρχεται μία δήλωση με καταλυτική επίδραση, ίσως όχι ορατή ακόμη στην πλήρη διάστασή της. Ο Πέτρος Ευθυμίου, ένα πολιτικό στέλεχος με σαφή εκσυχρονιστική πολιτική ταυτότητα, έρχεται και με μία μονοκοντυλιά περιγράφει αυτό που θέτει αυτή την στιγμή την διαχωριστική γραμμή μεταξύ ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ (που θέλει αλλά δεν τα πολυκαταφέρνει να γίνει ΠΑΣΟΚ). Οσο αιωρείται μία άνευ πολιτικού περιεχομένου συζήτηση για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι η σύγχρονη εκδοχή της σοσιαλδημοκρατίας, απαντά χωρίς περιστροφές: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτό. Να σας το πω με γλώσσα απλή: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν να νίκησε ο Ακης ο Τσοχατζόπουλος το 1996». Είναι αυτή μία δήλωση αναγκαίου αυτοπροσδιορισμού του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ στη σημερινή συγκυρία. Είναι και μία δήλωση που βάζει στις πραγματικές του διαστάσεις το εγχείρημα του Τσίπρα. Και πιθανώς να είναι και μία δήλωση που θέτει τα γενικότερα διλήμματα για αυτό που θέλει να ονομάζεται «προοδευτική παράταξη». Οπως είπαμε, τα πράγματα στην πολιτική δεν είναι ούτε μόνιμα, ούτε στατικά. Οποιος το αντιλαμβάνεται αυτό, έχει περισσότερα εργαλεία. Και ως προς τούτο ισχύει: το εργαλείο κάνει τον μάστορα. Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το
[Orasi] Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; | Protagon.gr
https://www.protagon.gr/apopseis/editorial/poio-pasok-einai-o-syriza-44341961307 Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Κάποιες κινήσεις των τελευταίων ημερών φανερώνουν πως ορισμένοι αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική δεν είναι ποτέ στατική. Και έρχεται και μία δήλωση του Πέτρου Ευθυμίου να δείξει ποιες είναι οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές με τον ΣΥΡΙΖΑ… Είναι ένα από τα δεδομένα της πολιτικής περιόδου που διανύουμε: Η ΝΔ, με όποια χαρακτηριστικά τής έχει προσδώσει ή επιδιώκει και επιχειρεί να της προσδώσει ο Μητσοτάκης, είναι ο κυρίαρχος στο πολιτικό παιχνίδι· όπου πάντως σημειωτέον, τίποτε και ποτέ δεν μόνιμο και στατικό. Από εκεί κι έπειτα εκτυλίσσεται ένας διαγκωνισμός μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ για τον κρίσιμο ενδιάμεσο χώρο. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατά αριθμητικό και εκλογικό τεκμήριο είναι ο δεύτερος πόλος και έχει αποδυθεί σε μία άτσαλη εκστρατεία πασοκοποίησης, για λόγους προφανείς. Αυτή είναι η μία και μοναδική εκλογική του δεξαμενή. Αυτά είναι και τα όριά του. Είτε θα πετύχει, με τις αμήχανες, συναισθηματικές του προσκλήσεις σε ξεχασμένα στελέχη της πασοκικής «εποποιίας», είτε όχι. Υπό αυτήν την έννοια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ακόμη αυτό που ήταν το ΠΑΣΟΚ. Τίποτε δεν προδιαγράφει ότι οι θέσεις του στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνιστούν αυτομάτως και εφαλτήριο για την επιστροφή του στην κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή το ΚΙΝΑΛ έχει το δικό του στοίχημα. Πρέπει να ποντάρει, να ρισκάρει και να κερδίσει. Αν δεν κερδίσει, έχει να αντιμετωπίσει ένα ζήτημα επιβίωσης. Σε αυτές τις συνθήκες και ενώ η κυβέρνηση κρίνεται με βάση τις πράξεις, παραλείψεις, τα σωστά, τα λάθη, τις παθογένειές της και τις δυνατότητές της, το ζήτημα που τίθεται μπορεί να περιγραφεί σχετικά απλά: ποιος είναι αυτός που παράγει πολιτική ή εν πάση περιπτώσει κάνει τις κινήσεις του στην πολιτική σκακιέρα, πέραν της κυβέρνησης που έχει το καρπούζι και το μαχαιρι; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας; Και πώς το κάνει; Αφορά κανέναν η πολιτική του αφήγηση και η προσπάθειά του να κολακεύσει και να συγκινήσει το ανδρεοπαπανδρεϊκό φιλότιμο; Τι λένε άραγε στο δυναμικό τμήμα των ψηφοφόρων οι αναχρονιστικές αναφορές του στο ΕΑΜ και την κοινή -κατ’ εκείνον- μήτρα του ΚΚΕ, του ΚΚΕ Εσ. και του ΠΑΣΟΚ; Από την άλλη, είναι το ΚΙΝΑΛ παίχτης αξιώσεων στην σημερινή συνθήκη; Κρίνοντας από κινήσεις και δηλώσεις, οι οποίες στην πολιτική μπορεί να είναι καταλυτικές, φαίνεται πως το πολιτικό υπόβαθρο του διαδόχου σχήματος του ΠΑΣΟΚ παραμένει συμπαγές. Η Φώφη Γεννηματά έκανε μία πολιτική κίνηση την Τρίτη προτείνοντας κάποιον από τους τρεις πρώην προέδρους του ΠΑΣΟΚ ως δυνάμει υποψηφίους Προέδρους της Δημοκρατίας. Για τους δικούς της λόγους και διαφορετικούς για τον καθέναν. Πάντως η κοινή συνισταμένη είναι ότι θέλει να δείξει ότι παραμένει, καλώς ή κακώς και πάντως αντικειμενικά, διαχειρίστρια του brand name ή της κληρονομιάς του. Ο Σημίτης δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι επιθυμεί κάτι τέτοιο. Για τον Βενιζέλο είναι παράδοξο να μιλά έτσι η κυρία Γεννηματά, ενώ δεν τον θεώρησε επαρκώς προοδευτικό ώστε να είναι επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Για τον Παπανδρέου είναι πιο σαφή τα πράγματα. Η κυρία Γεννηματά «καίει» μία συζήτηση που επιχειρεί παρασκηνιακά να πυροδοτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της πασοκικής επιστράτευσης. Ή θέλει και να κάψει και τον ίδιο… Την ίδια στιγμή όμως, έρχεται μία δήλωση με καταλυτική επίδραση, ίσως όχι ορατή ακόμη στην πλήρη διάστασή της. Ο Πέτρος Ευθυμίου, ένα πολιτικό στέλεχος με σαφή εκσυχρονιστική πολιτική ταυτότητα, έρχεται και με μία μονοκοντυλιά περιγράφει αυτό που θέτει αυτή την στιγμή την διαχωριστική γραμμή μεταξύ ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ (που θέλει αλλά δεν τα πολυκαταφέρνει να γίνει ΠΑΣΟΚ). Οσο αιωρείται μία άνευ πολιτικού περιεχομένου συζήτηση για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι η σύγχρονη εκδοχή της σοσιαλδημοκρατίας, απαντά χωρίς περιστροφές: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτό. Να σας το πω με γλώσσα απλή: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν να νίκησε ο Ακης ο Τσοχατζόπουλος το 1996». Είναι αυτή μία δήλωση αναγκαίου αυτοπροσδιορισμού του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ στη σημερινή συγκυρία. Είναι και μία δήλωση που βάζει στις πραγματικές του διαστάσεις το εγχείρημα του Τσίπρα. Και πιθανώς να είναι και μία δήλωση που θέτει τα γενικότερα διλήμματα για αυτό που θέλει να ονομάζεται «προοδευτική παράταξη». Οπως είπαμε, τα πράγματα στην πολιτική δεν είναι ούτε μόνιμα, ούτε στατικά. Οποιος το αντιλαμβάνεται αυτό, έχει περισσότερα εργαλεία. Και ως προς τούτο ισχύει: το εργαλείο κάνει τον μάστορα. Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ Εναλλακτικό αρχείο:
Re: [Orasi] Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ένα τεχνικό θέμα προέκυψε ώστε το άρθρο να μην έρθει πλήρες. --Κώστας-- -Original Message- From: Orasi [mailto:orasi-boun...@hostvis.net] On Behalf Of Konstantinos Theodoropoulos Sent: Sunday, December 15, 2019 11:32 AM To: Orasi Subject: [Orasi] Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; https://www.protagon.gr/apopseis/editorial/poio-pasok-einai-o-syriza-4434196 1307 Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Κάποιες κινήσεις των τελευταίων ημερών φανερώνουν πως ορισμένοι αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική δεν είναι ποτέ στατική. Και έρχεται και μία δήλωση του Πέτρου Ευθυμίου να δείξει ποιες είναι οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Γιάννης Βρούτσης παρουσιάζει την πρωτοβουλία για επιδότηση του 70% ενός μισθού 3.000 ευρώ για 12 μήνες ώστε να γυρίσουν κάποιοι από έξω. Και αυτοί που έμειναν εδώ; |ΙΝΤΙΜΕΝΕWS/ΖΑΧΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Είμαι brain και είμαι εδώ! Θα ακουγόταν ωραία η ανακοίνωση Βρούτση για την ανάσχεση του brain drain αν δεν υπήρχαν τόσοι επιστήμονες, ίσως ταλαντούχοι και αυτοί, άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι στην Ελλάδα. Σε αυτή την περίπτωση είναι σχεδόν προσβλητική Ανακοινώθηκε πανηγυρικά. Επιδότηση του 70% ενός μισθού 3.000 ευρώ για 12 μήνες. Στόχος να φέρει πίσω στην Ελλάδα 500 από όσους έφυγαν από τη χώρα κατά τη διάρκεια της κρίσης και βρήκαν επαγγελματική διέξοδο στο εξωτερικό. Ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης επισήμανε την ανάγκη αξιοποίησης ταλαντούχων επιστημόνων με μεταπτυχιακούς τίτλους, από 28 έως 40 ετών, σε επιχειρήσεις που βρίσκονται στην Ελλάδα. Ακούγεται ωραίο. Αν δεν υπήρχαν τόσοι επιστήμονες και ίσως ταλαντούχοι επίσης, άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι στην Ελλάδα. Σε αυτή την περίπτωση είναι σχεδόν προσβλητικό. Και μάλιστα από θεσμικά χείλη. Είναι δημοφιλής η «καραμέλα» του brain drain. Και πολυσυζητημένη. Ενίοτε με απλοϊκή και επιφανειακή προσέγγιση. Ομως «έλιωσε». Σαφώς έφυγαν πολλοί νέοι και μεγαλύτεροι, επιστήμονες, στελέχη, επαγγελματίες. Είναι πάνω από 500.000 αυτοί που αναζήτησαν μακριά την επαγγελματική τους τύχη. Γιατί τα τελευταία δέκα χρόνια έβλεπαν το επαγγελματικό περιβάλλον στη χώρα να καταρρέει. Αρκετοί τα κατάφεραν, βρήκαν ευκαιρίες και έμειναν. Και σταδιοδρομούν. Γιατί συνάντησαν ένα περιβάλλον που τους έδωσε στέρεο έδαφος και προοπτική. Εχοντας απολαβές αντάξιες των προσόντων τους και αξιοκρατική αντιμετώπιση. Με ευκαιρίες για όλους. Φυσικά, η νοσταλγία για να επιστρέψουν στην πατρίδα τους υπάρχει. Πέρα από τον σταθερό και πολύ υψηλότερο από αυτόν που θα έπαιρναν στην Ελλάδα μισθό. Δεν θα το έβρισκαν αυτό στη χώρα τους. Τους λείπει όμως η οικογένειά τους, ο ήλιος και η ομορφιά του τόπου, οι φίλοι τους, η ζωή που είχαν. Ερχονται για διακοπές πια. Η επιδότηση ενός μισθού με 3.000 για 12 μήνες, μπορεί να φέρει κάποιους πίσω. Οπως και η υποχρέωση από τις επιχειρήσεις να τους κρατήσουν άλλους 12 μήνες, καταβάλλοντας εξ ολοκλήρου τον μισθό. Αλλά το γενικότερο επαγγελματικό περιβάλλον δεν αλλάζει έτσι. Εν τέλει ποιο είναι το ζητούμενο; Και τι γίνεται με όσους είναι εδώ; Αυτούς που ίσως είχαν πιο πολύπλοκες οικογενειακές δεσμεύσεις, δεν βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία, ή απλά επέλεξαν να μείνουν στη χώρα τους, η οποία ταλανιζόταν στην ύφεση για μια δεκαετία; Αυτούς που μπορεί να έχουν το ίδιο αξιόλογα προσόντα με τη φουρνιά του brain drain, αλλά δεν είναι στο συγκεκριμένο μετρήσιμο μέγεθος; Χάνονται στον σωρό ως «ελληνικός πληθυσμός». Δηλαδή στη χώρα έμειναν μόνο συνταξιούχοι, μαθητές και ανειδίκευτοι; Ή η κρίση και η ισοπέδωση του επαγγελματικού περιβάλλοντος ακυρώνει όποια γνώση και εμπειρία έχουν αποκτήσει; Και ναι, δεν έχουν προϋπηρεσία στο εξωτερικό. Αντ' αυτού ψάχνουν στην Ελλάδα να βρουν μια δουλειά που να καλύπτει στοιχειωδώς τις ανάγκες τους. Πού να τολμήσουν να ονειρευτούν προοπτικές; Με ελαστικές σχέσεις εργασίας, μειωμένο ωράριο, μισθό υποπολλαπλάσιο των 3.000 ευρώ, ανάλογη ασφάλιση και σε άσχετο αντικείμενο. Κι ας έχουν πτυχία, μεταπτυχιακά, ξένες γλώσσες και πολύχρονη επαγγελματική εμπειρία. Φευ! Επιστήμονες δύο ταχυτήτων; Πώς θα ήχησε αυτή η ανακοίνωση στα αυτιά όσων είναι εδώ και προσπαθούν να βρουν έστω μια δουλειά; Αυτών που επιβαρύνονται με όλες τις φορολογικές υποχρεώσεις ως πολίτες και κάτοικοι μιας χώρας που δέκα χρόνια τους ζητούσε όλο και περισσότερα; Που κοιτάζουν τα πτυχία τους και αναρωτιούνται αν άξιζαν τον κόπο, τον χρόνο και τα χρήματα; Που σκέφτονται μήπως είναι καλύτερα «να ανοίξουν ένα μαγαζί»; Υπάρχει ένα δυναμικό που ζει -ακόμα- στην Ελλάδα και αδρανεί ή υποαπασχολείται. Γιατί δεν υπάρχει περιβάλλον για να απασχοληθεί. Στη χώρα που ευδοκιμούν τα καφέ, τα μανικιούρ και τα Airbnb. Μήπως λοιπόν το πρόβλημα και η λύση είναι να βελτιωθεί το περιβάλλον; Ξεκινώντας εκ των έσω; Γιατί 500 ταλαντούχοι που έφυγαν πριν λίγα χρόνια για το εξωτερικό «δεν θα φέρουν την άνοιξη». Εκτός αν μιλάμε μόνο για τον τομέα της τεχνολογίας. Αλλά και πάλι, όσοι προσανατολίστηκαν σε αυτόν, είχαν μόνη επιλογή να φύγουν για το εξωτερικό. Τι θα έκαναν στην Ελλάδα; Σε ανάλογη κίνηση, το εγχώριο δυναμικό δεν θα είχε καν απαίτηση τα 3.000 μηνιαίο μισθό
[Orasi] Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ;
https://www.protagon.gr/apopseis/editorial/poio-pasok-einai-o-syriza-44341961307 Ποιο «ΠΑΣΟΚ» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Κάποιες κινήσεις των τελευταίων ημερών φανερώνουν πως ορισμένοι αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική δεν είναι ποτέ στατική. Και έρχεται και μία δήλωση του Πέτρου Ευθυμίου να δείξει ποιες είναι οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές με τον ΣΥΡΙΖΑ… Ο Γιάννης Βρούτσης παρουσιάζει την πρωτοβουλία για επιδότηση του 70% ενός μισθού 3.000 ευρώ για 12 μήνες ώστε να γυρίσουν κάποιοι από έξω. Και αυτοί που έμειναν εδώ; |ΙΝΤΙΜΕΝΕWS/ΖΑΧΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Είμαι brain και είμαι εδώ! Θα ακουγόταν ωραία η ανακοίνωση Βρούτση για την ανάσχεση του brain drain αν δεν υπήρχαν τόσοι επιστήμονες, ίσως ταλαντούχοι και αυτοί, άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι στην Ελλάδα. Σε αυτή την περίπτωση είναι σχεδόν προσβλητική Ανακοινώθηκε πανηγυρικά. Επιδότηση του 70% ενός μισθού 3.000 ευρώ για 12 μήνες. Στόχος να φέρει πίσω στην Ελλάδα 500 από όσους έφυγαν από τη χώρα κατά τη διάρκεια της κρίσης και βρήκαν επαγγελματική διέξοδο στο εξωτερικό. Ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης επισήμανε την ανάγκη αξιοποίησης ταλαντούχων επιστημόνων με μεταπτυχιακούς τίτλους, από 28 έως 40 ετών, σε επιχειρήσεις που βρίσκονται στην Ελλάδα. Ακούγεται ωραίο. Αν δεν υπήρχαν τόσοι επιστήμονες και ίσως ταλαντούχοι επίσης, άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι στην Ελλάδα. Σε αυτή την περίπτωση είναι σχεδόν προσβλητικό. Και μάλιστα από θεσμικά χείλη. Είναι δημοφιλής η «καραμέλα» του brain drain. Και πολυσυζητημένη. Ενίοτε με απλοϊκή και επιφανειακή προσέγγιση. Ομως «έλιωσε». Σαφώς έφυγαν πολλοί νέοι και μεγαλύτεροι, επιστήμονες, στελέχη, επαγγελματίες. Είναι πάνω από 500.000 αυτοί που αναζήτησαν μακριά την επαγγελματική τους τύχη. Γιατί τα τελευταία δέκα χρόνια έβλεπαν το επαγγελματικό περιβάλλον στη χώρα να καταρρέει. Αρκετοί τα κατάφεραν, βρήκαν ευκαιρίες και έμειναν. Και σταδιοδρομούν. Γιατί συνάντησαν ένα περιβάλλον που τους έδωσε στέρεο έδαφος και προοπτική. Εχοντας απολαβές αντάξιες των προσόντων τους και αξιοκρατική αντιμετώπιση. Με ευκαιρίες για όλους. Φυσικά, η νοσταλγία για να επιστρέψουν στην πατρίδα τους υπάρχει. Πέρα από τον σταθερό και πολύ υψηλότερο από αυτόν που θα έπαιρναν στην Ελλάδα μισθό. Δεν θα το έβρισκαν αυτό στη χώρα τους. Τους λείπει όμως η οικογένειά τους, ο ήλιος και η ομορφιά του τόπου, οι φίλοι τους, η ζωή που είχαν. Ερχονται για διακοπές πια. Η επιδότηση ενός μισθού με 3.000 για 12 μήνες, μπορεί να φέρει κάποιους πίσω. Οπως και η υποχρέωση από τις επιχειρήσεις να τους κρατήσουν άλλους 12 μήνες, καταβάλλοντας εξ ολοκλήρου τον μισθό. Αλλά το γενικότερο επαγγελματικό περιβάλλον δεν αλλάζει έτσι. Εν τέλει ποιο είναι το ζητούμενο; Και τι γίνεται με όσους είναι εδώ; Αυτούς που ίσως είχαν πιο πολύπλοκες οικογενειακές δεσμεύσεις, δεν βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία, ή απλά επέλεξαν να μείνουν στη χώρα τους, η οποία ταλανιζόταν στην ύφεση για μια δεκαετία; Αυτούς που μπορεί να έχουν το ίδιο αξιόλογα προσόντα με τη φουρνιά του brain drain, αλλά δεν είναι στο συγκεκριμένο μετρήσιμο μέγεθος; Χάνονται στον σωρό ως «ελληνικός πληθυσμός». Δηλαδή στη χώρα έμειναν μόνο συνταξιούχοι, μαθητές και ανειδίκευτοι; Ή η κρίση και η ισοπέδωση του επαγγελματικού περιβάλλοντος ακυρώνει όποια γνώση και εμπειρία έχουν αποκτήσει; Και ναι, δεν έχουν προϋπηρεσία στο εξωτερικό. Αντ’ αυτού ψάχνουν στην Ελλάδα να βρουν μια δουλειά που να καλύπτει στοιχειωδώς τις ανάγκες τους. Πού να τολμήσουν να ονειρευτούν προοπτικές; Με ελαστικές σχέσεις εργασίας, μειωμένο ωράριο, μισθό υποπολλαπλάσιο των 3.000 ευρώ, ανάλογη ασφάλιση και σε άσχετο αντικείμενο. Κι ας έχουν πτυχία, μεταπτυχιακά, ξένες γλώσσες και πολύχρονη επαγγελματική εμπειρία. Φευ! Επιστήμονες δύο ταχυτήτων; Πώς θα ήχησε αυτή η ανακοίνωση στα αυτιά όσων είναι εδώ και προσπαθούν να βρουν έστω μια δουλειά; Αυτών που επιβαρύνονται με όλες τις φορολογικές υποχρεώσεις ως πολίτες και κάτοικοι μιας χώρας που δέκα χρόνια τους ζητούσε όλο και περισσότερα; Που κοιτάζουν τα πτυχία τους και αναρωτιούνται αν άξιζαν τον κόπο, τον χρόνο και τα χρήματα; Που σκέφτονται μήπως είναι καλύτερα «να ανοίξουν ένα μαγαζί»; Υπάρχει ένα δυναμικό που ζει –ακόμα– στην Ελλάδα και αδρανεί ή υποαπασχολείται. Γιατί δεν υπάρχει περιβάλλον για να απασχοληθεί. Στη χώρα που ευδοκιμούν τα καφέ, τα μανικιούρ και τα Airbnb. Μήπως λοιπόν το πρόβλημα και η λύση είναι να βελτιωθεί το περιβάλλον; Ξεκινώντας εκ των έσω; Γιατί 500 ταλαντούχοι που έφυγαν πριν λίγα χρόνια για το εξωτερικό «δεν θα φέρουν την άνοιξη». Εκτός αν μιλάμε μόνο για τον τομέα της τεχνολογίας. Αλλά και πάλι, όσοι προσανατολίστηκαν σε αυτόν, είχαν μόνη επιλογή να φύγουν για το εξωτερικό. Τι θα έκαναν στην Ελλάδα; Σε ανάλογη κίνηση, το εγχώριο δυναμικό δεν θα είχε καν απαίτηση τα 3.000 μηνιαίο μισθό. Ας ήταν να έχει σχετικό αντικείμενο απασχόλησης και προοπτική εξέλιξης. Και το αποτέλεσμα θα ήταν πολλαπλασιαστικό για την ίδια την αγορά. Η οποία θα διευρυνόταν. Και τότε το περιβάλλον θα γινόταν αυτόματα πιο ελκυστικό και για όσους έφυγαν
