να μπορώ να την εκφράζω. Στο μόνο που
δεσμεύομε απο εδώ και πέρα είναι ότι θα σου κάνω ευθεία κριτική αν υπάρχει
λόγος και δεν θα περιορίζομε σε ειρωνικά σχόλια. Σπύρος
22 Φεβ 2021, 05:12, ο χρήστης «Φώτης Ζάκας » έγραψε:
καλημέρα, φίλε κώστα, συμφωνώ και δεν θα μπορούσα αλιώς, παρα να είμαι
αυτής της λίστας είναι η ελεύθερη έκφραση Των
απόψεων και των σκέψεων πω καθένας από εμάς έχει Η συμφωνίες η διαφωνίες είναι
απόλυτα θεμιτές
Χαιρετισμούς Κώστας στάλθηκε από το iPhone μου
21 Φεβ 2021, 11:09 μμ, ο χρήστης «Φώτης Ζάκας » έγραψε:
καλησπέρα. γρηγόρη, σε παρακαλώ μη φεύγεις, είσαι
καλησπέρα. γρηγόρη, σε παρακαλώ μη φεύγεις, είσαι χρήσιμος με τις
αναρτήσεις σου.
αν κάποιος θα έπρεπε να φύγει αυτός είμαι εγώ. αν δεν το κάνω είναι
γιατί δεν θέλω να βάλλω φραγμό στην ενημέρωση μου, όμως από εδώ και στο
εξής δεν θα δημοσιεύω τις σκέψεις μου αφού γίνομαι τόσο δυσάρεστος, και
Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net
διαβάστε τι
κάπιος πατήσει αποστολή.
Αυτό θα βρήσκετε για πάντα στο αρχείο που είναι δημόσιο και επισκέψιμο απο μέλη
και μή μέλη της όρασης. Σπύρος
20 Φεβ 2021, 19:38, ο χρήστης «Φώτης Ζάκας » έγραψε:
σπύρο, σήγουρα γνωριζόμαστε μια ζωή, και θα περήμενα να μου είχες κάποια
εκτίμηση. γιατί νομίζω σύμφωνα
. Σπύρος
20 Φεβ 2021, 17:19, ο χρήστης «Φώτης Ζάκας » έγραψε:
χ
χαίρεται. σημασία έχει όχι μόνο πως αισθάνομαι εγώ γιαυτο που γράφω, αλλά και
το πως εισπράτεται, και κρίθηκα αυστηρά,
αλλά με επιχειρήματα και όχι με αρνητικη διάθεση και επιθετικότητα. όπως ο
σπύρος,
ο κώστας και η χρυσέλα με
παρομοιώσεις και παραλληλισμούς Γιατί όχι
και δημιουργική φαντασία Φιλικά με όλη μου την αγάπη και την καλημέρα μου σε
όλους και σε όλες. Γρηγόριος
Στάλθηκε από το iPhone μου
13 Φεβ 2021, 9:12 μμ, ο χρήστης «Φώτης Ζάκας » έγραψε:
Στον γιώργο βλασσόπουλο.
Σέναν ζωής αγωνιστή,
Δυό λόγια να
από το iPhone μου
20 Φεβ 2021, 7:37 πμ, ο χρήστης «Φώτης Ζάκας » έγραψε:
Στον γιώργο βλασσόπουλο.
Νέα δημοσίευση.
Στον γιώργο βλασσόπουλο.
Σέναν ζωής αγωνιστή,
Δυό λόγια να του στείλω,
Στον φάρο τυφλών τον γνώρισα,
Που όλοι τον έχουν φίλο.
Ο γιώργος ο βλασσόπουλος,
Νέος κιαυτός σαν όλους
χρήστης «Φώτης Ζάκας » έγραψε:
Στον γιώργο βλασσόπουλο.
Σέναν ζωής αγωνιστή,
Δυό λόγια να του στείλω,
Στον φάρο τυφλών τον γνώρισα,
Που όλοι τον έχουν φίλο.
Ο γιώργος ο βλασσόπουλος,
Νέος κιαυτός σαν όλους,
μπροστά του η ζήση τούβαλε,
αγκάθια και τριβόλους.
Σφάλμα φριχτό, Μαύρης στιγμής,
Της
Στον γιώργο βλασσόπουλο.
Νέα δημοσίευση.
Στον γιώργο βλασσόπουλο.
Σέναν ζωής αγωνιστή,
Δυό λόγια να του στείλω,
Στον φάρο τυφλών τον γνώρισα,
Που όλοι τον έχουν φίλο.
Ο γιώργος ο βλασσόπουλος,
Νέος κιαυτός σαν όλους,
μπροστά του η ζήση τούβαλε,
αγκάθια και τριβόλους.
Σφάλμα φριχτό,
Νοσοκομείο.
Με πήγαν στο νοσοκομείο,
Εισαγωγή, σένα φορείο.
Θάλαμος στο νοσοκομείο,
Μια μυρωδιά, σαν φαρμακείο.
Στα κρεββάτια οι ασθενείς,
Αδελφή, εεε, δεσποινίσς.
Μάτωσε, και τούχει φύγει.
βάζει γάζες και τυλίγει.
παυσίπονο, αδελφή πονάει,
και τον ακούω να βογκάει.
Δικαιούμαι μία
Χιόνι.
Χιόνι, να δούμε,
μιαν άσπρη μέρα,
Χιόνισε ο τόπος
πέρα για πέρα.
Χιόνι στα δέντρα,
Χιόνι στη σέγη,
σαν σου βαστάει,
Κιάμα σου στρέγει.
Όλα κατάλευκα,
στο χιόνι χωμένα,
Πιάστε το χιόνι,
Δώστε και μένα.
Χιόνι και βγήκαν,
Κορίτσια κιαγόρια,
Όλοι ντυμένοι,
Παλτά πανωφόρια.
άνθρωπος σε ανάλογες περιπτώσεις. Πιστεύω να καταλαβαίνεις το πνεύμα
της ένστασης μου.
Καλημέρες
--Κώστας--
From: Orasi [mailto:orasi-boun...@hostvis.net] On Behalf Of Φώτης Ζάκας
Sent: Monday, February 15, 2021 6:57 AM
To: orasi mailing list
Subject: Re: [Orasi] στον γιώργο βλασσόπουλο.
καλημέρα
Ζητιάνος.
Ζητιάνος βγαίνει για δουλειά,
Αυτός ταφεντικό του,
Το εμπόρευμα, η κακομοιριά,
κιόλο το μερτικό του.
Ζητιάνος βγαίνει στη γωνιά,
Να διαλαλήσει οίκτο,
Λέει στον καθένα που περνά,
Το κατιτίς σου ρίχτο.
Ζητιάνος βγαίνει φουκαράς,
Λερός, κακοντυμένος,
Λυπούντε οι περαστικοί,
Και
καλό!
On 13/2/2021 11:41 πμ, Konstantinos Theodoropoulos wrote:
https://www.protagon.gr/apopseis/i-prwti-mera-enos-astynomikou-aei-44342226090
Η πρώτη μέρα ενός «αστυνομικού ΑΕΙ»
Μαζί με καμιά δεκαριά συναδέλφους σου, πηγαίνεις νωρίς το πρωί, φρέσκος
φρέσκος, γεμάτος γνώσεις και όρεξη, στο
--
-Original Message-
From: Orasi [mailto:orasi-boun...@hostvis.net] On Behalf Of Φώτης Ζάκας
Sent: Saturday, February 13, 2021 9:12 PM
To: orasi mailing list
Subject: [Orasi] στον γιώργο βλασσόπουλο.
Στον γιώργο βλασσόπουλο.
Σέναν ζωής αγωνιστή,
Δυό λόγια να του στείλω,
Στον φάρο τυφλών τον
Στον γιώργο βλασσόπουλο.
Σέναν ζωής αγωνιστή,
Δυό λόγια να του στείλω,
Στον φάρο τυφλών τον γνώρισα,
Που όλοι τον έχουν φίλο.
Ο γιώργος ο βλασσόπουλος,
Νέος κιαυτός σαν όλους,
μπροστά του η ζήση τούβαλε,
αγκάθια και τριβόλους.
Σφάλμα φριχτό, Μαύρης στιγμής,
Της ώρας η κατάρα,
Του
Ταβέρνα καλοκαιρινή.
Πόλης μικρής η παραλία,
Τα τραπεζάκια όλα έξω,
Θα περπατήσω, θα βουτίξω,
Κάποιον θα βρίσκω, θα αγναντέψω.
Ταβέρνα παραλιακή,
στης θάλασσας το πλάϊ,
Τριγύρω ο κόσμος κάθεται,
Να πιει καλά να φάϊ,
Τα μεζεδάκια διαλεχτά,
Σαλατικά και άλλα,
Κιόλο να πέρνομε κιλά,
Φίλος ο μακαρονάς.
Φίλε, νάχεις την υγειά,
μας προσφέρεις τη χαρά.
Μόργανο και με τραγούδι,
Είσαι του μπαξέ λουλούδι.
Κιάλλων μιμείται τις φωνές,
Του μάρκου βαμβακάρη,
Τον καραγκιόζι παίζοντας,
Θυμώμαστε σπαθάρη.
Τη μνήμη έχει ελέφαντα,
στο σώμα του θρεφτάρι,
Τίμιος ντόμπρος και καλός,
Μέτρα γέρο τα λευτά.
Αν δεν σείχαβρεί, σε ξέρω,
Στον φιλάργυρο, στο μολιέρο.
Μέτρα γέρο τα λεφτά,
Κέχεις Μπόλικα απαυτά.
Μαζεύεις χρήμα με ουρά,
Μακριά από γλέντια και χαρά.
Μέτρα γέρο τα λεφτά,
κιόλο ο νους σου, είναι σαυτά.
Δεν αγοράζεις κιόσα πρέπει,
τι ραμμένη, έχεις τηντζέπη.
Χατίρια.
Μπουκέτο φρέσκα
Τα λουλούδια στο γυαλί,
Κεπιθυμιά μου
για να πάρω το φιλί.
Στυπάει η καρδιά,
Γλυκό το τρακ αυτή την ώρα,
Και της αγάπης να προσμένω
Όλα τα δώρα.
Μέσα μου ζέστη,
Μιάζουν γύρω αρμονικά,
Ταλλάζεις όλλα,
τι ωραία ξαυνικά.
Εσύ που ήσουν
των ονείρων φαντασία,
Σκούπα απ το φάρο των τυφλών.
Μάγισσα, γριά πάνω στη σκούπα,
Στο παραμύθι πετάει, Που σούπα.
Διώχνει τους δράκους, Στα όνειρα σου,
Νεράιδες φέρνουν Τη χαρά σου.
Εκείνη η σκούπα με ψαθί,
κοντεύει τώρανα χαθει.
Σκούπα, που γνώριζε η γιαγια,
μαυτήν, που παίζαμε παιδιά.
Σκούπα, Από χέρια που
γρηγόρη, χρόνια πολλά, καλά, και με υγεία, και καλές αναρτήσεις.
On 25/1/2021 9:57 μμ, Pwlina Papanikolaou wrote:
Χρόνια πολλά και καλά Γρηγόρη μας! Να είσαι πάντοτε δραστήριος δημιουργικός και
να μην ξεχνάς να λες την άποψή σου…
Πωλίνα Παπανικολάου
25 Ιαν 2021, 8:43 μμ, ο χρήστης
Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net
διαβάστε τι
Κόπηκε το ρεύμα.
Κόπηκε το ρεύμα,
Τι να κάνω, πως;
Κόπηκε το ρεύμα,
Έσβισε το φως.
Κόπηκε το ρεύμα,
Αμάν, κείναι βρράδυ,
Κόπηκε το ρεύμα,
Μέσα στο σκοτάδι.
Κόπηκε το ρεύμα,
Μου χαλάει το βίο,
Κόπηκε το ρεύμα,
λιώνουν στο ψυγείο.
Κόπηκε το ρεύμα,
Κέχω μία πείνα,
Κόπηκε το ρεύμα,
Γκρινιάρης κιαντιδραστικός.
Γκρινιάρη και ανάποδο,
Τον λεν όσοι τον ξέρουν,
Κιόσοι του είναι ποιο κοντά,
Πιότερο υποφέρουν,
Ότι του πεις αντίθετα
Θε να σου απαντήσει,
Κιαν συμφωνήσεις,
πάλι αυτός,
Τη γνώμη θα γυρίσει.
Δεν νιάζετε για το σωστό,
Άρα τι να πιστεύει,
Σόλα να είναι
Γέλιο κηρεμία.
Την ηρεμία να κρατάς όσο μπορείς,
Τον εαυτό σου έχεις μόνο να χαρείς.
Την ηρεμία δώρο κάντινε σε σένα,
Κιόλα τάσχημα να τάχεις πεταμένα.
Βάλλέ το νου σου αλλού να στραφεί,
Μη βάψεις με μαύρο ξανά την ψυχή.
Όποιος το κέφι σου χαλάει
τη διάθεση σου,
Μείνε μακριά του ,
αλλά
Η αφρούλα φουράκη δεν είναι πια μαζί μας.
Με οδύνη ψυχης σας αναγγέλωότι χθες το βράδυ 10 πρώτου 2021,
Έφυγε από κοντά μας,
Η καλή συνάδελφος αφρούλα φουράκη.
Η αφρούλα γεννήθηκε το 1946,
Στο χωριό καρέ της επαρχίας κισσάμου του νομού χανίων.
Παρακολούθησε το δημοτικό
Στον λεγόμενο οίκο
καλό το άρθρο.
On 8/1/2021 3:30 μμ, Chrysella Lagaria wrote:
https://www.tovima.gr/2021/01/07/opinions/istorikes-stigmes/?fbclid=IwAR0QcoNpOm4Umc7buTaCY_wgZE1g6huQlCrslEr-zP19dxhrkLXbUVeonr8
Ιστορικές στιγμές
Το εμβόλιο λοιπόν. Ενα σκούντημα και μία φωνή «ξύπνα, φτάσαμε». Σαν νυσταγμένα
μωρά
Κάποιοι.
Κάποιοι βγαίνουν και γλεντάνε,
Κάπου στο εξωτερικό,
Και για δώρο αυτοί μας φέρνουν,
Κιάλλον κορονοϊό.
Κάποιοι βγαίνουν τα μασάνε,
Κιόσα θέλουν σπαταλάνε,
Κάποιοι δίνουν την ψυχή τους,
Να μείνουν κάποιοι στη ζωή τους.
Στο ντουμπάϊ και αλλού,
Κάποιοι μια χαρά περνάνε,
Στα σπίτια
Braille γραφή τυφλών.
Απ των ματιών την πάθηση,
Σκοτίνιαζε όλη του η ζωή,
Νύχτα αξημέρωτη αιώνων,
Ώσπου να φτάσει η αυγή.
Απ τον προφορικό το λόγο,
Ότι άκουγε ήταν αρκετό,
Πώς να φωτήσει το μυαλό του,
Κιαυτό θαρώ έμενε τυφλό.
Ώσπου τυφλός ήταν κιο ίδιος,
Με χάρισμα, σταλλήθεια πως;
όσοι με ευχηθήκατε,
χαίρομαι, ευχαριστώ,
χαρούμενα να νιώθετε,
το έτος όλο αυτό.
γρηγόρη, τον δικό σου στίχο,
θα ήθελα για να πετύχω,
και περιμένω τις γιορτές,
που γράφεις στίχους με ευχές..,,
On 6/1/2021 3:37 μμ, Γρηγόρης Αργυρόπουλος wrote:
Το Φώτη εδώ, τον στιχουργό, χρόνια
Καλή χρονιά.
Χρόνια πολλά καλή χρονιά,
Φιλότιμο και λεβεντιά,
Τα δύσκολα να ξεπερνούμε,
Και τη ζωή μας να χαρούμε.
Καλή κειρηνικήχρονια.
Να νιώθομε σαν τα παιδιά,
Κιας ξεχαστούνε τα παλιά,
Νανοίξομε την αγκαλιά,
Κιόποιος κοντά μας δεν σιμώνει,
Ας την καρδιά του να παγώνει.
Διορθώνω.
Να τα πούμε;
Δύσκολος χρόνος κέφυγε,
Και νούριες θα τον δούμαι.
Δίχως παιδιά για κάλαντα,
Μακριά σας, να τα πούμε;
Σκληρός ο χρόνος ο παλιός,
Κιάλλα να μη μας βρούνε,
Κιόσοι βλαφτίκαν απαυτόν,
Στον νέο να χαρούνε.
Σαν ήρθε το υποδέχτικα,
Μευχές το νέο έτος,
Μα χρόνε, διαψεύστηκα,
Να
Πορεία.
Τον πήχη σου έβαλες ψηλά,
Κιας μην τον έχεις φτάσει,
Πολλούς που δεν κατάφεραν,
Τους έχεις ξεπεράσει.
Αγώνας είναι η ζωή,
Δρόμος μετεμποδίων,
Και μονοπάτια με γκρεμούς,
Και δίσβατα εις τον βίον.
Και πρέπει να τον πορευτείς,
Μόρθιο το κεφάλι,
αλλού θε να τον χαίρεσαι,
κιΑλλού
Συμβουλή.
Συμβουλεύεις μη και μη,
Την καλή χαλάς στιγμή,
Νομίζεις πως με διορθώνεις,
Μόνο με ψυχοπλακώνεις,
Παίρνεις ύφος ιδικού,
Τον σπουδαίο παριστάνεις,
Σφάλματα δικά μου βλέπεις,
Τα δικά σου δεν τα πιάνεις.
Είσαι όπως μερικοί,
Κάνουν πάντα κριτικοί,
Αραχτοί στην ίδια θέση,
Δίχως
Συμμαχούμε.
Ανάγκη είναι στην απειλή,
Χώρες να συμμαχούνε,
Το κάθε κράτος σύμαχο
να υπερασπιστούνε.
Χώρα μικρή, κιστορική,
Πρέπει να συμμαχούμε,
Με κράτη πούχουν δύναμη,
Σύμαχοι να βρεθούμε.
Χώρα μικρή, κιείναι σωστό,
Μάλους να συμμαχούμε,
Σε κάθε χτύπημα εχθρικό,
Μαζί ναντισταθούμε.
Αγάπης μέρα.
Κάπου το είδα να σας πω,
Πως είναι της αγάπης μέρα,
Ποιους τάχα λέω να αφορά,
Αδιάφοροι όλοι, δώθε, πέρα.
Στις δεκατέσσερεις δεκέμβρη,
Ημέρα είναι της αγάπης,
Μα ο άνθρωπος στο διπλανό του,
Φέρετε μάλον σαν σατράπης.
Δεν έχει η αγάπη επετείους,
Δεν φτάνει η δική της μέρα,
Καλα χριστούγεννα.
Στον κόσμο τα χριστούγεννα,
Χαράς γιορτή μεγάλη,
Μα φέτος τα γιορτάζομαι,
Στο μαύρο μας το χάλι.
Η πανδημία μένει εδώ,
Πόλεις χωριά κιαθήνα,
Στα κράτη ολάκερης της γής,
Όλοι μας καραντίνα.
Στείλε απ τη λάμψη τάστρου σου,
Χριστούλι μιαν ακτίδα,
Να ΑναθαρρΉσουν οι
χρόνια πολλά, καλά και δημιουργικά, με υγεία, και χαρούμενα στο σπύρο
.
On 12/12/2020 9:50 μμ, Σακησ Πολυμενος wrote:
καλησπερα σπυρο χρονια πολα και καλα σακης
Στις 12/12/2020 7:48 μ.μ., ο/η kostas zwgrafos έγραψε:
Στον φίλο Σπύρο οι πιο θερμές ευχές για υγεία, χαρά σε εκείνον και
την
Πόνος βουβός
Βοηθάτε λέξεις για να πω,
Αυτά που δεν τα λένε,
κείνα που κάνουν τις ψυχές,
Μονάχες τους να κλαίνε.
Πώς να μπορέσω να τα πω,
Να βγάλω τις κουβέντες,
Για όσα δάκρυσαν κρυφά,
Της πιάτσας οι λεβέντες.
Δεν λέω για πόνο των δειλών,
Ξέσπασμα των κιοτήδων,
Μα για το δράμα των
Μήνυμα στέλνω σου, θεέ.
Δεν ξέρω τα μηνύματα,
Αν φτάνουνε σε σένα,
Της πίστης μου καλώδια,
Τα βρίσκω μπερδεμένα.
Σου στέλνω μήνυμα, θεέ,
Πεςμένος εδώ χάμω,
Στο σύμπαν σου ασήμαντος,
Ο κόκος μες στην άμμο.
Δέξαι το μήνυμα, θεέ,
μη λάβεις το, ως θράσος,
Βάσανα και προβλήματα,
Φυτρώνουνε
Ειρήνη και γαλήνη.
Γαληνεμένη την ψυχή,
μια φράση, όχι στην τύχη,
Μου είπαν τόσες συμβουλές,
Δεν έχει μια πετύχει.
Βλέπω κιακούω ολημερίς,
Τριγύρω όλα του κόσμου,
Μα δεν τολμώ να κοιταχτώ,
Τι γίνετε εντός μου.
Ήσυχα λέω μέσα μου,
Ζητώ την ηρεμία,
Με τέτιο άγχος μέπιασε,
Θαρώ
Όταν.
Όταν και μέσα στην εδεμ,
Βρέθηκε η αμαρτία,
Πώς να ξεφύγω από της γης,
Την τόση ανομία;
Όταν χριστέ, Σε σταύρωσαν,
Συμφέροντα, αδικία,
Ο κόσμος θα διορθωθεί;
Για είναι ουτοπία;
Όταν οι μύριοι ανθρωπιστές,
Κατέβηκαν στον άδη,
Που βρίσκεται λησμόνησα,
Της αρετής το χάδι.
Όταν
χρόνια πολλά και καλά, στους εορτάζοντες.
On 6/12/2020 4:07 μμ, Panagiotis Antonopoulos wrote:
Τις πιο θερμές ευχές μου στους εορτάζοντες της παρέας μας για υγεία, χαρά και
ευτυχία. Τάκης
-Original Message-
From: Orasi On Behalf Of Σκορδίλης Σπύρος
Sent: Sunday, December 6, 2020
Αστέρια και φεγγάρι.
Αστέρια βρίσκεστε ψηλά,
Κιο ουρανός γεμίζει,
Αστέρια λάμπετε πολλά,
Η γη όμως δεν φωτίζει.
Αστέρια κηροπήγια,
Μες τουρανού τα πλάτη,
Φωτάκια στο στερέωμα,
Χαράς οφθαλμαπάτη.
Αστέρια εσείς του σύμπαντος,
Στολίδια φωταψία,
Αστέρια που του άπειρου,
Μας δείχνετε
Ο άλλος και οι άλλοι.
Οι άλλοι τόκαναν αυτό,
Οι άλλοι και εκείνο,
Οι άλλοι εδώ στην πόλη μας,
Και οι άλλοι στο πεκίνο.
Ο άλλος σούκανε κακό,
Ο άλλος βλάπτει εμένα,
Μήπως, ο άλλος είσαι εσύ;
Και ο άλλος εγώ για σένα;
Ο άλλος και οι άλλοι,
Μικροί μα για μεγάλοι,
Ποιοι να είναι
Λάθος.
Στερνή μου γνώση
να σείχα πρώτα,
Μακριά το μέλον,
Θαμπά τα φώτα.
Ήρθεν ηθύμηση να δει,
Εκεί στου χτες το βάθος,
Πως τόκανα, και τι οφελεί,
Τούτο, που λέω λάθος.
Όλα μου, τότες κρύβονταν,
Στης νιότης μου το πάθος,
Κιότι κιαν έπραξα σωστό,
Δεν έμοιαζε με λάθος.
Ήταν της ζήσης η
Το παιδικό μου σπίτι.
Το σπίτι με τα λούλουδα,
τα δέντρα και τους κήπους,
Με τα πολλά παράθυρα,
Τους πέτρινους του τείχους.
Το σπίτι μου που αγνάντευα,
το νότο και τη δύση,
χαίρομουν την ανατολή,
χτισμένο μες τη φύση.
Το σπίτι μου με τα μαντριά,
Τα ζωντανά, το στάβλο,
Τα δυό τα
Το παιδικό μου σπίτι.
Το σπίτι με τα λούλουδα,
τα δέντρα και τους κήπους,
Με τα πολλά παράθυρα,
Τους πέτρινους του τείχους.
Το σπίτι μου που αγνάντευα,
το νότο και τη δύση,
χαίρομουν την ανατολή,
χτισμένο μες τη φύση.
Το σπίτι μου με τα μαντριά,
Τα ζωντανά, το στάβλο,
Τα δυό τα
στέλιο, χρόνια πολλά και χαρούμενα.
26/11/2020 8:05 μμ, Σακησ Πολυμενος wrote:
καλησπερα και απο εμενα χρονια πολα στον στελιο της λυστας και σε
οπιον και σε οπια γιορταζει σημερα σακης
Στις 26/11/2020 4:13 μ.μ., ο/η Γρηγόρης Αργυρόπουλος έγραψε:
Να Ευχηθώ χρόνια πολλά, στον Στέλιο, τον
Ειδήσεις, τηλεόραση.
Ακούω στο ραδιόφωνο,
Μπουκιά που να κατέβει,
Τα όσα λέει ο εκφωνητής,
Στομάχι ανακατέβει.
ανοίγω τηλεόραση,
Και η καρδιά με πιάνει,
κιαν άφηνα τον εαυτό,
Το κλάμμα δεν μου φτάνει.
Κλοπές, ληστείες βιασμοί,
Και φονικά, τραυματισμοί.
Σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές,
Χρόνια πολλά σου κατερίνα.
Χρόνια πολλά σου κατερίνα,
Βρισκόμαστε σε καραντίνα,
Πολλές να είναι οι ευχές,
Μα οι επισκέψεις λιγοστές.
Έχεις τύπο κατερίνα,
Γλύκα και δυναμισμό,
κείσαι ελκυστική γυναίκα,
Στο μισό τον πληθυσμό.
Όπου να είσαι κατερίνα,
Στο χωριό, μα και στην πόλη,
Χρόνια
Τέχνη και καλλιτέχνης.
Νεότερη έκδοση.
Τέχνη και καλλιτέχνης.
Τη μούσα του παρακαλει,
Κιαφού του ψιθυρίσει,
φτέρά και πάει για τάγνωστο,
Την τέχνη ναναστήσει.
Ο καλλιτέχνης μέμπνευση,
Με δύναμη και χάρη,
Η τέχνη του απ τη θέση σου,
Μαζί της θα σε πάρει.
Αρχή της κάθε τέχνης,
Ο
Απροσεξία μιας στιγμής.
Μιας στιγμής απροσεξία,
Θα την πούμε ατυχία,
Την αλλάζει τη ζωή μας,
Φέρνει την αποτυχία.
Μιάς στιγμής απροσεξία,
Της στιγμής αφηρημάδα,
Την πορεία μας αλλάζει,
Και μας ρίχνει στον καιάδα.
Μιας στιγμήςαπροσεξία,
Νάτο, το μεγάλο λάθος,
Που δεν είπαμε το όχι,
Άνθρωποι.
Άνθρωποι πόρτας διπλανής,
Απλοί της κάθε ημέρας,
Μιας πάλης βασανιστικής,
Μέχρι και της εσπέρας,
Άνθρωποι παγωνίζονταν
Νάχουν τον επιούσιο,
Με φόβο όπου τον δούλεψαν,
Εκείνον δα τον πλούσιο.
Όταν η μοίρα τόφερε,
Κη κρίση το ζητούσε,
Και η ανάγκη φώναζε,
Κη αρρώστια το
Χρόνια πολλά σου δέσποινα, χρόνια πολλά μαρία.
Τρανή γιορτή και σήμερα,
Γιορτάζει η παναγία,
Γιορτάζει και η δέσποινα,
Μαζί με τη μαρία.
Μαρία εσύ και δέσποινα,
Που σήμερα γιορτάζεις,
Την ομορφιά στους γύρω σου,
Με χάρη να μοιράζεις.
Της άνοιξης η νιώτη σου,
νάειναι μες στην καρδιά σου,
Του έλληνα ο διχασμός.
Του έλληνα ο διχασμός,
Στο αίμα του κυλάει,
Με λόγο και αντίλογο,
Καθημερνά μηλάει.
Του έλληνα ο διχασμός,
Θα είναι στο ντιενέϊ,
για τούτο ξέρεις, Είπε αυτός,
Κιο άλλός, Άλλο λέει.
Του έλλη να ο διχασμός,
Πάνω στο ίδιο θέμα,
Εγώ το λέω κόκκινο,
Να δεις αλλιώς το
Orasi mailing list
για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση
orasi-requ...@hostvis.net
και στο θέμα γράψτε unsubscribe
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
Orasi@hostvis.net
διαβάστε
Μάσκα και μάτια.
Η μάσκα κρύβει πρόσωπο,
Μα όχι αυτά που πρέπουν,
Στα μάτια είναι η ομορφιά,
Και εκείνα την εβλέπουν.
Μαργαριτάρια και χρυσός,
Κιάχρηστα τα παλάτια,
Ατίμητος ο θησαυρός,
Αγαπημένα μάτια.
Τα μάτια πρωτοθώρησαν,
Αγάπης μονοπάτια,
Τον έρωτα ανασταίνουνε,
Τον κάνουνε
Επιθυμιά.
Νάχα φτερά να πέταγα,
Και με το νου μου , έλεγα.
Πάνω από θάλασσες, βουνά,
πόλεις κιόμορφα νησιά.
Να πέταγα πολύ ψηλά,
Του κόσμου νάβλεπα πολλά.
Αμάν, και τούτη η επιθυμιά,
ναν του μυαλού παραξενιά,
πετόντας γύριζα, ξανά,
και πήγαινα στο πουθενά.
Αν αγαπούσα τους ανθρώπους,
Καραντίνα.
Καραντίνα, κιάλλο ποιήμα,
Του εμμετροσκεπτικιστή σας.
Πάλι γίναμαι το θύμα,
Πάλι κλείσαν τη ζωή σας.
Έρημη πόλη
Έρημοι σταθμοί,
Βγήκαν οι στίχοι
αληθινοί.
Πόλεμος είναι σιωπηρός,
Κιο διπλανός μου σαν οχτρός,
Μάχη αόρατη κιαγώνα,
Για τον ιό,
Μες στο χειμώνα.
Ιός κιαυτός,
στους εορτάζοντες, χρόνια πολλά, χαρούμενα και με υγεία.
On 8/11/2020 9:43 μμ, Σακησ Πολυμενος wrote:
καλησπερα χρονια πολα και υγειή και με ευτυχια σακης
Στις 8/11/2020 9:21 μ.μ., ο/η Γρηγόρης Αργυρόπουλος έγραψε:
Σε Λάσπα και Καπνάκη, Να πω χρόνια πολλά, Όμορφη η κάθε μέρα, Να τους
Νιάτα της φτώχιας.
Απελπισμένα μου παιδιά,
Τι είρθατε στην ελλάδα,
Πολλά από σας είστε άνεργα,
Μήτε για φασολάδα.
Τρία παιδιά απ το πακιστάν,
Αλή ζεμπέρ,
και ο σαλμάν,
Βραχνάς και άχ, και ωχ αμάν.
Νιάτα της φτώχιας μα κεδώ,
Τώρα μας βρήκε κρίση,
Νέος κεγώ δεν χόρταινα,
Μεγάλο μέχει
Νάχουμε και τι νάχουμε.
Νάχουμε και τι νάχουμε,
Πολλά, μα ας πω ποιο λίγα,
Να μπαίνει στο δωμάτιο,
Του ήλιου μιαν ακτίδα.
Νάχουμε και τι νάχουμε,
Χτυπάει το ξυπνητήρι,
Νάχουμε μια δουλειά στρωτή,
Ζωή σαν πανηγύρι,
Νάχουμε και τι νάχουμε,
Μια φαμελιά, Ένα σπίτι,
Κήπο με δέντρο νάχουμε,
Καλό μήνα στο νοέμβρη.
Καλό μήνα στο νοέμβρη,
Άλλο κακό να μη μας έυρει.
Μήνας που μελαγχολούμε,
Το σωστό πάλι θα βρούμε.
Δεν μας πιάνει απελπισία,
Πάντα αισιοδοξία.
Μέσα απ την κάποια συνεφιά,
Καλή μας είναι η αντιλιά.
Δεν φταίει ο μήνας στα δεινά μας,
Ούτε στα λάθη τα κοινά μας.
Ίδιες ανάγκες.
Αχ, κούνια που μας κούναγε,
Τους δυό λαούς αντάμα,
Ίδιος σεισμός μας τάραξε,
Μας άγγιξε το δράμα.
Ίδια είν`η γης που μας κρατά,
Κιας μοιάζει χωρισμένη,
Είδιος σεισμός που μας κουνά,
Ίδιο τσουνάμι βγαίνει.
Ίδιος αγέρας μας φυσά,
Ίδια βροχή μας βρέχει,
Χώρα μεγάλη για
νόημα της ζωης.
Ποιο ναν το νόημα της ζωής;
Φιλόσοφοι ταναζητούν,
Αυτό το νόημα της ζωής
Όλοι τους πάντα κυνηγούν,
Ποιο ναν το νόημα της ζωής;
Μα, οι σοφοί το διαλαλούν,
Ποιο ναν το νόημα της ζωής;
γιατί και τούτοι διαφωνούν;
Νάτο, το νόημα της ζωής,
η ηθική προστάζει,
Μα γιάλλο νόημα
Τα θέλω μου ζητώ.
Αυτοί που με λησμόνησαν,
τους πίστεψα εγώ.
Τις υποσχέσεις δέχτηκα,
Τις θέσεις τις κρατώ.
Για μένανε τον άγνωστο,
Τα σκέφτηκαν αυτά,
Τυς έβαλα μπροστάριδες,
Δεν πράξανε σωστά.
Τα όσα με φορτώσανε
και τάκανα αρχή,
Ακόμα ψάχνω για να βρω,
Πιος θα τα υπηρετεί.
Οι
Ανθρωπιά και καλοσύνη.
Δεν είναι αυτός πολιτισμός,
Όσο κιαν μας πικραίνει,
Όταν ετούτος να πεινά,
Και εκείνος να πλουταίνει.
Το θέλω σου να μη γενεί,
Εμππόδιο του άλλου,
Μη φαν το δίκιο του μικρού,
Οι πράξεις του μεγάλου.
Μην αδικείς ανάπηρο,
Αδύναμο κιανήμπορο,
Μον βόηθατον, Όσο
Δέξου και το αλλιώτικο.
Η δράση φέρνει αντίδραση,
Κη βία φέρνει βία,
Δίκαιους νόμους και θεσμούς,
Να φτιάξει η πολιτεία.
Δέξου και το αλιώτικο,
Το διαφορετικό του,
Τούτο το πίστεψες εσύ,
Σεβάσου το δικό του.
Οι αντιθέσεις κάνουνε
Θαρό την αρμονία,
μαζί με το ξεχωριστό,
Πηγαίνει η
Μάσκαφοράμε.
Για ιδέστε, Τι παράξενο,
Στον κόσμο μας που γένετε,
Πάντα φορούσαμε τη μάσκα,
Μα τώρα η μάσκα Φαίνετε.
Μάσκα φοράει η ψυχη,
Μάσκα και η καρδιά μας,
Μα τώρα και στο πρόσωπο,
Μάσκα για την υγειά μας.
Η μάσκα από μέσα μας
να πάει στα σκουπίδια,
Ας μείνει όμως στο πρόσωπο,
Κουμουνισμός, καπιταλισμός.
Παλιός εγώ,
Και σαν παλιές,
Τις σκέψεις μου θα βρείτε,
Όμως, αν τις προσέξετε,
Κάτι σωστό θα δείτε.
Δύο είναι τα συστήματα,
Και διάλεξε και πάρε,
Το ένα, να το παρατάς,
Και τάλλο πέρα βγάλε.
Το ένα, ο κουμουνισμός,
Και τάλλο, ο καπιταλισμός.
Λίγουν τα δύο
Το καλοκαίρι διάβηκε.
Σε κάποιου δέντρου τη σκιά,
Στην άμο, στη ραστώνη,
Στης θάλασσας την αγκαλιά,
Κορμί, κιόπου ξαπλώνει,
Χάρηκε του καλοκαιριού,
Τη νύχτα και τη μέρα,
Την απλοσιά, και τη δροσιά,
Προβλήματα άστα πέρα.
Βουνό νερά και ρεματιά,
Σε λίμνη σε ποτάμι,
Όπου κιαν πήγες τι
Πόλεμος, και μπαμ και μπουμ.
Πόλεμος, και μπαμ και μπουμ,
Των τρανών δηλώσεις,
Κεσύ πας να σκοτωθείς,
Και για να σκοτώσεις.
Πόλεμος, και μπαμ και μπουμ,
πεύτουν οι πυραύλοι,
πεθαμένο το παιδι,
Που η μάνα θαύρει.
Πόλεμος, και μπαμ και μπουμ,
Και χαλάζι οι σφαίρες,
Κόπηκαν στο νιόγαμπρο,
Γέλιο και τραγούδι.
Γελώ και ειρωνεύωτην,
Τη μοίρα τη σαδίστρα,
Που εκείνη θέλει να θρηνώ,
Μα εγώ γλεντώ με ορχήστρα.
Τραγούδησε τον πόνο σου,
Όχι, να μη λυγίσεις,
Τραγούδηστον και μόνος σου,
Για να τον ενικήσεις.
Δεν είναι ανάγκη δυνατά,
Να τραγουδάς στον τόνο,
Τραγούδα και με τη
Στολίδι.
Φωνή γλυκιά,που κελαϊδεί,
της νιότης το τραγούδι,
Ευωδιαστή και χαρωπή,
Της γειτονιάς λουλούδι.
Ωραιοκάμωτη παιχνιδομάτα,
Αλαφροπάτημα στη στράτα.
Της μέρας ήλιου το αστέρι,
Φέγγος της νύχτας καλοκαίρι.
Μονειροπέρνει η θωριά σου,
Για ποιον την τόση ομορφιά σου;
Μιας μοίρας
Κορίτσι περιθώριο.
Κορίτσι που μουντζούρωσες,
Για πάντα τα ονειρά σου,
Κορίτσι που τη σκόρπισες,
Στους τόσους τη χαρά χου.
Κορίτσι όπου τόδωσες,
Στους άλλους ότι έχεις,
Της ομορφιάς τον πλούτο σου,
Σπάταλα, καταστρέφεις.
Κορίτσι που του έρωτα,
μάδησες τα φτερά του,
στιγμής τον πόθο
Θάλασσα.
Χαίρομαι, και σε χαιρετώ,
Σε φτάνω βήμα βήμα,
κιαπλώνεσε ομπρός μου,
Ίσυχη. δίχως κύμα.
Τη βλέπεις, και δεν την ακούς,
Σώπασε, ψίθυρους αχούς.
Η θάλασσα ακύμαντη,
Ήρεμη, σαν σε λίμνη,
Την άπνοια έχει σύμαχο,
χαρίζει τη γαλήνη.
Θάλαςςα με τις αλλαγές,
Το σκέρτσο και το νάζι,
Αυστραλία.
άλλη εποχή.
Μήνα ήθελες ολάκερο,
Ταξίδι για να κάνεις,
Θάλασσες και ωκεανούς,
Διασκίζεις και δεν φτάνεις.
Δείχνει ταστέρι του νοτιά,
στο ναύτη την πυξίδα,
Μια θάλασσα απέραντη,
στούτο το πλοίο είδα.
Σαν άλλος ήλιος φάνηκε,
Τειν τούτη η γής η ξένη,
Άγνωστο κόσμο απαντώ,
Ένα ξεχασμένο αστέρι.
Φωτεινός φωτιά κομήτης,
Πέρασες από κοντά μου,
Κιας υπάρχουν τόσα αστέρια,
Μισοσκόταδο μπροστά μου.
Με μαγνήτισες, διαβαίνεις,
Συνεχίζεις την τροχιά σου,
Άλλος τώρα Θε να πάρει,
Απ τη λάμψη τη δικιά σου.
Φωτεινό ήσουν όνειρο μου,
Που ανάμνηση θα γίνει,
Αργά και με υπομονή.
Υπομονή κιόχι βιασύνη,
Σε σένα δείξε εμπιστοσύνη,
Κιαν τούτο τόχεις λισμονήσει,
Πάρε παράδειγμα απ τη φύση.
Πολύ μεγάλη υπομονή,
Έχεις κυρά χελώνα,
Ξεκίνησες την άνοιξη,
Θα φτάσεις το χειμώνα.
Καλά τα λέγεις κυρ λαγέ,
Με την πολύ βιασύνη,
Μα μη σκοντάψεις,
Θύμισες και αναμνήσεις.
Οι αναμνήσεις του μυαλού,
Ζωή ξανά θυμίζει,
Κιόλη η εικόνα απ τα παλιά,
Που ο νους φωτογραφίζει.
Πραγματικό το γεγονός,
Ήλιος της μέρας μοιάζει,
Μα η ανάμνηση γιαυτό,
Φεγγάρι της νυχτιάς φαντάζει.
Η πρώτη ζήση της χαράς,
Πετάει με τα φτερά της,
Τις αναμνήσεις
Γαλήνη και μπουρίνι.
Και πλιτς και πλατς,
Και γλουκλλ γκλουκ,
Και φλιτς και σιγοέλεγε,
Θάλασσα η χαϊδεμένη,
Με κυματάκια έπαιζε,
Νωχελικά απλωμένη.
Ωω! Θάλασσα προκλητικη,
Ηλιόζεστη για μπάνιο,
Βαριεστημένοι ανόρεχτοι
εργάτες στο καρνάγιο.
Της θάλασσας ο ραντισμός,
Η αλμυροψιχάλα,
Το
Στον πέτρο ρουκουτάκη.
Ότανανοίγουν τα σχολεία,
Μούρχετε τούτη η ιστορία.
Σύντομα, κιαπο την αρχη,
Κιας είναι σε πολλούς γνωστή.
Για τον πέτρο ρουκουτάκη γράφω,
Τον Γλύπτη, δάσκαλο, ζωγράφο.
Πέτρο για σε κάτι να πω,
Ας είναι για χαιρετισμό.
Ταλέντο είχες δυνατό,
Και έμπνευση μεγάλη,
Κρεμαστοί κήποι της βαβυλώνας.
Ωω! Βαβυλώνα,
Απ την κουλτούρα σου γνωστή,
Στα γράμματα, στις τέχνες,
στη γραφή.
Σε ύμνησαν,
μεγάλοι και ιδικοί,
χώρα, το πέρασμα σου
άφησε εποχή.
Με τούτα και με εκείνα
και μαυτά,
Είσαι ένα από τα θαύματα,
τα εφτά.
Ωω! βαβυλώνα,
με τους κήπους
Πρόληψη.
Οι σπουδες δεν μου επιτρέπουν,
Και διστάζω να το πω,
Πως μαντέματος κρατάω,
Του κακού τον κοδικό.
Αχ, ταφτί σε με, σφυρίζει,
Τι κακό πάλι θακούσω,
Το κεφάλι μου με τρωεί,
Και θα πάω να το λούσω.
Δεν μαρέσει να πιστεύω, σε προλήψεις,
μα μου βγαίνει.
Το αυτί μου όταν σφυρίζει,
Καλοκαίρι αλλαγή.
Κάταπ το δέντρο,
Στο τραπέζι,
Το ποτήρι κι`ο μεζές,
Με παρέα, παραλία,
Φάγε πίνε,
λέγε ευχές.
Νόστιμες τις λιχουδιές,
Με τους γείτονες αντάμα,
Τρόγε απ`όλα,
Πες, και πες.
κινητό μουσική συνάμα,
Κι`όμορφες οι μυρωδιές.
Φρούτα, δροσερά ποτά,
Παγωτά, κηπουρικά,
τον ακούσουν. Να είσαι καλά που
μου τον θύμησες.
--Κώστας--
-Original Message-
From: Orasi [mailto:orasi-boun...@hostvis.net] On Behalf Of Φώτης Ζάκας
Sent: Monday, June 15, 2020 9:58 PM
To: orasi mailing list
Subject: [Orasi] στράτος.
Στράτος.
Στη σκέψη μου διαβαίνουνε
Άνθρωποι πεθαμένοι
Κάταπ το πλατάνι.
Κάταπ το πλατάνι,
Γέρος θα μας πει,
Τούτην ιστορία,
Να είναληθινή;
Κάταπ το πλατάνι,
δδίπλα στο ποτάμι,
βρε θα μας κουφάνει,
Βόσκει το χαϊβάνι.
Κάταπ το πλατάνι,
Πλάϊ στο ποτάμι,
Ήλιος κει δεν πιάνει,
Τι δροσιά που κάνει.
Κάταπ το πλατάνι,
Αα, τι θα σημάνει,
νέα
Στράτος.
Στη σκέψη μου διαβαίνουνε
Άνθρωποι πεθαμένοι,
Σημάδι αφήκαν στη ζωή,
Μη μείνουν ξεχασμένοι.
Εκεί Τυφλός οργανοπέχτης,
Να ήταν η εποχή ο φταίχτης;
Επαίτες μουσικοί στο δρόμο,
Τυφλοί είχαν την ανάγκη νόμο.
Όργανο παίζουν νίκος στράτος,
Και είναι διώκτης τους το κράτος.
Μέσα στου
Στο νέο που τότε μας έφυγε.
Στο Σπύρο τάγκαλο.
Σένα συρτάρι πέτυχα,
Της θύμησης χαρτί,
Την απορία διάβασα,
Μας έφυγες γιατί;
Αφήστε λίγο τις χαρές,
Τα γλέντια τα τραγούδια,
Και στεφανώστε το παιδί,
Με νεκρικά λουλούδια.
Δεν πρόκαμες την όποια σου,
να τη χαρείς στη στέψη,
μαυτές που σε
Γειτονιά μου.
Χαμόγελα προσποιητά,
Και πεταχτή μια καλημέρα,
Κλειστή κρατιέτε η καρδιά,
Κιάχαρα πέρασεν η μέρα.
Μικρομεγάλωσαν στα λόγια,
Μωρά, που δεν φοβούντε μπόγια.
Στον καφενέ γέροντες άντρες,
Χτυπάν κεχριμπαρένιες χάντρες.
Τον έρωτα νωρίς χαλάνε,
Κορίτσια τα όνειρα πια νάναι!
Αλλαγή.
Στο ίδιο ζω το σκηνικό,
Μετακινήσεις στο αυτό.
Μια μέρα ολάκερι ζωή,
Με μια μικρή παραλλαγή,
Ρουτίνα και μονοτονία,
Βολεύτικα, ως την ανία.
Δουλειά και σπίτι και γιορτές,
Ίδιες μα ξέθωρες κιαυτές.
Δίχως το διαφορετικό,
Μη μου χαθεί το μερτικό.
Σόλα η νιώτη, έδινε χρώμα,
Αυτή
Καταναλωτισμός.
Αχ αυτή μου η επιθυμία,
Να ψωνίζω με μανία.
Σαν παιδί πόλα τα θέλει
και δεν έχει χορτασμό,
Μες στους τόσους κιεγώ να είμαι
στον καταναλωτισμό.
Μου πουλάνε, να ξοδεύω,
Ότι βλέπωτο ζηλεύω.
Τούτο θέλω, το γουστάρω,
Και αμέσως θα το πάρω.
Κείνο, να με ειδούν κοι άλλοι,
Μάνα και γιος λογαριασμός.
Το αγοράκι ένα βράδυ,
Ξεχνάει της μάνας του το χάδι,
Πάει στη μμητέρα, στη ν κουζίνα,
Μαγείρισσα η μαμά του φίνα.
Δείπνο τη βρίσκει εκεί να φτιάνει,
Καιρό το αγόρι όμως δεν χάνει.
Ένα χαρτάκι αυτό της δίνει,
Χρήματα του χρωστάει εκείνη.
Τι πρόκειται να λάβει
χρώμαμου.
Δεν διάλεξα το χρώμα μου,
Και φταίξιμο είναι αυτό;
Κεσύ το κληρονόμησες,
το χρώμα το λευκό.
Δεν διάλεξα τη φτώχια μου,
Εσύ μου τη φορτώνεις,
Μείχες σαν ζώο πάντοτε,
Δουλεύω, με σκοτώνεις.
Την τύχη την καλύτερη,
Η ράτσα μου που ναύρη,
Λευκό είναι το χρώμα σου,
Μα η ψυχή σου
Καλό μήνα, καλοκαίρι.
Καλό μήνα, Απ την αθήνα,
Και να τα περνάτε φίνα.
Καλό μήνα, καλοκαίρι.
Κιομορφιές πολλές, να φέρει.
Δεν θα γίνω οιωνοσκόπος,
Να μαντεύω τον καιρό,
Δεν θα μπώ σε ημερομήνια,
Παν τα χρόνια αυτά θαρώ.
Όμως έχω μια απορία,
Κιο καθένας ασ το ξέρει,
Μάνοιξη, ο ιούνης
Διευθυντής.
Εικώνες, από τα παλιά,
Κεγώ, σανείμουν στη δουλειά,
Κάλλιο να πω, υπηρεσία,
Δουλειά για λίγους, αφασία.
Κάτι, από τότε θάχει αλλάξει,
Λείπουν πολλά για να είναι εντάξυ.
Ωχ, περνάει ο διευθυντής,
Στη δουλειά μας παρευθύς.
Εργασία και χαρά,
Νακρατάτε τη σειρά.
Καλημέρα,
Σκληρή εποχή.
Σύντομη σκέψη θα σας πώ,
Για ένα έργο απ το χαρίτο,
Σε κύκλο ποιητή γνωστό,
Πάλι γιαυτόν θα πω το ζήτω.
Το σκιαγραφόντας λέι την κρίση,
Αδιάβαστο δεν θα ταφίσει.
Όποιος στα χέρια του το πάρει,
Το Έργο δεν θα λησμονήσει.
Οι στίχοι του έχουν άλλη χάρη,
Με το ταλέντο
θα
1 - 100 απο 533 matches
Mail list logo
