Re: [Orasi] H χαμένη αξιοπιστία της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς
υπάρχουν δύο παράμετροι που ο αρθρογράφος δεν τις αναφέρει ή τις αγνοεί. Πρώτον στην Ευρώπη έχει μειοθεί ο πλούτος σήμερα παράγει το 17% του παγκόσμιου πλούτου έναντι 25% που παρείγαγε πριν 30 χρόνια. Επομένως όχι μόνο η αριστερά αλλά όλο το πολιτικό σύστημα θα πρέπει να μοιράσει μία πίτα μικρότερη. Δεύτερο το παράδειγμα της Δανίας είναι ατυχέστατο ως προς την μετανάστευσης μια και βρίσκεται στην εσχατιά της ευρώπης. Αυτό που δεν κατανοούν οι αναλύσεις αυτού του στιλ είναι πως πλέον έχουμε μπει σε ένα πλήρες παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον που τα κράτη από μόνα τους δεν μπορούν να λύσουν προβλήματα όπως αυτό της μετανάστευσης και της αναδιανομής του πλούτου με όρους του 20ου και του 19ου αιώνα. --Κώστας-- -Original Message- From: Γιώργος Καλουδάκης Sent: Friday, March 02, 2018 12:52 PM To: ORASI Subject: [Orasi] H χαμένη αξιοπιστία της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς H χαμένη αξιοπιστία της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς http://www.euro2day.gr/ftcom/ftcom_gr/article-ft-gr/1598032/h-hamenh-axiopistia-ths-eyropaikhs-kentroaristeras.html Τα μαρτύρια της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς δεν έχουν τελειωμό. Στις ιταλικές εκλογές στις 4 Μαρτίου, το Δημοκρατικό κόμμα, παρά τα όσα πέτυχε ως κυβέρνηση, πιθανότατα θα τερματίσει πίσω από τον κεντροδεξιό συνασπισμό του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και το αντι-συστημικό Κίνημα των Πέντε Αστέρων. Η μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, η σταθεροποίηση των τραπεζών και η επιστροφή μιας στάσιμης οικονομίας στην ανάπτυξη είναι αξιέπαινα επιτεύγματα, αλλά από ό,τι φαίνεται δεν αποτελούν συνταγή για νίκη στις εκλογές. Την ίδια ημέρα, θα μάθουμε αν τα μέλη του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας στήριξαν την πρόταση της ηγεσίας για συμμετοχή σε μια ακόμα κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» με τους Χριστιανοδημοκράτες της Άνγκελα Μέρκελ. Η επιλογή με την οποία είναι αντιμέτωπο το SPD, διχασμένο και παγιδευμένο σε ένα καθοδικό σπιράλ, είναι επώδυνη. Το κόμμα είναι καταδικασμένο αν δώσει τα χέρια με το CDU και καταδικασμένο αν δεν το κάνει. Η απόρριψη ενός μεγάλου συνασπισμού μπορεί να πυροδοτήσει τη διενέργεια νέων εκλογών. Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση, η στήριξη για το SPD ήταν στο ιστορικό χαμηλό του 15,5%, πίσω από την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), του πιο ανοιχτά ακροδεξιού κόμματος που έχει μπει ποτέ στην Bundestag. Δεν είναι απίθανο το AfD να ξεπεράσει το SPD, αν γίνουν σύντομα εκλογές. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα στην πιο ισχυρή και πιο σταθερή δημοκρατία θα ισοδυναμούσε με σεισμό στα θεμέλια της Ε.Ε. Αλλά αν το SPD συνεργαστεί με το CDU, θα κινδυνεύσει να υποστεί μεγαλύτερο πλήγμα στην ταυτότητα και στο όνομά του. Σε όλη την Ευρώπη, αντικαθεστωτικά κινήματα, συχνά από τον χώρο της άκρας δεξιάς, παίρνουν ψήφους από τις σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις. Σε όλες τις χώρες, οι συνασπισμοί αυτοί καταλήγουν να πληγώνουν τα κεντροαριστερά κόμματα, καθώς μοιράζονται την ευθύνη για τις σφιχτές οικονομικές, δημοσιονομικές και κοινωνικές πολιτικές που αποξενώνουν τους ψηφοφόρους τους. Το πολιτικό κατεστημένο της Ευρώπης άντεξε σε μεγάλο βαθμό το 2017 την επίθεση των αντι-συστημικών, λαϊκιστικών κομμάτων. Αλλά η επιτυχία αυτή απέκρυψε μια άλλη τάση: τη συνεχιζόμενη κατάρρευση της κεντροαριστεράς. Το Σοσιαλιστικό κόμμα της Γαλλίας, το ολλανδικό Εργατικό κόμμα και οι Τσέχοι Σοσιαλδημοκράτες υπέστησαν επώδυνες εκλογικές ήττες. Το ίδιο συνέβη και στο SPD, το οποίο κέρδισε το 20,5% των ψήφων στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, η χειρότερη επίδοσή του από την δημιουργία της ομοσπονδιακής δημοκρατίας της Γερμανίας το 1949. Οι προοπτικές για τα επόμενα δύο χρόνια δεν είναι πιο αισιόδοξες. Στο Βέλγιο, το οποίο θα διεξαγάγει εκλογές τον Μάιο του 2019, τα σκάνδαλα διαφθοράς περιορίζουν τη στήριξη από τους άλλοτε κυρίαρχους γαλλόφωνους Σοσιαλιστές της Βαλόνης. Οι ολλανδόφωνοι σύντροφοί τους στην Φλάνδρα ελπίζουν να αντιστρέψουν τη δική τους πτώση με το να ξεφορτωθούν τους ηγέτες της παλιάς φρουράς του κόμματος. Τα αριστερά κόμματα θα γνωρίσουν μεγάλες ήττες στις εκλογές του Απριλίου στην Ουγγαρία και στις επόμενες εκλογές στην Πολωνία, το 2019. Είναι πολύ εύκολο να το αποδώσει κανείς αυτό απλά στη διάβρωση του κράτους δικαίου και του δίκαιου πολιτικού συναγωνισμού υπό τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν και τον ισχυρό άντρα της Πολωνίας Γιάροσλαβ Καζίνσκι. Η ουγγρική αριστερά είναι διχασμένη και ταλαιπωρημένη από την αναποτελεσματικότητα που έδειξε ως κυβέρνηση πριν το 2010. Στην Πολωνία, όπου τα αριστερά κόμματα δεν κέρδισαν καμία έδρα το 2015, το συντηρητικό εθνικιστικό κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη είναι δημοφιλές κυρίως λόγω της υιοθέτησης αριστερόστροφων σοσιαλιστικών πολιτικών, με σημαντικότερα τα γενναιόδωρα επιδόματα τέκνου. Όπως καταδεικνύει αυτό το παράδειγμα, η παρακμή της οργανωμένης σοσιαλδημοκρατίας δεν σημαίνει πως οι σοσιαλιστικές και οι οικονομικές πολιτικές που συνήθως είναι συνδεδεμένες με την αριστερά έχουν χάσει την απήχησή τους. Αντιθέτως, εκατομμύρια ψηφοφόροι θέλουν ένα προστατευτικό κοινωνικό κράτος
Re: [Orasi] H χαμένη αξιοπιστία της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς
Αν δέν μπορούν λοιπόν να τα λύσουν οι σοσιαλδημοκράτες της Ευρώπης, πολύ φοβάμαι ότι θα πατώσουν εντελώς τα επόμενα χρόνια και η ακροδεξιά θα τρίβει τα χέρια της! Γιώργος -- From: "Kostas .D. Theodoropoulos" Sent: Friday, March 02, 2018 1:55 PM To: "orasi mailing list" Subject: Re: [Orasi] H χαμένη αξιοπιστία της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς υπάρχουν δύο παράμετροι που ο αρθρογράφος δεν τις αναφέρει ή τις αγνοεί. Πρώτον στην Ευρώπη έχει μειοθεί ο πλούτος σήμερα παράγει το 17% του παγκόσμιου πλούτου έναντι 25% που παρείγαγε πριν 30 χρόνια. Επομένως όχι μόνο η αριστερά αλλά όλο το πολιτικό σύστημα θα πρέπει να μοιράσει μία πίτα μικρότερη. Δεύτερο το παράδειγμα της Δανίας είναι ατυχέστατο ως προς την μετανάστευσης μια και βρίσκεται στην εσχατιά της ευρώπης. Αυτό που δεν κατανοούν οι αναλύσεις αυτού του στιλ είναι πως πλέον έχουμε μπει σε ένα πλήρες παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον που τα κράτη από μόνα τους δεν μπορούν να λύσουν προβλήματα όπως αυτό της μετανάστευσης και της αναδιανομής του πλούτου με όρους του 20ου και του 19ου αιώνα. --Κώστας-- -Original Message- From: Γιώργος Καλουδάκης Sent: Friday, March 02, 2018 12:52 PM To: ORASI Subject: [Orasi] H χαμένη αξιοπιστία της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς H χαμένη αξιοπιστία της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς http://www.euro2day.gr/ftcom/ftcom_gr/article-ft-gr/1598032/h-hamenh-axiopistia-ths-eyropaikhs-kentroaristeras.html Τα μαρτύρια της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς δεν έχουν τελειωμό. Στις ιταλικές εκλογές στις 4 Μαρτίου, το Δημοκρατικό κόμμα, παρά τα όσα πέτυχε ως κυβέρνηση, πιθανότατα θα τερματίσει πίσω από τον κεντροδεξιό συνασπισμό του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και το αντι-συστημικό Κίνημα των Πέντε Αστέρων. Η μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, η σταθεροποίηση των τραπεζών και η επιστροφή μιας στάσιμης οικονομίας στην ανάπτυξη είναι αξιέπαινα επιτεύγματα, αλλά από ό,τι φαίνεται δεν αποτελούν συνταγή για νίκη στις εκλογές. Την ίδια ημέρα, θα μάθουμε αν τα μέλη του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας στήριξαν την πρόταση της ηγεσίας για συμμετοχή σε μια ακόμα κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» με τους Χριστιανοδημοκράτες της Άνγκελα Μέρκελ. Η επιλογή με την οποία είναι αντιμέτωπο το SPD, διχασμένο και παγιδευμένο σε ένα καθοδικό σπιράλ, είναι επώδυνη. Το κόμμα είναι καταδικασμένο αν δώσει τα χέρια με το CDU και καταδικασμένο αν δεν το κάνει. Η απόρριψη ενός μεγάλου συνασπισμού μπορεί να πυροδοτήσει τη διενέργεια νέων εκλογών. Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση, η στήριξη για το SPD ήταν στο ιστορικό χαμηλό του 15,5%, πίσω από την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), του πιο ανοιχτά ακροδεξιού κόμματος που έχει μπει ποτέ στην Bundestag. Δεν είναι απίθανο το AfD να ξεπεράσει το SPD, αν γίνουν σύντομα εκλογές. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα στην πιο ισχυρή και πιο σταθερή δημοκρατία θα ισοδυναμούσε με σεισμό στα θεμέλια της Ε.Ε. Αλλά αν το SPD συνεργαστεί με το CDU, θα κινδυνεύσει να υποστεί μεγαλύτερο πλήγμα στην ταυτότητα και στο όνομά του. Σε όλη την Ευρώπη, αντικαθεστωτικά κινήματα, συχνά από τον χώρο της άκρας δεξιάς, παίρνουν ψήφους από τις σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις. Σε όλες τις χώρες, οι συνασπισμοί αυτοί καταλήγουν να πληγώνουν τα κεντροαριστερά κόμματα, καθώς μοιράζονται την ευθύνη για τις σφιχτές οικονομικές, δημοσιονομικές και κοινωνικές πολιτικές που αποξενώνουν τους ψηφοφόρους τους. Το πολιτικό κατεστημένο της Ευρώπης άντεξε σε μεγάλο βαθμό το 2017 την επίθεση των αντι-συστημικών, λαϊκιστικών κομμάτων. Αλλά η επιτυχία αυτή απέκρυψε μια άλλη τάση: τη συνεχιζόμενη κατάρρευση της κεντροαριστεράς. Το Σοσιαλιστικό κόμμα της Γαλλίας, το ολλανδικό Εργατικό κόμμα και οι Τσέχοι Σοσιαλδημοκράτες υπέστησαν επώδυνες εκλογικές ήττες. Το ίδιο συνέβη και στο SPD, το οποίο κέρδισε το 20,5% των ψήφων στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, η χειρότερη επίδοσή του από την δημιουργία της ομοσπονδιακής δημοκρατίας της Γερμανίας το 1949. Οι προοπτικές για τα επόμενα δύο χρόνια δεν είναι πιο αισιόδοξες. Στο Βέλγιο, το οποίο θα διεξαγάγει εκλογές τον Μάιο του 2019, τα σκάνδαλα διαφθοράς περιορίζουν τη στήριξη από τους άλλοτε κυρίαρχους γαλλόφωνους Σοσιαλιστές της Βαλόνης. Οι ολλανδόφωνοι σύντροφοί τους στην Φλάνδρα ελπίζουν να αντιστρέψουν τη δική τους πτώση με το να ξεφορτωθούν τους ηγέτες της παλιάς φρουράς του κόμματος. Τα αριστερά κόμματα θα γνωρίσουν μεγάλες ήττες στις εκλογές του Απριλίου στην Ουγγαρία και στις επόμενες εκλογές στην Πολωνία, το 2019. Είναι πολύ εύκολο να το αποδώσει κανείς αυτό απλά στη διάβρωση του κράτους δικαίου και του δίκαιου πολιτικού συναγωνισμού υπό τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν και τον ισχυρό άντρα της Πολωνίας Γιάροσλαβ Καζίνσκι. Η ουγγρική αριστερά είναι διχασμένη και ταλαιπωρημένη από την αναποτελεσματικότητα που έδειξε ως κυβέρνηση πριν το 2010. Στην Πολωνία, όπου τα αριστερά κόμματα δεν κέρδισαν καμία έδρα το 2015, το συντηρητικό εθνικιστικό κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη είναι δημοφ
[Orasi] H χαμένη αξιοπιστία της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς
H χαμένη αξιοπιστία της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς http://www.euro2day.gr/ftcom/ftcom_gr/article-ft-gr/1598032/h-hamenh-axiopistia-ths-eyropaikhs-kentroaristeras.html Τα μαρτύρια της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς δεν έχουν τελειωμό. Στις ιταλικές εκλογές στις 4 Μαρτίου, το Δημοκρατικό κόμμα, παρά τα όσα πέτυχε ως κυβέρνηση, πιθανότατα θα τερματίσει πίσω από τον κεντροδεξιό συνασπισμό του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και το αντι-συστημικό Κίνημα των Πέντε Αστέρων. Η μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, η σταθεροποίηση των τραπεζών και η επιστροφή μιας στάσιμης οικονομίας στην ανάπτυξη είναι αξιέπαινα επιτεύγματα, αλλά από ό,τι φαίνεται δεν αποτελούν συνταγή για νίκη στις εκλογές. Την ίδια ημέρα, θα μάθουμε αν τα μέλη του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας στήριξαν την πρόταση της ηγεσίας για συμμετοχή σε μια ακόμα κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» με τους Χριστιανοδημοκράτες της Άνγκελα Μέρκελ. Η επιλογή με την οποία είναι αντιμέτωπο το SPD, διχασμένο και παγιδευμένο σε ένα καθοδικό σπιράλ, είναι επώδυνη. Το κόμμα είναι καταδικασμένο αν δώσει τα χέρια με το CDU και καταδικασμένο αν δεν το κάνει. Η απόρριψη ενός μεγάλου συνασπισμού μπορεί να πυροδοτήσει τη διενέργεια νέων εκλογών. Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση, η στήριξη για το SPD ήταν στο ιστορικό χαμηλό του 15,5%, πίσω από την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), του πιο ανοιχτά ακροδεξιού κόμματος που έχει μπει ποτέ στην Bundestag. Δεν είναι απίθανο το AfD να ξεπεράσει το SPD, αν γίνουν σύντομα εκλογές. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα στην πιο ισχυρή και πιο σταθερή δημοκρατία θα ισοδυναμούσε με σεισμό στα θεμέλια της Ε.Ε. Αλλά αν το SPD συνεργαστεί με το CDU, θα κινδυνεύσει να υποστεί μεγαλύτερο πλήγμα στην ταυτότητα και στο όνομά του. Σε όλη την Ευρώπη, αντικαθεστωτικά κινήματα, συχνά από τον χώρο της άκρας δεξιάς, παίρνουν ψήφους από τις σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις. Σε όλες τις χώρες, οι συνασπισμοί αυτοί καταλήγουν να πληγώνουν τα κεντροαριστερά κόμματα, καθώς μοιράζονται την ευθύνη για τις σφιχτές οικονομικές, δημοσιονομικές και κοινωνικές πολιτικές που αποξενώνουν τους ψηφοφόρους τους. Το πολιτικό κατεστημένο της Ευρώπης άντεξε σε μεγάλο βαθμό το 2017 την επίθεση των αντι-συστημικών, λαϊκιστικών κομμάτων. Αλλά η επιτυχία αυτή απέκρυψε μια άλλη τάση: τη συνεχιζόμενη κατάρρευση της κεντροαριστεράς. Το Σοσιαλιστικό κόμμα της Γαλλίας, το ολλανδικό Εργατικό κόμμα και οι Τσέχοι Σοσιαλδημοκράτες υπέστησαν επώδυνες εκλογικές ήττες. Το ίδιο συνέβη και στο SPD, το οποίο κέρδισε το 20,5% των ψήφων στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, η χειρότερη επίδοσή του από την δημιουργία της ομοσπονδιακής δημοκρατίας της Γερμανίας το 1949. Οι προοπτικές για τα επόμενα δύο χρόνια δεν είναι πιο αισιόδοξες. Στο Βέλγιο, το οποίο θα διεξαγάγει εκλογές τον Μάιο του 2019, τα σκάνδαλα διαφθοράς περιορίζουν τη στήριξη από τους άλλοτε κυρίαρχους γαλλόφωνους Σοσιαλιστές της Βαλόνης. Οι ολλανδόφωνοι σύντροφοί τους στην Φλάνδρα ελπίζουν να αντιστρέψουν τη δική τους πτώση με το να ξεφορτωθούν τους ηγέτες της παλιάς φρουράς του κόμματος. Τα αριστερά κόμματα θα γνωρίσουν μεγάλες ήττες στις εκλογές του Απριλίου στην Ουγγαρία και στις επόμενες εκλογές στην Πολωνία, το 2019. Είναι πολύ εύκολο να το αποδώσει κανείς αυτό απλά στη διάβρωση του κράτους δικαίου και του δίκαιου πολιτικού συναγωνισμού υπό τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν και τον ισχυρό άντρα της Πολωνίας Γιάροσλαβ Καζίνσκι. Η ουγγρική αριστερά είναι διχασμένη και ταλαιπωρημένη από την αναποτελεσματικότητα που έδειξε ως κυβέρνηση πριν το 2010. Στην Πολωνία, όπου τα αριστερά κόμματα δεν κέρδισαν καμία έδρα το 2015, το συντηρητικό εθνικιστικό κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη είναι δημοφιλές κυρίως λόγω της υιοθέτησης αριστερόστροφων σοσιαλιστικών πολιτικών, με σημαντικότερα τα γενναιόδωρα επιδόματα τέκνου. Όπως καταδεικνύει αυτό το παράδειγμα, η παρακμή της οργανωμένης σοσιαλδημοκρατίας δεν σημαίνει πως οι σοσιαλιστικές και οι οικονομικές πολιτικές που συνήθως είναι συνδεδεμένες με την αριστερά έχουν χάσει την απήχησή τους. Αντιθέτως, εκατομμύρια ψηφοφόροι θέλουν ένα προστατευτικό κοινωνικό κράτος και είναι θυμωμένοι για τις περιστασιακές θέσεις εργασίας, την κοινωνική ανασφάλεια και την ανεξέλεγκτη παγκοσμιοποίηση. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί ψηφοφόροι απλά δεν εμπιστεύονται την κεντροαριστερά. Την πρώτη δεκαετία αυτού του αιώνα, πολλοί Σοσιαλδημοκράτες ανέχτηκαν τις χειρότερες υπερβολές του χρηματοοικονομικού καπιταλισμού και στη συνέχεια συνεργάστηκαν με την κεντροδεξιά για να κάνουν τους λιγότερο ευνοημένους να πληρώσουν τον λογαριασμό. Οι ψηφοφόροι περιφρονούν την κεντροαριστερά γιατί δεν αναγνωρίζει τη σημασία της εθνικής ταυτότητας και γιατί δεν έχει το κουράγιο να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που ανακύπτουν από τη μετανάστευση στις τοπικές κοινωνίες. Η προοδευτική, διεθνιστική οπτική της σοσιαλδημοκρατίας είναι ωραία και καλή. Αλλά όσο περισσότερο καθυστερεί να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες των ψηφοφόρων για τις πολιτιστικές αξίες και την κυρίαρχη οικονομ
