Μπορώ να περιφανευτώ πως έχω έναν απο τους πρώτους 3000 βινιλίους. Σπύρος
10 Απρ 2018, 15:24, ο χρήστης «Chrysella Lagaria <chrysellalaga...@gmail.com>» έγραψε: > > http://parallaximag.gr/life/texnes/trianta-chronia-apo-to-mama-gernao > > Τριάντα χρόνια από το ”Μαμά γερνάω” > Γιώργος ΤούλαςApril 10, 2018 > > > Ιούνιος 1988. Είμαι στην Αθήνα φοιτητής στην τελευταία εξεταστική για το > πτυχίο. Ετών 22. Ένα μικρό ραδιόφωνο που έχουμε σπίτι συντονισμένο στον Αθήνα > 984 που έχει ξεκινήσει στις 31 Μαϊου τις εκπομπές του ανοίγοντας το παιχνίδι > της ελεύθερης ραδιοφωνίας. > > Παίζουν ένα τραγούδι που έχει ένα στίχο που προκαλεί κουβέντες στις εκπομπές. > Άλλο ένα-ένα-τέσσερα και άλλο εννιά και ογδόντα τέσσερα. Οι παραγωγοί λένε > πως αναφέρεται στο διευθυντή του σταθμού, το Γιάννη Τζανετάκο που προέρχεται > από το ομώνυμο κίνημα. Μια νύχτα ο Τζανετάκος κάνει μια εκπομπή με τον Ιάσονα > Τριανταφυλίδη και τη Λίνα Νικολακοπούλου και μιλάνε και για το τραγούδι. > Είναι αργά μετά τα μεσάνυχτα και το τραγούδι λέγεται ”Πάμε κάπου”. > > Την επόμενη μέρα στο Δεύτερο. Παίζει ένα άλλο τραγούδι που μας τραβά την > προσοχή. Είναι η Ζελατίνα. Σταματάω το διάβασμα και κοιτάζω το ραδιόφωνο. > Αντιλαμβάνομαι ότι το ίδιο κάνει και η γυναίκα μου δίπλα μου. Το ακούμε σαν > μαγνητισμένοι. Ο εκφωνητής, δεν θυμάμαι πια ποιος ήταν, της απογευματινής > ζώνης, λέει για ένα νέο δίσκο που μόλις κυκλοφόρησε. Ο δίσκος έχει το > παράξενο όνομα ”Μαμά γερνάω” που μοιάζει πιο πολύ με κατάθεση ψυχής παρά με > τίτλο δίσκου. Την επομένη πηγαίνουμε σε ένα δισκάδικο στην Αθηνάς και > αγοράζουμε το βινύλιο. > > > > Στο εξώφυλλο η Τάνια, κοριτσάκι, φωτογραφημένη από τον Τάσο Βρετό. Η εικόνα > έχει κάτι από τη μελαγχολία του ομώνυμου τραγουδιού Στο εσώφυλλο η > Τσανακλίδου, ο Κραουνάκης και η Νικολακοπούλου, παιδιά, περπατούν σε ένα > χωράφι. > > > > Στο δίσκο ανάμεσα στα ονόματα των συντελεστών που αναφέρονται είναι και του > Κώστα Χαριτοδιπλωμένου (!) στον προγραμματισμό των συνθεσάιζερ. > > Η ηχογράφηση κράτησε 3 μήνες (1/2/88-27/4/88). Στο βινύλιο υπάρχει ένα > τριανταφυλλάκι-μωσαϊκό-σήμα κατατεθέν όπως και ένα μήλο και ένα περιστέρι που > φιλοτέχνησε ο Μιχάλης Νεοκλής. Ο δίσκος βγήκε από τη CBS. > > > > Τα ραδιόφωνα αρχίζουν να παίζουν μετά μανίας το ομώνυμο ”Μαμά γερνάω”. Ο > Κραουνάκης και η Νικολακοπούλου έχουν πίσω την τεράστια επιτυχία, του > ”Κυκλοφορώ και Οπλοφορώ” που είχε πουλήσει 90 χιλιάδες δίσκους. Η Τσανακλίδου > έχει κάνει δυο εξαιρετικά πετυχημένους δίσκους με το Γιάννη Σπανό («Φίλε» > (1982) και «Της βροχής και της νύχτας» (1984). Το ”Μαμά γερνάω” δεν είναι > ένας εύκολος δίσκος που να προδικάζει τη συνέχεια της επιτυχίας. Και όντως > δεν γίνεται εύκολα κάτι τέτοιο. > > > > ”Η πρόθεση αυτής της δουλειάς δεν ήταν να αρέσει. Δεν κατασκευάστηκε, > δημιουργήθηκε” μου λέει η Λίνα Νικολακοπούλου ακριβώς τριάντα χρόνια από την > κυκλοφορία του. ”Άλλωστε πούλησε μέχρι το τέλος του 1988 μόνο 3.000 δίσκους. > Η Τάνια μάλιστα, που τραγουδούσε στο Ταμπού, μια μέρα αγχωμένη μου είπε: Μου > φαίνεται θα λέω μόνο τη Σουλτάνα τη Φωφώ στη σκηνή! Αυτός ο δίσκος κέρδισε με > τα χρόνια τον κόσμο. Τότε κάποιοι με ειρωνεύονταν, ότι αυτά που είχα γράψει > δεν ήταν για την ηλικία μου. Όμως ξέρεις μερικά πράγματα πρέπει να έχεις τη > δύναμη να τα πεις νωρίς, μετά γαληνεύεις, τα βλέπεις όλα με μια μεγαλύτερη > σοφία, αυτή η μετάβαση από τη νεότητα στην ωριμότητα δεν σου επιτρέπει να τα > πεις έτσι”. > > Στα ίδια συμπεράσματα πάνω κάτω καταλήγει και η Τσανακλίδου σήμερα: > > ”Για μένα ύψιστη επιτυχία δεν είναι οι πωλήσεις, αλλά η επίδραση που έχει ένα > τραγούδι, ένας δίσκος, στους ανθρώπους. Θυμάμαι όταν βγήκε ο δίσκος πολλούς > φίλους να βυθίζονται σ’ αυτό το υλικό για βδομάδες”. > > Κάπως έτσι είναι τα πράγματα τακτοποιημένα και στο μυαλό του Σταμάτη μετά από > τρεις δεκαετίες: > > ”Ήμασταν περιέργως αποφασισμένοι να μη μας αφορά το εμπόριο. Υπήρχε βαθύτατα > η επιθυμία να καταγραφεί κάτι που να ξεπερνάει την εποχή αλλά και να την > περιέχει. Ναι ξέραμε ότι ερχόταν μετά το Κυκλοφορώ, το οποίο άλλωστε > εξακολουθούσε να πουλάει, αλλά είχαμε μια άλλη ερμηνεύτρια, η οποία μάλιστα > ήταν συνειδητότατα εμπλεκόμενη στο δημιουργικό. Ολόψυχα”. > > Για την Τάνια Τσανακλίδου η εμπειρία έχει ως εξής: > > ”Νομίζω η πρώτη φορά που άρχισα να απολαμβάνω όλη τη διαδικασία του στούντιο, > ήταν τον καιρό των ηχογραφήσεων αυτού του δίσκου. Είχαμε αποφασίσει να μην > έχουμε παραγωγό και να μην μπαινοβγαίνουν στο στούντιο άσχετα άτομα. Ο > Σταμάτης είχε φέρει θυμιατό και θυμιάτιζε. Ο ήχος υπάρχει στο intro από τις > ¨Μοίρες¨. Θεωρώ ότι μια από τις συγκλονιστικές για μένα στιγμές ήταν όλες > εκείνες οι ώρες που δουλεύαμε στο σπίτι του Σταμάτη, πριν από το στούντιο. > Είχαμε ανοίξει και οι τρεις τον μέσα κόσμο μας και αφήσαμε όλα τα παράθυρα > ανοιχτά”. > > > > Το όνομα του δίσκου συνδέεται και μια άγνωστη ιστορία. Γεννήθηκε αρχικά ως > τίτλος επιθεώρησης στο μυαλό της στιχουργού. “Την άνοιξη του ’87 > συνεργαζόμουν με τον Σταμάτη Φασουλή στα κείμενα μιας επιθεώρησης που > επρόκειτο ν’ανεβάσει. Ψάχναμε για τίτλο και ξαφνικά,καθώς όλοι πρότειναν από > κάτι, πετάω και γω:”Μαμά γερνάω”. Ο Σταμάτης Φασουλής γυρίζει και μου λέει: > “Αντί να λες τέτοια,δεν πας σπίτι σου να γράψεις κανένα τραγούδι;” θυμάται > χρόνια μετά. > > > > Η Λίνα είναι τότε 31 χρόνων, ο Σταμάτης 33 και η Τάνια 36 και έχει χάσει πριν > λίγο καιρό τη μητέρα της. Η ανάγκη για μια εξομολόγηση που δεν πρόλαβε να > κάνει δίνει το μοτίβο στη δουλειά. > > ”Είχαμε γνωριστεί με τα παιδιά και όλο λέγαμε να κάνουμε κάτι μαζί, αλλά δεν > καθόταν. Εν τω μεταξύ παθαίνει η μητέρα μου. Νοέμβρης του ’86. Είμαι στα > χάλια μου εγώ, δεν θέλω να βγαίνω, να τρώω, περνάω δύσκολα. Ένα βράδυ, αρχές > του άλλου χρόνου, με τραβάνε τα παιδιά να πάω στην παράσταση τους, να βγω > λιγάκι, και όντως πάω στη «Λεωφόρο Α», όπου τραγουδούσαν η Άλκηστις και η > Ελευθερία. Είμαι όμως χάλια. Απαρηγόρητη. Μου λένε πάλι να κάνουμε κάτι μαζί > και τους απαντώ, «παιδιά, ούτε δίσκο θέλω, ούτε τίποτα. Το μόνο που θα είχε > τώρα νόημα για μένα θα ήταν ένα τραγούδι που θα έλεγα στη μάνα μου ό,τι δεν > πρόλαβα να της πω. Περνάνε λίγες ημέρες και ένα βράδυ, που παίζουμε χαρτιά με > το Σταμάτη, καταλαβαίνω ότι το πάει από ‘δω, το πάει από ‘κει, κάτι θέλει να > μου πει. Στο τέλος δεν αντέχει και μου το ξεφουρνίζει: «Σου ‘χει γράψει ένα η > Λίνα που δεν θα το πιστεύεις». Έτσι όπως είμαστε, παρατάμε τα χαρτιά, τα > παρατάμε όλα και δίνουμε ραντεβού με τη Λίνα. Αυτό το τραγούδι, όντως δεν > μπορούσα να το προβάρω όπως τα άλλα που έγιναν για τον δίσκο. Δεν το άντεχα. > Έτοιμος ήταν ο υπόλοιπος, αλλά αυτό δεν μπορούσα…Πρώτη φορά λοιπόν μπαίνουμε > και οι τρεις στο στούντιο να ψάξουμε τόνο και αρχίζω… Κάποια στιγμή ψάχνω να > τους βρω και είχαν εξαφανιστεί όλοι. Ο Σταμάτης, ο ηχολήπτης, όλοι. Μόνο η > Λίνα έκανε ότι διάβαζε εφημερίδα. Όλοι μέσα στο στούντιο έκλαιγαν. Τελικά > αυτή την πρώτη «πρόβα» την κρατήσαμε και στον δίσκο, είναι το «Υστερόγραφο» > θα πει χρόνια μετά στο ”Ένα τραγούδι μια ιστορία”, στήλη της εφημερίδας Τα > Νέα που επιμελούνταν οι Δημήτρης Μανιάτης, Μαρία Μαρκουλή και Χάρις Ποντίδα. > > > > Οι μήνες περνούν και τα τραγούδια του δίσκου γίνονται εμμονή για τους > μουσικούς παραγωγούς των ραδιοφώνων αλλά και για το κοινό. Το ένα μετά το > άλλο. Τα σκοτεινά (Μοίρες, Πάτωμα), τα πιο up tempo (Γυφτάκι, Σουλτάνα), τα > ταξιδιάρικα (Ζελατίνα, Πάμε Κάπου). > > Στο μεταξύ έχω ξεκινήσει να δουλεύω στο ραδιόφωνο στη Θεσσαλονίκη και ο > δίσκος λιώνει στο πλατό, φυσικά. Τηλεφωνούν, κυρίως κορίτσια και ζητάνε τα > τραγούδια του. Ζητάνε το Υστερόγραφο. Την εκδοχή του ομώνυμου τραγουδιού που > συμπεριλήφθηκε στο δίσκο από πρόβα, με ένα σπαραχτικό ξέσπασμα της Τάνιας. > > Το υλικό, μουσική και στίχοι είναι εντελώς κόντρα με ότι άλλο εκείνη την > εποχή. Είναι ένα δύσκολο έργο, που η αντοχή του στο χρόνο θα έδειχνε την > σπουδαιότητα του. Ο δίσκος δεν σταμάτησε να πουλάει ποτέ. > > Στο ”Μαμά γερνάω”, έλεγε χρόνια αργότερα ο Κραουνάκης, ”έπρεπε να μελοποιήσω > τη γυναικεία ψυχή, και δεν ήταν εύκολο πράγμα. Πολλές φορές εκείνη την εποχή > ένιωθα ότι η μουσική έπρεπε να είναι πιο συμβατική από τον στίχο. Γιατί > ένιωθα ότι ο λόγος της Λίνας θα βγάλει φίδι από την τρύπα, αυτός θα είναι το > ανατρεπτικό στοιχείο”. > > > > Πως δουλεύτηκε όμως ο δίσκος: > > ”Η Λίνα προπορεύτηκε με το λόγο. Θαρρετά διατύπωνε ορθώνοντας ψύχραιμα το > γυναικείο της παρόν μέσα στην εποχή. “Θα σου λέω τι κοιτάμε. Άλλο ένα ένα > τέσσερα κι άλλο εννιά κι ογδοντατέσσερα” Εξαιρετικοί σολίστες, πάλη με τους > ήχους, με τα αισθήματα, περιπετειώδη στούντιο, θαυμάσιοι ηχολήπτες, αγώνισμα. > Κούραση. Εγώ είχα εξαντληθεί. Ένιωθα πιθανά ενστικτωδώς την ευθύνη μου > απέναντι στην Ιστορία μας την κοινή. Η Λινα έγραφε εγώ μελοποιούσα, > ερχόντουσαν στο σπίτι, έμενα σε ένα πολύ ωραίο σπίτι με κήπο και δέντρα στο > Καλαμάκι κι έπαιζα τα τραγούδια. Υπήρχε μια κινητικότητα κατά την εγκυμοσύνη. > Ερχόταν φίλοι τα παίζαμε. Ήταν η Καρέζη με τον Καζάκο πολύ κοντά μας τότε” > θυμάται σήμερα ο Σταμάτης. > > > > ”Η προηγούμενη επιτυχία δεν ήταν βάρος γιατί υπήρχε μια συνεχής αναζήτηση και > επιθυμία να ανοίξει ένας νέος κύκλος. Υπήρχε γόνιμο έδαφος, καλή επικοινωνία > με το Σταμάτη και ένα διαρκές σκάψιμο. Έγραφα όσα θα ταίριαζαν στην Τάνια. Το > ομώνυμο γράφτηκε σε δυο δόσεις. Έγραψα τις πρώτες στροφές και το άφησα στην > άκρη για μήνες. Εκείνη τη χρονιά κάναμε Πρωτοχρονιά στο σπίτι της Καρέζη. > Γυρίσαμε ξημερώματα σπίτι μου. Ο Σταμάτης πήγε να κοιμηθεί και κάθισα και > έγραψα και τις υπόλοιπες στροφές. Θυμάμαι ακόμα και που καθόμουν όταν το > έγραφα. Ήμουν ειλικρινής με τον εαυτό μου. Ζύγιασα τα αισθήματα μου και > κατάλαβα ότι η οδύνη αφορά πολύ κόσμο. Όλοι βιώνουμε την ίδια πορεία, όλοι > έχουμε μια κρυφή πλευρά μέσα μας, που ο χρόνος μοιάζει να μην αλλοιώνει, να > αντέχει. Όταν τα έδωσα τα κείμενα στο Σταμάτη μου είπε όλα τα δύσκολα σε μένα > τα δίνεις” μου λέει με νοσταλγία η Λίνα. > > ”Στο πιάνο-φωνή του Μαμά Γερνάω με τον τίτλο ”Υστερόγραφο” η Τσανακλίδου, > φόρτωσε στο λυγμό. Το αφήσαμε έτσι. Στη ”Ζελατίνα” θρυψαλιάστηκε ένα ποτήρι, > έγινε άμμος στην κονσόλα. Ήταν πολύ υψηλή η ενέργεια. Την ώρα που έβγαινε ο > δίσκος ήμουν με πνευμονία στο Νίμιτς. Ήμασταν όμορφοι, τρυφεροί και > λυπημένοι. Θυμάμαι μόνο το ροζ τριαντάφυλλο, τη σάκα της Τάνιας, τη Ρηνιώ > Παπανικόλα που είχε λιώσει στην πρώτη παρουσίαση με τον Βερνίκο να > κινηματογραφεί,και τα εξαιρετικά με μελάνι χειρόγραφα της Λίνας” λέει ο > Κραουνάκης. > > > > ”Η προσωπικότητα της Τάνιας έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Η υποκριτική της > ικανότητα, ο τόπος να επικοινωνεί τα συναισθήματα, η τόλμη της να πει αυτά τα > τραγούδια, η ζωντάνια και η απαιτητικότητα της, η θεατρικότητα που έβαλε στο > εγχείρημα. Κάθε φορά που την ακούω να λέει το Μαμά διαπιστώνω ότι βρίσκει και > άλλους τρόπους να χρωματίζει τη φωνή της, ακούραστη, αληθινή και σπάνια > ερμηνεύτρια. Τα αγαπάω ακόμα τόσο πολύ κρύβουν έναν ολόκληρο κόσμο μέσα τους” > λέει η Λίνα. > > ”Είναι κλασσικό έργο. Η αλήθεια του και ο τρόπος που διατυπώθηκε κι από τους > τρεις μας, το έκανε διαχρονικό. Προσέξαμε πολύ την παραγωγή, δεν πέρασε > τίποτα στο ντούκου. Δώσαμε τον εαυτό μας. Ναι τότε δεν πούλησε. Αλλά πουλάει > για πάντα και για πάντα. Δε θορυβηθήκαμε ούτε απ αυτό. Η ζωή έκανε τη δουλειά > της. Ήταν πολύ πιο μακριά από την εποχή ίσως γι αυτό, αλλά ήταν και για την > άλλη την επόμενη μάλλον” συνοψίζει ο Σταμάτης. > > Πως βλέπει η Τάνια το δίσκο με την απόσταση των τριάντα χρόνων: ”Αισθάνομαι > ότι έχω αδικήσει κάποια τραγούδια. Τα ανακαλύπτω πάλι μετά από τόσα χρόνια > και αντιλαμβάνομαι το βαθύτερο νόημα τους. Ένα από αυτά είναι το > «τσιφτετέλι», Το οποίο τραγουδώ φέτος για πρώτη φορά live”. > > > Στις 23 Σεπτεμβρίου 2013 επανα-κυκλοφόρησαν σε συλλεκτικό βινύλιο από την > Feelgood Records δυο σπουδαία έργα ελληνικής μουσικής. Το Ρεμπέτικο του > Σταύρου Ξαρχάκου και το Μαμά γερνάω. Με με νέα ηχητική επεξεργασία, > απευθυνόμενα στους φίλους των δίσκων βινυλίου, καθώς και σε μια νέα γενιά > δισκόφιλων. Την εικαστική επιμέλεια των επανεκδόσεων είχε ο Πέτρος Παράσχης. > Ένα πρόσωπο κλειδί και στην πρώτη εγγραφή του δίσκου, ως art director, που το > όνομα του δεν υπάρχει στον πρώτο δίσκο καθώς υπογράφει τότε ως Peter o Key. > Xάρη σε κείνον η μνήμη διασώζεται και σεις σήμερα βλέπετε ένα σπάνιο οπτικό > υλικό που διέσωσε τότε και ευγενικά μου παραχώρησε. > > > > Η Τάνια βάζει τον επίλογο στην ιστορία αυτής της επετείου: > > ”Αισθάνομαι ευλογημένη που ο Σταμάτης και η Λίνα έγραψαν για μένα αυτά τα > τραγούδια τα οποία με συνοδεύουν όλα αυτά τα χρόνια, και με οδηγούν κάθε φορά > στην εκάστοτε αλήθεια μου”. > > Και μεις νομίζω. Ο δίσκος είναι ένας από τους κορυφαίους δίσκους της > σύγχρονης ελληνικής μουσικής και η αντοχή του στο χρόνο, με την ίδια δύναμη, > το αποδεικνύει. > > > > > Στάλθηκε από το iPhone μου > ________ > > Orasi mailing list > για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση > orasi-requ...@hostvis.net > και στο θέμα γράψτε unsubscribe > > Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας > στείλτε email στην διεύθυνση > Orasi@hostvis.net > > διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα > http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net > > Για το αρχείο της λίστας > http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ > Εναλλακτικό αρχείο: > http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/ > παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) > http://www.freelists.org/archives/orasi > __________ > NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού > http://www.nvda-project.org/ > _____________ > Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις > προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών > ____________ ________ Orasi mailing list για την διαγραφή σας από αυτή την λίστα στείλτε email στην διεύθυνση orasi-requ...@hostvis.net και στο θέμα γράψτε unsubscribe Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το διαβάσουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση Orasi@hostvis.net διαβάστε τι συζητά αυτή η λίστα http://hostvis.net/mailman/listinfo/orasi_hostvis.net Για το αρχείο της λίστας http://www.mail-archive.com/orasi@hostvis.net/ Εναλλακτικό αρχείο: http://hostvis.net/pipermail/orasi_hostvis.net/ παλαιότερο αρχίο (έως 25/06/2011) http://www.freelists.org/archives/orasi __________ NVDA δωρεάν αναγνώστης οθόνης ένα πρόγραμμα ανοιχτού λογισμικού http://www.nvda-project.org/ _____________ Τα ηχογραφημένα βιβλία με φυσική φωνή που ανεβαίνουν στις βιβλιοπροτάσεις προσφέρονται από τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν οι φορείς των τυφλών ____________
