On 1/15/10, mh <khs...@gmail.com> wrote:
> Nyawang baheula keur diajar ngaderes, ari ngejah teh jiga kieu unina:
> alif jabar a, alif jeer i, alif pees u, a - i  - u. Teu pernah aya
> rasa kapanasaran, kunaon sababna ari ngejah teh siga kitu. Nya
> dilakonan we ngaguluyur nuturkeun nu ilahar harita.
>
> Aya rasa kapanasaran soal ngejah teh, waktu uing geus ka Bandung.
> Pedah harita aya balad urang Cirebon keur ngawuruk ngaderes ka anak
> tatangga. Ari si eta, ngejahna teh jiga kieu: alif fatah a, alif
> kasrah i, alif dhomah u, a - i - u. Naha geuning beda, ceuk pikir uing
> teh. Tapi ieu kapanasaran teh teu jadi papanjanga, ti harita pleng we
> kapopohokeun.
>
> Ngan jigana wae eta kapanasaran teh karekam, ka bawah sadar ingetan
> uing. Nalika uing ngangkelung di sagara maya, manggih raratan, nu
> jigana patali jeung asal muasal penyebar Islam di lembur urang.
>
> Tah ayeuna uing rek survey, cing baraya inget-nget, nalika dia diajar
> ngaderes make cara nu mana, diantara ieu:
>
> 1. alif jabar a, alif jeer i, alif pees u, a - i  - u.
> 2. alif fatah a, alif kasrah i, alif dhomah u, a - i - u
>
> Ngarah bisa noong sebaranana, cing terangkeun panalek ieu:
>
> 3. di wewengkon mana dia dumuk jeung diajar ngaders.
>
> nuhun
> -mh-
>


-- 
Jalak Banten (JB)

Kirim email ke