nabi kenging ajaran islam via malaikat jibril, sahabat via nabi, tabiin via sahabat, jst, Ibnu Taimiyah hirup abad 11-12 M, sedengkeun Muhamammad Ibnu Wahhab hirup abad 19 M, ti saha (guru) Muhammad Ibnu Wahabb ieu kenging ajaran Salafi (Ibnu Taimiyah) ?
2012/7/6 Sp Saprudin <udari...@yahoo.co.id> > ** > > > Kusabab eta, satiap jalam anu ngailtizam kana aqiadh, fiqh jeung ushul > (ad-dien) Imam-Imam, manehna meunang dinisbatkeun ka maranehna (salaf) > sanajan tempat jeung zamannya pajauhan. Jeung satipa jalma anu nyalahan > maranehna - sanajan manehna hirup di tengah-tengah maranehna, malahan > ngumpul dina hiji tempat jeung hiji mangsa - maneha henteu kaasup golongan > maranehna. [4]. > > Aya oge anu ngamaknaan yen Salaf eta lain hiji gerakan atawa aliran, > namung ngan sabage manhaj (jalam, methode atawa sistem pemahaman). Prof. > Dr. Abu Bakar Atjeh ngamukakeun, Mahmud AL-Bisybisyi dina kitabna > Al-Firaqul Islamiyah (Mesir 1932) nerangkeun yen anu dimaksud Salaf nyaeta > Sahabat, Tabi'in, Tabi'it Tabiin, bisa dipakinyaho tina sikapna > nampik/nolak panafsiran anu jero ngenaan sifat-sifat Allah, anu nyarupaan > sagala hiji hal anu anyar, pikeun ngabersihkeun jeung ngagungkeunana. > Sedengkeun anu kaasup Khalaf nyaeta ulama-ualama di tukang (pandeuri), anu > mere ta'wil kana sifat-sifat Allah anu sarupa jeung anu anyar, kana > pangartian anu sasuai jeung kaluhuranna jeung kamurnianna. > > Jadi anu sebenerna ngaranan Ahlus Salaf eta henteu ngarupakeun hiji mazhab > anu tertentu, tapi ulama-ulama anu ngabogaan sifat-sifat tertentu. Sajarah > henteu nunjukkeun mun aya istilah "Ahlus Salaf" mimiti digunakeun jeung oge > henteu nyebutkeun kumaha corak aliranna. [5]. > > Sanajan kitu, bisa diguar katerangan-katerangan anu nunjukkeun yen faham > Salaf eta nyaeta anu ngarujuk kana pamahaman tilu generasi awal Islam anu > disebut ku Nabi Saw. sabage generasi pang alusna, nyaeta generasi mangsa > Nabi (yakni Sahabat), tuluy sanggeusna (Tabi'in), tuluy sanggeusna (Tibi'it > Tabi'in). > > Perkembangan Faham Salaf jeung Latar Tukangna > Usaha ngahirupkeun jejak Ahli Salaf eta ngajadi dina abad ka opat H, dina > abad-abad dimana aliran-aliran faham anyar marucunghul di kalangan umat > Islam. Tuluy datang Ibnu Taimiyah dina aba ka 7 H. Ieu dipelopori ku > ulama-ulama Hambali anu ngaku yen pendapat-pendapat maranehna eta nyaeta > asalna ti pendapat-pendapat Imam Ahmad bin Hambal, anu sabenerna > ngahirupkeun kayakinan Salaf eta, sarta merangan pendirian-pendirian anu > lain. > > Perkembangan faham Salaf ieu gancang ngajalar ka sakabeh wewengkon > (semenanjung) Arab, utamana dina abad ka 12 H, utamana oge kusabab > digerakkeun ku saurang ulama besar Muhammad bin Abdul Wahhab, asal ti Nejed > di tengah-tengah semenanjung Arab eta. [6]. > > Pikeun mikanyaho bangkitna faham Salaf, perlu mikanyaho latar katukang. > Abu Bakar Atjeh nyebutkeun, diantarana nyaeta perlakuan pangawasa > Mu'tazilah anu dhalim jeung kejem ka ulama-ulama anu henteu pro ka manehna. > Dimangsa Mu'tazilah keur kawasa, ceuk Abu Bakar Atjeh, jeung raja-rajana > sacara brutal maksa ulama-ulama kudu nurut kana pandirian Mu'tazilah, > kayaan harita loba ku rasa putus asa. Saurang demi saurang ulama nyerah > (eleh) kana pandirian Mu'tazilah, ngaku yen kalam itu tidak qadim jeung al > Qur'an jieunan manusa jeung sabagena, sanajan bertentangan jeung hate > nuranina. > > Ngan aya opat jalma anu masih wani mempertahankan hukum Allah, nyaeta Imam > Ahmad Ibn Hambal, Muhammad bin Nuh, Al-Qawawiri, jeung Sajjadah, Dina > kayaan diborgol ku beusi, maranehna dipaksa ngayakinan pendirian eta. > Sajjadah kaisukanna nyerah jeung ngaku, Al-Qawawiri ngan tahan menderita > dua poe, tuluy ngalepaskeun kayakinan, jeung di tengah jalan ka pangadilan > anu berat, turut oge Ibnu Nuh. Ngan Imam Ahmad bin Hambal anu henteu obah > pandirianna. Sanajan manehna diborgol, dicambuk sampe gareutihan awakna, > dalapan belas bulan dijero panjara, manehna tetep pandirianna jeung henteu > hayang ngomong lain. Sampe sanggeus wafat Mu'tashim jeung pamarentahana > pindah ka leungeun Watsiq, ancaman ka Imam Ahmad jalan terus. Manehna > dikaluarkeun ti panjara, tapi diusir ti kota, dilarang mere fatwa agama. > Imam Ahmad hirup pinuh dina kasieunan jeung nyumput, henteu kaluar pikeun > shalat berjamaah jeung saterusna wafat dina kayaan kateguhan i'tikadna. [7]. > > Hanca...................... > > >
